Σ.Ε.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ 3813/2015
…
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Τακτική Διαδικασία)
………………………………………
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αντώνιο Αλαπάντα, Πρόεδρο Πρωτοδικών – Εισηγητή, Ιωάννη Ναυπλιώτη, Πρωτοδίκη, Χαρίλαο Παππά, Πρωτοδίκη, και από τη Γραμματέα Βασιλική Στεφοπούλου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 28 Απριλίου 2015, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Ν. Γ., κατοίκου Πειραιώς, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Αριστείδη Καλαμιώτη.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) Κ. Κ., κατοίκου Π. Φ., ως προς την οποία η υπό κρίση αγωγή δεν εισάγεται, 2) Κ. Κ., κατοίκου Π. Φ., 3) Α. Κ., κατοίκου Π. Φ., 4) Χ. Κ., κατοίκου Π. Φ., οι οποίοι παραστάθηκαν στο ακροατήριο δια των πληρεξουσίων δικηγόρων Δημητρίου Παπανικολοπουλου και Παναγιώτη Βρεττάκου, 5) της τύποις αλλοδαπής, πράγματι όμως Ελληνικής ναυτιλιακής εταιρείας με την επωνυμία «…», που έχει την έδρα της στο Π. Φ. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο δια των πληρεξουσίων δικηγόρων Δημητρίου Παπανικολόπουλου και Παναγιώτη Βρεττάκου, 6) της τύποις αλλοδαπής, πράγματι όμως Ελληνικής ναυτιλιακής εταιρείας με την επωνυμία ‘…, που έχει την έδρα της στο Π. Φ. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο δια των πληρεξουσίων δικηγόρων Σταύρου Γεωργιάδη και Κωνσταντίνου Ζήση, 7) της τύπος αλλοδαπής πράγματι όμως Ελληνικής ναυτιλιακής εταιρείας με την επωνυμία ‘…’ που έχει την έδρα της στο Π. Φ. και εκπροσωπείται νόμιμα, ως προς την οποία η υπό κρίση αγωγή δεν εισάγεται. Επίσης οι τύποις και κατά το καταστατικό τους μόνο αλλοδαπές, πράγματι όμως Ελληνικές εν τοις πράγμασι εταιρείες που όλες έχουν την έδρα τους στο Π. Φ. με τις ακόλουθες επωνυμίες: 8) L. M. …., 9) F. S. …, 10) S. B. S. …, 11) K. S. …., 12) S. S. …., 13) V. S. Ι., 14) S. C. …., 15) M. S. Co, 16) E. N. …., 17) F. S. M. Co., 18) A. C., 19) S. E. M. …., 20) M. M. …, 21) S. M., 22) M. S. …., 23) E. S., 24) S. B. M. …., 25) S. A. M. …., 26) M. B. S. …, 27) H. S. Co, 28) F. M. …., 29) F. S. …, 30) M. S. …., 31) V. M. …., 32) F. S. …., 33) S. S. …, 34) S. N. …, 35) W. M. …., 36) T. S. …., 37) W. S. …., 38) G. S. …., 39) G. N. SA, 40) A. S. …., 41) Y. S. …., 42) D. C., 43) W. E. S. …, 44) R. M. …., 45) C. M. …., 46) A. M. …., 47) C. M. …., 48) V. M. …., 49) D.o S. Co, 50) C. M. …., 51) M. S. Co, 52) T. M. …., 53) F. M. …., 54) M. M. …., 55) Flow S. Co, 56) K. S. …., 57) N. M. …., 58) P. M. …., 59) M. S. Co, 60) C. S. Co, 61) A. T. …., 62) R. M.. …., 63) M. M. …., 64) C. M. …., 65) T. S. Co, 66) I. C. …., 67) P. S. Co, 68) A. S. Co, 69) S. S. Co, 70) G. I. SA, 71) W. N. …, 72) M. S. Co, 73) C. S. Co, 74) C. M. …., 75) C. M. …., 76) N. T. …, 77) B. I. …, 78) N. SA, 79) U. S. SA, 80) M. S. H. K. …, 81) M. S. Co, 82) S. Co, 83) M. S. Co, 84) K. S. Co, 85) V. S. Co., 86) M. S. Co., 87) V. S. Co., 88) L. S. Co., 89) L. S. Co., 90) S. S. Co., 91) B. S. Co., 92) M. S. Co, 93) E. M. Co., 94) A. M. Co., 95) D. M. Co., 96) E. S. Co., 97) G. S. Co., 98) F. S. Co., 99) V. S. Co., 100) O. S. Co., 101) H. S. Co., 102) M. S. Co., 103) N. S. Co., 104) D. S. Co και 105) I. S. Co, όλων νομίμως εκπροσωπουμένων, ως προς τις οποίες (από αριθμ. 7 έως και 105) η υπό κρίση αγωγή δεν εισάγεται.
Ο ενάγων, ζήτησε να γίνει δεκτή η από 13-6-2012 αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό …. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. … απόφασή του, η οποία μεταξύ άλλων διέταξε την επανάληψη της συζητήσεως προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη.
Ήδη, η υπόθεση εισάγεται για νέα συζήτηση, μετά τη διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης. Η σχετική από 19-2-2015 κλήση, κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό …, προσδιορίστηκε για την αρχικά αναφερόμενη δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
Επειδή νόμιμα φέρεται προς συζήτηση, με την από 19.2.2015 αίτηση- κλήση (αρ. κατάθεσης …) στο Δικαστήριο αυτό, η από 13.6.2012 αγωγή (αρ. κατάθεσης …) μόνο ως προς τους 2° , 3°, 4°, 5η και 6η των εναγομένων. Με την υπ’ αρ. … απόφαση του το Δικαστήριο αυτό έκρινε το παραδεκτό και νόμιμο της ως άνω αγωγής και των ενστάσεων των εναγομένων, απέρριψε την αγωγή αυτή με οριστικές της διατάξεις ως προς την 1η των εναγομένων (ως ουσία αβάσιμη) και ως απαράδεκτη (αόριστη) για τους εναγόμενους με αρ. από 7 έως και 105 (και την απέρριψε ως προς την σωρευόμενη νομική της βάση εξ αδικοπραξίας των 4 πρώτων εναγόμενων), με καταδίκη του ενάγοντος στη δικαστική τους δαπάνη και επομένως απαραδέκτως επαναφέρεται με την ως άνω κλήση η αγωγή αυτή εκ νέου προς συζήτηση για τους εναγόμενους αυτούς στο παρόν Δικαστήριο. Περαιτέρω, με την ως άνω απόφαση του, το Δικαστήριο διέταξε γραφολογική πραγματογνωμοσύνη επί της (κρίσιμης) από … επιστολής που φέρεται να γράφτηκε από τον θανόντα Β. Κ., που διενεργήθηκε από τον ορισθέντα (και ορκισθέντα νομίμως με βάση το με αρ. … πρακτικό) πραγματογνώμονα Θ. Γ. Β. (με την από 18.12.2014 έκθεση του) και κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, ως και οι εκθέσεις επ’ αυτής (από Ιανουάριο 2015) των τεχνικών συμβούλων των διαδίκων Φ. Γ. (για τον ενάγοντα) και Δ. Κ. (για τους εναγομένους).
Επειδή η εκούσια εξώδικη λογοδοσία, εφόσον εγκριθεί ρητά ή σιωπηρά από τον δεξίλογο, συνιστά σύμβαση, η οποία είναι έγκυρη λόγω του απαλλοτριωτού των ιδιωτικών δικαιωμάτων και απαλλάσσει τον δοσίλογο από την υποχρέωση να λογοδοτήσει, αφού είναι πρόδηλο ότι η βούληση των συμβαλλομένων στην καταρτιζόμενη με την ως άνω έγκριση σύμβαση είναι ότι θα ισχύει εφεξής μόνο το αποτέλεσμα του λογαριασμού και ότι οι συμβαλλόμενοι δεν θα επανέλθουν στα επιμέρους κονδύλια αυτού. Για τον λόγο αυτόν ο δοσίλογος που λογοδότησε εξωδίκως και πέτυχε την έγκριση του λογαριασμού που έδωσε από τον δεξίλογο, δεν μπορεί πλέον να υποχρεωθεί δικαστικώς σε λογοδοσία. Η έγκριση της εξώδικης λογοδοσίας, η οποία μπορεί να είναι και προφορική, αφού η διάταξη του άρθρου 303 ΑΚ δεν καθιερώνει ρητά τον έγγραφο συστατικό τύπο αυτής, ο δε ισχυρισμός του δοσιλόγου για εξώδικη λογοδοσία και έγκριση αυτής από τον δεξίλογο συνιστά ένσταση, καταλυτική της αγωγής λογοδοσίας (ΑΠ 977/1997, ΕλλΔνη 1998, 110, Εφ.Θεσ. 828/2008, Αρμ. 2009, 1874).
Επειδή από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων στο ακροατήριο που περιέχονται στα πρακτικά της αρχικής συζήτησης {με αρ. …), της ανωμοτί εξέτασης του ενάγοντος στο ακροατήριο (και στις δύο δικάσιμους), όλων των εγγράφων που προσκομίζονται με επίκληση από τους διαδίκους, της ως άνω έκθεσης γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης και των δύο ως άνω τεχνικών εκθέσεων επ’ αυτής, των ενόρκων βεβαιώσεων με αρ. … και … στον Ειρηνοδίκη Πειραιώς (για τον ενάγοντα), …, … στη συμβολαιογράφο Αθηνών Κων/να Λάρδα (για τους εναγόμενους που εκπροσωπούνται από τον δικηγόρο Σταύρο Γεωργιάδη) και …,…, … στην ίδια συμβ/φο (για τους εναγόμενους που εκπροσωπούνται από τους δικηγόρους Δημήτριο Παπανικολόπουλο και Παναγιώτη Βρεττάκο) που όλες λήφθηκαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του εκάστοτε αντιδίκου, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων είναι συνταξιούχος πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού (και πρώην πλοιοκτήτης), με πολυετή εμπειρία στον χώρο των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Αυτός, από παλαιά, συνδεόταν με στενή φιλική σχέση με τον θανόντα Β. Κ. του …, πλοιοκτήτη και εφοπλιστή στην αγορά των ποντοπόρων πλοίων, με επιτυχημένη σχετική δραστηριότητα από το έτος 1974 έως την ημέρα του θανάτου του τελευταίου (….2011), εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του οποίου τυγχάνουν τα τρία τέκνα του (2ος, 3ος και 4ος των εναγομένων). Ο Β. Κ., στο πλαίσιο των φιλικών σχέσεων που διατηρούσε με τον ενάγοντα, κατά τις συναντήσεις που είχαν, τον Φεβρουάριο του έτους 1977, του πρότεινε να μετάσχει στην αγορά του πλοίου «…» (που μετονομάστηκε «…» και νηολογήθηκε στις 5.5.1977 στον Πειραιά με αρ. …) που μετέφερε οίνο και ανήκε στην εταιρία «….». To πλοίο αυτό αγοράστηκε στις 3.3.1977, με τίμημα 190.000 δολάρια ΗΠΑ και περιήλθε στην κυριότητα της αλλοδαπής εταιρίας «L. M. …», συμφερόντων Β. …. Ο ενάγων αποδέχθηκε την πρόταση αυτή του Β. … και κατέβαλε τμηματικά στον τελευταίο για την επίδικη αγορά το συνολικό ποσό των 80.000 δολαρίων ΗΠΑ και συγκεκριμένα, στις … με επιταγή το ποσό των 50.000 δολαρίων ΗΠΑ, στις 22.3.1977 με επιταγή το ποσό των 10.000 δολαρίων ΗΠΑ, την 28.3.1977 με μετρητά το ποσό των 380.000 δρχ. (11.000 δολαρίων ΗΠΑ κατά την τρέχουσα ισοτιμία), την 29.6.1977 με μετρητά το ποσό των 130.000 δρχ. (4.000 δολαρίων ΗΠΑ κατά την τρέχουσα ισοτιμία) και την 16.1.1978 με επιταγή το ποσό των 5.000 δολαρίων ΗΠΑ. Εκ των ανωτέρω, το ποσό των 30.000 δολαρίων ΗΠΑ αφορούσε στην εξαγορά εκ μέρους του ενάγοντος της μερίδας συμπλοιοκτησίας του …, ο οποίος υπαναχώρησε της απόφασης του να μετέχει στην αγορά πλοίου. Τα ανωτέρω συνάγονται και από την … ιδιόχειρη απόδειξη του Β. …, που υπογράφεται από τον τελευταίο στο κάτωθι μέρος, στη θέση «ο λαβών», όπως προέκυψε από την ως άνω γραφολογική πραγματογνωμοσύνη του Θ. Β. που διορίστηκε με την ως άνω απόφαση του Δικαστηρίου αυτού. Στην απόδειξη αυτή (εμπρόσθια όψη) αναγράφεται κατά λέξη: «14/2/77. Απόδειξη 50.000$. Έλαβον παρά του κ. Ν. Γ. το ως άνω ποσόν των Δολλαρίων πενήντα χιλιάδων διά την συμμετοχή κατά 20% εις το υπό αγοράν πλοίο … η τελική τιμή του άνω ποσοστού θα κανονιστεί μετά την παραλαβή και S/S του πλοίου. Η τιμή αγοράς παρά των πωλητών κανονίσθη $ 210.000 μείον 20.000 = $ ΗΠΑ 190.000». Οι σημειώσεις (και διαγραφές) που βρίσκονται στην πίσω όψη της απόδειξης αυτής είναι άσχετες με την παρούσα υπόθεση (γι’ αυτό και δεν προσκομίστηκε σε φωτοτυπία από τον ενάγοντα η πίσω όψη της απόδειξης αυτής αρχικά στο Δικαστήριο), γράφτηκαν από τον ενάγοντα μεταγενέστερα (όπως συνάγεται από την ισοτιμία του δολαρίου ΗΠΑ σε 39 δραχμές, ποσό που υπάρχει στο κείμενο αυτό, περί τα τέλη του έτους 1979), ενώ δεν υπάρχει σε αυτό η φράση ο Β εξόφλησε (ήτοι 9 ψηφία), αλλά δυσχερώς αναγνώσιμα στοιχεία (μάλλον αριθμοί) σε 6 ψηφία (βλ. σχετικά και την ως άνω γραφολογική πραγματογνωμοσύνη). Εξ άλλου, με βάση κυρίως τη γνήσια απόδειξη αυτή, δεν αποδείχθηκε ότι ο ενάγων συμμετείχε στην αγορά (από την ίδια πωλήτρια αλγερινή εταιρεία) του έτερου παρόμοιου πλοίου …» (που μετονομάστηκε «…), στις 7.3.1977 που ήλθε στην κυριότητα της αλλοδαπής εταιρίας (με ίδιο τίμημα αγοράς) «… S. …», συμφερόντων Δ. Β., Ν. Β. και Σ. Β., εν συνεχεία δε λόγω διενέξεων των μετόχων της, κατόπιν μεταβίβασης των μετοχών, στον έλεγχο του Β. … και της πρώτης εναγομένης — συζύγου του (που αποποιήθηκε την κληρονομιά του), η εκμετάλλευση του οποίου κατέστη ζημιογόνος, αλλά ο ενάγων συμμετείχε (κατά τα 8/19) στο πλοίο …» (που μετονομάστηκε «…» Ν.Π …), κατά τα ανωτέρω, η εκμετάλλευση του οποίου κατέστη κερδοφόρος (72.000 δολάρια ΗΠΑ έως την πώληση του). Το τελευταίο πλοίο πωλήθηκε τον Ιούλιο του 1978 αντί 300.000 δολαρίων ΗΠΑ και αγοράστηκε το πλοίο (M/V) … αντί 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ (400.000 δολάρια από ίδια κεφάλαια του Β. … και του ενάγοντος κατά το ως άνω ποσοστό και 600.000 δολάρια ΗΠΑ από τραπεζικό δανεισμό) που νηολογήθηκε στον Πειραιά στις 11.7.1978 με αρ. 6812 και με νέο όνομα (…), με κυρία την αλλοδαπή εταιρεία «F. S. Co S.A», συμφερόντων Β. … που τελικά πωλήθηκε στις 23.11.1979 αντί 1.500.000 δολαρίων ΗΠΑ. Το Νοέμβριο του 1978 αγοράστηκε, με ίδια κεφάλαια, το πλοίο … αντί 312.000 δολαρίων ΗΠΑ που νηολογήθηκε στον Πειραιά με αρ. 6993 με κυρία την αλλοδαπή εταιρεία «L. M. …», συμφερόντων Β. …. Τον Ιούνιο του 1979 αγοράστηκε το πλοίο (M/V) … αντί 1.800.000 δολαρίων ΗΠΑ (100.000 δολάρια από ίδια κεφάλαια και 1.700.000 δολάρια ΗΠΑ από τραπεζικό δανεισμό) που νηολογήθηκε στον Πειραιά με αρ. 7225, με κυρία την αλλοδαπή εταιρεία «S. B. S. Co S.A», συμφερόντων Β. …. Στις 10.4.1980 αγοράστηκε το πλοίο … αντί 3.200.000 δολαρίων ΗΠΑ (400.000 δολάρια από ίδια κεφάλαια και 2.800.000 δολάρια ΗΠΑ από τραπεζικό δανεισμό) που νηολογήθηκε στον Πειραιά με αρ. …, με κυρία την αλλοδαπή εταιρεία «F. S. Co S.A», συμφερόντων Β. …. Το χρονικό αυτό διάστημα (από Μάρτιο 1977 έως Απρίλιο 1980) ο ενάγων δεν ζήτησε πίσω τα χρήματα της ως άνω συμμετοχής του, αλλά συμμετείχε (αφανώς) με αυτά και την αναλογία του στα κέρδη από την εκμετάλλευση των ως άνω πλοίων, στις επιχειρηματικές κινήσεις του Β. …, ο οποίος, όπως και κάθε επιχειρηματίας στη ναυτιλιακή αγορά, δραστηριοποιούταν όχι ατομικά, αλλά μέσω αλλοδαπών πλοιοκτητριών («μονοβάπορων» κατά κανόνα) εταιρειών, τις οποίες διαχειριζόταν η μητρική αλλοδαπή εταιρεία (διαχειρίστρια με νόμιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, κατά τον Α.Ν 89/1967, όπως ισχύει) 5η εναγόμενη, που είχε συσταθεί ήδη το Νοέμβριο του 1974 από τον Β. Κ.. Τον Μάιο του 1980 (και ενώ η 5η εναγόμενη διαχειριζόταν τα ως άνω πλοία -M/V- …, … και … των ως άνω τριών αλλοδαπών πλοιοκτητριών εταιρειών) ο Β. Κ.ς ανακοίνωσε στον ενάγοντα ότι η γαλλική τράπεζα … ανέλαβε τις δανειακές ανάγκες και υποχρεώσεις του ομίλου του και συμφώνησαν στη σύσταση τριών αφανών εταιρειών (κατά τα άρθρα 47-50 Ε.Ν, ήτοι προσωπικών εταιριών, χωρίς νομική προσωπικότητα, των οποίων ο εταιρικός δεσμός περιορίζεται στις προς τα έσω σχέσεις των εταίρων, ενώ προς τα έξω δρα στο δικό του όνομα ο εκάστοτε εμφανής εταίρος), με αφανή εταίρο τον ενάγοντα (κατά τα ως άνω ποσοστά 8/19) και εμφανή όχι τον Β. Κ. ατομικά, αφού δεν δρούσε επιχειρηματικά αυτός έτσι, αλλά τις ως άνω τρεις πλοιοκτήτριες εταιρείες των τριών πλοίων αυτών (8η, 9η και 10η των εναγομένων που είχαν ήδη συσταθεί, για τις οποίες, όπως και για τις λοιπές πλοιοκτήτριες εταιρείες, η υπό κρίση αγωγή έχει απορριφθεί ως απαράδεκτη- αόριστη με την ως άνω απόφαση), τις οποίες διαχειριζόταν η «μητρική» εταιρεία του όλου ομίλου (συμφερόντων Β. …) 5η εναγομένη αλλοδαπή εταιρεία «C. S. C. S.A», η οποία έκτοτε (πλέον των ως άνω πλοιοκτητριών εταιρειών) με την ιδιότητα της αυτή, όφειλε λογοδοσία στον ενάγοντα (αφού αποδείχθηκε ότι ο Β. Κ.ς δεν ασκούσε ατομικά την επιχειρηματική του δραστηριότητα, ώστε ατομικά να οφείλει λογοδοσία, αλλά μέσω των εταιρειών- ξεχωριστών νομικών προσώπων- που ίδρυε και έλεγχε και συνεπώς ούτε και οι κληρονόμοι του 2ος, 3ος και 40ς των εναγομένων έχουν τέτοια υποχρέωση). Τούτο ενισχύεται και από το ότι ο ενάγων, ως αφανής εταίρος κατά τα ανωτέρω, δεν έλαβε μετοχές των εμφανών εταίρων του ως άνω τριών αλλοδαπών πλοιοκτητριών εταιρειών (που θα δικαιούταν, αν μετείχε σε αυτές ως εμφανής εταίρος). Έτσι, ο Β. Κ. (κατά νομική ακρίβεια μέσω των ως άνω εταιρειών που έλεγχε -εμφανών εταίρων) από τότε (Μάιος 1980) έως τα τέλη Σεπτεμβρίου του 2010 (28.9.2010 του κατέβαλε 100.000 δολάρια ΗΠΑ) τμηματικά κατέβαλε στον ενάγοντα για τη συμμετοχή του αυτή στις ως άνω αφανείς εταιρείες συνολικά ποσό 3.358.041 δολαρίων ΗΠΑ- Ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι συμφώνησε με τον Β. Κ. ότι θα συμμετείχε αυτός σε όλες τις εταιρείες (πλοιοκτήτριες ή διαχειρίστριες) που θα σύστηνε ο Β. Κ.ς στο μέλλον για όσα πλοία αποκτούσε (προφανώς ως αφανής εταίρος με εμφανείς εταίρους τις μελλοντικές εταιρείες με το ως άνω ποσοστό) υπό οιοδήποτε σχήμα και ότι θα δεσμεύονταν σχετικά και τα τυχόν τρίτα φυσικά πρόσωπα που θα συμμετείχαν σε αυτές, είναι αβάσιμος, δεδομένου και του ότι νομικά απαιτείται ξεχωριστή συμφωνία (περί σύστασης νέας αφανούς εταιρείας) για κάθε εταιρεία ως εμφανή εταίρο μετά τη σύσταση της (και ενδεχομένως και αναγκαία συναίνεση των λοιπών φυσικών προσώπων που τυχόν μετείχαν σε αυτές για τη λήψη σχετικής εταιρικής απόφασης), πράγμα που δεν αποδείχθηκε. Εξ άλλου, η 6η εναγόμενη αλλοδαπή (κατά το δίκαιο της Λιβερίας) εταιρεία (διαχειρίστρια πλοίων με νόμιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα) συστήθηκε μεταγενέστερα, στις 12.2.2001, είναι συμφερόντων του 2ου εναγόμενου … …, και σε αυτή δεν συμμετείχε ο (θανών) Β. Κ. (πράγμα που ισχύει και για την 7η των εναγομένων αλλοδαπή διαχειρίστρια εταιρεία κατά το δίκαιο των νήσων Μάρσαλ που ιδρύθηκε στις 21.4.2008, ομοίως συμφερόντων του 2ου εναγόμενου, βλ. τα προσαγόμενα με επίκληση σχετικά πιστοποιητικά του ΥΕΝ/Δνση Ναυτιλιακής Πολιτικής και Ανάπτυξης/2Ο τμήμα και σχετικά εταιρικά έγγραφα, ένα για κάθε εταιρεία, από 6.11.2012). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι έως τις 28.9.2010 (ήτοι και μετά τις 28.6.2008 που, κατά τους 5 πρώτους εναγόμενους, έπαυσε να δραστηριοποιείται ουσιαστικά η ως άνω πλοιοκτήτρια εταιρία «F. S. Co S.A» με την πώληση του τελευταίου πλοίου της, για την οποία και μόνο αυτοί αποδέχονται τη σύσταση αφανούς εταιρείας με τον ενάγοντα), ο ενάγων έλαβε (τμηματικά και ανά έτος περίπου) συνολικά το ως άνω σημαντικό ποσό, ήτοι για 30 έτη περίπου, ως μέρισμα στα κέρδη επί των ως άνω αφανών εταιρειών, χωρίς να διαμαρτυρηθεί ή να εκφράσει επιφύλαξη (έστω μία φορά) για τυχόν μεγαλύτερα ποσά, εγκρίνοντας τη σχετική λογοδοσία που του παρείχε (τακτικά, για κάθε έτος) ο Β. Κ.ς (όχι ατομικά , αλλά για τις ως άνω εταιρείες -εμφανείς εταίρους, κατά τα ανωτέρω). Μάλιστα ο ίδιος ο ενάγων αναφέρεται στη στενή φιλική σχέση και σχέση εμπιστοσύνης που είχε με αυτόν, η ακεραιότητα του χαρακτήρα του οποίου (Β- …) δεν αμφισβητήθηκε. Εκτός αυτού, αξιοσημείωτο είναι ότι ο ενάγων για πρώτη φορά όχλησε σχετικά τους εναγόμενους (στις 29.2.2012) και άσκησε την υπό κρίση αγωγή μετά τον θάνατο του Β. …, ζητώντας λογοδοσία και αξίωση στο τυχόν κατάλοιπο. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η σχετική καταλυτική ένσταση των εναγομένων περί εγκρίσεως τη λογοδοσίας (κατά τα ανωτέρω), που παραδεκτά προβλήθηκε και ως ουσία βάσιμη, που καλύπτει όλο αυτό το χρονικό διάστημα, από το Μάιο του 1980 έως τα τέλη Σεπτεμβρίου 2010- Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι δεν έχει παρασχεθεί λογοδοσία από την 5η των εναγομένων εταιρεία στον ενάγοντα για το υπολειπόμενο (με βάση την ως άνω έγκριση και το αίτημα της υπό κρίση αγωγής) χρονικό διάστημα, με την ως άνω ιδιότητα της (διαχειρίστρια εταιρεία των ως άνω τριών αλλοδαπών πλοιοκτητριών εταιρειών -εμφανών εταίρων που παραστάθηκαν στο Δικαστήριο και δεν αποδείχθηκε ότι λύθηκαν, ώστε να λυθούν και οι ως άνω αφανείς εταιρείες και δη κατά τον επίδικο χρόνο), ήτοι από 1.10.2010 έως 31.12.2011. Επομένως (και αφού παρέλκει η εξέταση της ένστασης καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος που πρότεινε η 6η των εναγομένων με τις νέες προτάσεις της) πρέπει {αφού απορριφθεί η αγωγή για τους λοιπούς εναγομένους 2ο, 3ο, 4ο και 6° ως ουσία αβάσιμη, κατά τα ανωτέρω) να εκδοθεί οριστική απόφαση για λογοδοσία ως προς την 5η των εναγομένων (αφού παραδεκτώς με δήλωση στα πρακτικά της πρώτης δικασίμου στις 11.2.2014 που επανέλαβε στην προσθήκη του, ο ενάγων παραιτήθηκε του δικογράφου της υπό κρίση αγωγής ως προς το αίτημα καταβολής του καταλοίπου που θα προκύψει και η τροπή του σε αναγνωριστικό έγινε επικουρικώς της παραίτησης αυτής, κατ’ άρθρο 219 παρ.1 ΚΠολΔ και γι’ αυτό δεν εξετάζεται), να υποχρεωθεί αυτή (με την ιδιότητα της ως διαχειρίστρια των κάτωθι τριών αλλοδαπών πλοιοκτητριών εταιρειών) σε λογοδοσία προς τον ενάγοντα για το ως άνω χρονικό διάστημα και να ταχθεί προθεσμία, μέσα στην οποία πρέπει να καταθέσει αυτή στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού λογαριασμό, ο οποίος να περιέχει σαφή, ορισμένη και κατά το δυνατόν λεπτομερή αντιπαράθεση των εσόδων και εξόδων των τριών ως άνω αλλοδαπών πλοιοκτητριών εταιρειών (ως εμφανών εταίρων) για το ανωτέρω χρονικό διάστημα, καθώς και το αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης αυτής, επισυνάπτοντας και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά. Συγχρόνως, για την περίπτωση της μη συμμορφώσεως της (5ης εναγομένης) στην παραπάνω υποχρέωση της, πρέπει να καταδικαστεί αυτή {και αυτεπαγγέλτως, βλ. Ορφανίδη σε Ερμηνεία ΚΠολΔ Κεραμέα- Κονδύλη- Νίκα, υπό το άρθρο 474, παρ 3, αν και ο ενάγων έκανε σχετική αναφορά στην ως άνω αίτηση-κλήση του) σε χρηματική ποινή υπέρ του ενάγοντος (άρθρο 946 παρ.1 ΚΠολΔ) κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό, δεδομένου ότι οι {από 29.10.2012) νόμιμοι εκπρόσωποι της Γ.- Δ. Κ. και Δ. Μ. (βλ. σχετικό προσαγόμενο με επίκληση από 16.2.2015 έγγραφο του τμήματος ναυτιλιακών εταιρειών, ενώ από 16.9.1998 έως 29.10.2012 νόμιμοι εκπρόσωποι της ήταν οι μη εναγόμενοι Γ.-Δ. Κ. και Θ. Κ.ς με βάση το από 30.6.2011 προσαγόμενο με επίκληση έγγραφο της ίδιας υπηρεσίας) δεν ενάγονται σχετικά και δεν μπορούν να υποστούν προσωπική κράτηση. Τέλος, λόγω του η αγωγή οριστικά απορρίπτεται ως προς τους 2ο, 3ο, 4ο και 6η των εναγομένων πρέπει να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη τους (σε δύο ομάδες, αφού η 6η εναγόμενη παραστάθηκε με άλλον δικηγόρο και οι λοιποί από κοινού με άλλους δικηγόρους) σε βάρος του ενάγοντος {άρθρο 176 ΚΠολΔ) κατόπιν σχετικών αιτημάτων και κατά τα λοιπά {ως προς την 5η των εναγομένων) να καταδικαστεί αυτή στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντα λόγω της μερικής νίκης του (άρθρο 178 ΚΠολΔ), κατόπιν σχετικού του αιτήματος.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων την ως άνω αγωγή, μεταξύ του ενάγοντος και των 2ου , 3ου, 4ου, 5ης και 6ης των εναγομένων.-
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή ως προς τον 2ο, 3ο, 4ο και 6η των εναγομένων, καθώς και ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.-
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τη δικαστική δαπάνη των 2ου, 3ου, 4ου και 6ης των εναγομένων εις βάρος του ενάγοντος και την ορίζει για τους μεν 2°, 3°, 4° στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ συνολικά, για δε την 6η των εναγομένων στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.-
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή ως προς την 5η των εναγομένων.-
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την πέμπτη των εναγομένων σε λογοδοσία προς τον ενάγοντα (με την ιδιότητα της ως διαχειρίστρια των κάτωθι τριών αλλοδαπών πλοιοκτητριών εταιρειών -εμφανών εταίρων).-
ΟΡΙΖΕΙ προθεσμία τριών (3) μηνών από τη νόμιμη επίδοση προς αυτή (5η εναγόμενη) της παρούσας απόφασης, εντός της οποίας πρέπει να καταθέσει λογαριασμό στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, συντασσόμενης περί τούτου έκθεσης; ο οποίος να περιέχει πλήρη αντιπαράθεση των εσόδων και εξόδων των τριών αλλοδαπών πλοιοκτητριών εταιρειών (εμφανών εταίρων) «L. M. …», «S. B. S. Co S,A», «F. S. Co S.A», για το χρονικό διάστημα από 1.10.2010 έως 31.12.2011, καθώς και το προκύπτον κατάλοιπο από την αντιπαράθεση αυτή της διαχείρισης, επισυνάπτοντας και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά έγγραφα.-
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την πέμπτη εναγόμενη για την περίπτωση που δεν συμμορφωθεί στην ως άνω υποχρέωση της, σε χρηματική ποινή τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ υπέρ του ενάγοντος.-
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ μέρος της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος εις βάρος της 5ης εναγομένης και το ορίζει στο ποσό των εννιακοσίων (900) ευρώ-
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 22-10-2015, δημοσιεύθηκε δε στις 27-10-2015, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, μετά την προαγωγή και αναχώρηση του Προέδρου Πρωτοδικών Αντωνίου Αλαπάντα, με νέα σύνθεση αποτελούμενη από την Πρόεδρο Πρωτοδικών Δωροθέα Νικάνδρου και τους Πρωτοδίκες Ιωάννη Ναυπλιώτη και Χαρίλαο Παππά, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ