ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ – ΜΙΣΘΩΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

Αριθμός απόφασης

220/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

——————————————————–

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Χρυσάνθη Μάντη, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και τη Γραμματέα Κούλα Κουντούρη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την 7^η Σεπτεμβρίου 2021, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

Της ενάγουσας : Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «… νόμιμα εκπροσωπούμενης, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Νικολάου Λύγουρη, ο οποίος προσκόμισε το υπ’ αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.

Των εναγόμενων : 1) Εταιρείας με την επωνυμία «… και 2) … νομίμου εκπροσώπου της άνω εταιρείας, αμφότεροι οι οποίοι παραστάθηκαν δια του πληρεξούσιου δικηγόρου τους Δημήτριου Λουβέρδη, ο οποίος προσκόμισε το υπ’ αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 9-6-2020 αγωγή της, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 3632/15-6-2020 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1763/15-6-2020, προσδιορίσθηκε να συζητηθεί αρχικά για τη δικάσιμο της 23^ης-2-2021, οπότε ματαιώθηκε λόγω της αναστολής λειτουργίας των Δικαστηρίων, δυνάμει του άρθρου 1^ου α/α 4 § 5 της υπ’ αριθμό Δ1α/Γ.Π.οικ.4992/2021 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β 186/23-1-2021), επαναπροσδιορίσθηκε, ακολούθως, οίκοθεν προς συζήτηση, δυνάμει του άρθρου 83 § 2 Ν. 4790/2021, στην αναγραφόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, βάσει της υπ’ αριθμό 2104/20-5-2021 πράξης του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, και εγγράφηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις προτάσεις τους.

  ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

  ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από τη διάταξη του άρθρου 68 ΚΠολΔ που ορίζει ότι δικαστική προστασία έχει δικαίωμα να ζητήσει όποιος έχει άμεσο έννομο συμφέρον, συνάγεται ότι ένδικη προστασία παρέχεται υπέρ ή κατά εκείνων μόνον των προσώπων, τα οποία κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή αποτελούν τα υποκείμενα της επίδικης έννομης σχέσης ή μετέχουν κατά το ουσιαστικό δίκαιο στη διαχείριση της σχέσης αυτής (ΑΠ 1278/2017, ΑΠ 1595/2014, ΑΠ 339/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επομένως, για τη νομιμοποίηση προς διεξαγωγή συγκεκριμένης δίκης αρκεί κατ’ αρχήν ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι αυτός και ο εναγόμενος είναι υποκείμενα της επίδικης έννομης σχέσης και συνεπώς, η εκ μέρους του εναγόμενου στην περίπτωση αυτή αμφισβήτηση των επικαλουμένων για την τυπική θεμελίωση του ισχυρισμού αυτού πραγματικών περιστατικών συνιστά άρνηση της βάσης της αγωγής (ΑΠ 1308/2004, ΕφΠειρ 267/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκείμενη περίπτωση, με την κρινόμενη αγωγή της, η ενάγουσα εκθέτει ότι δυνάμει της από … σύμβασης μίσθωσης και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα … μίσθωσε από την εταιρεία με την επωνυμία … τον τουριστικό λιμένα … και ανέλαβε τη διαχείριση και εκμετάλλευσή του από την 1^η-1-2003 και για σαράντα έτη. Ότι βάσει της ως άνω σύμβασης η εκμισθώτρια της εκχώρησε τις απαιτήσεις της για την καταβολή από 1^ης-1-2003 των τελών ελλιμενισμού όλων των σκαφών που περιγράφονται στο παράρτημα Χ της σύμβασης και τις απαιτήσεις της κατά των μισθωτών για την καταβολή από την ανωτέρω ημερομηνία των μισθωμάτων που οφείλουν οι μισθωτές δυνάμει των αντίστοιχων συμβάσεων μίσθωσης που περιγράφονται στο παράρτημα V της σύμβασης. Ότι μεταξύ των σκαφών που ελλιμενίζονται στον τουριστικό λιμένα … συμπεριλαμβάνεται και το υπό Αγγλική σημαία ιδιωτικό σκάφος αναψυχής με το όνομα ….», με αριθμό νηολογίου …, μήκους 23,50 μέτρων και πλάτους 6,50 μέτρων, που ανήκει κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στην πρώτη εκ των εναγόμενων, νόμιμα εκπροσωπούμενη από την δεύτερη εξ αυτών. Ότι δυνάμει της από 1^ης-1-2010 άτυπης σύμβασης ελλιμενισμού του ως άνω σκάφους, που καταρτίστηκε μεταξύ αυτής και της πρώτης εναγόμενης, συμφωνήθηκε η χρήση από αυτήν των εγκαταστάσεων του παραπάνω λιμένα για το χρονικό διάστημα από 1-1-2010 έως 31-12-2010, μετά την παρέλευση του οποίου η σύμβαση θα καθίστατο αορίστου χρόνου, όπως και έγινε. Ότι τα μηνιαία τέλη ελλιμενισμού του σκάφους της πρώτης εναγόμενης, σύμφωνα με το τιμολόγιο του τουριστικού λιμένα … και τις διαστάσεις του, καθορίστηκαν δυνάμει των με αριθμούς 104/17-11-2015 και 168/11-12-2019 πρακτικών του Δ.Σ. της στα ποσά των : α) 1.372,06 ευρώ για το διάστημα από 1-1-2019 έως 31-12-2019 και β) 1.542,00 ευρώ για το διάστημα από 1-1-2020 έως 31-12-2020, αμφότερα τα παραπάνω ποσά πλέον του αναλογούντος Φ.Π.Α. 24%, τα οποία ήταν καταβλητέα εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα. Ότι παρότι η ίδια εκπλήρωσε τις συμβατικές της υποχρεώσεις, οι εναγόμενες δεν της έχουν καταβάλει, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της, τα οφειλόμενα τέλη ελλιμενισμού από 1-4-2019 έως 30-6-2020, για τα οποία εξέδωσε τα αναφερόμενα σε αυτήν τιμολόγια παροχής υπηρεσιών. Ότι, ακόμη, οι εναγόμενες της οφείλουν το συνολικό ποσό των 1.704,75 ευρώ για κοινόχρηστες δαπάνες που τους αναλογούν στο πλαίσιο επιπρόσθετων παροχών που τους προσέφερε το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα, όπως αυτές ενδεικτικά αναφέρονται στην αγωγή, υπολογιζόμενων αντί του ποσού των 0,60 ευρώ/ τ.μ. του σκάφους της, πλέον Φ.Π.Α., οι οποίες ήταν, επίσης, καταβλητέες εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα και για τις οποίες εξέδωσε τα αναφερόμενα σε αυτήν τιμολόγια παροχής υπηρεσιών. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενες, η μεν πρώτη ως πλοιοκτήτρια, η δε δεύτερη ως νόμιμη εκπρόσωπος αυτής, να της καταβάλουν, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστη εξ αυτών, το συνολικό ποσό των 28.489,38 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της ημερομηνίας κατά την οποία κάθε επιμέρους κονδύλιο ήταν καταβλητέο και απαιτητό, ήτοι από την 6^η ημέρα έκαστου και αντίστοιχου μηνός, άλλως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση, να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή, και να καταδικασθούν οι εναγόμενες στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η αγωγή, για το αντικείμενο της οποίας καταβλήθηκε το αντίστοιχο τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. το υπ’ αριθμό 40162464195111080048 e-παράβολο της ΓΓΠΣ του Υπουργείου Οικονομικών, σε συνδυασμό με την από 9-9-2021 απόδειξη εκτέλεσης συναλλαγής της τράπεζας Alpha Bank), παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση κατά την προκείμενη διαδικασία των περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών (άρθρα 614 § 1 και 615-620 ΚΠολΔ, βλ. σχετικά ΕφΠειρ 227/2019 www.efeteio-peir.gr, ΕφΠειρ 303/2016, ΕφΠειρ 605/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, που είναι καθ’ ύλη, κατά τόπο και λειτουργικά αρμόδιο λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς (άρθρα 7, 9, 16 περ. 1, 22, 25 § 2, 33, 37 § 1 ΚΠολΔ και 51 §§ 1 περ. α΄, 2 και 3Α Ν. 2172/1993), το οποίο έχει και διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της προκείμενης διαφοράς (άρθρα 3 § 1 και 4 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 1 § 1, 4 § 1, 7 § 1 στοιχ. β΄, 8 § 1, 62, 63 § 1 και 66 § 1 του Κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2012 «για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις»). Περαιτέρω, ενόψει του ότι με την ένδικη αγωγή εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας, λόγω της καταστατικής έδρας της πρώτης εναγόμενης στην αλλοδαπή, τίθεται θέμα εφαρμοστέου ουσιαστικού δικαίου, το οποίο στην προκείμενη διαφορά είναι το ελληνικό, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 § 1, 2, 4 § 2 και 19 § 1 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 «για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» [(Κανονισμός Ρώμη Ι), ο οποίος αντικατέστησε τη Σύμβαση του 1980 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Σύμβαση της Ρώμης), που είχε με τη σειρά της αντικαταστήσει το άρθρο 25 ΑΚ στις συμβατικές ενοχές που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της (βλ. Χ. Μεϊδάνη, Η εμφανιζόμενη στη νομολογία σωρευτική εφαρμογή της Σύμβασης της Ρώμης του 1980 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές και του άρθρου 25 ΑΚ, ΝοΒ 2005, σελ. 996 επ., Ζ. Παπασιώπη-Πασιά, Η εφαρμογή της Σύμβασης της Ρώμης του 1980 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές από τα ελληνικά δικαστήρια. Προβλήματα μεθοδολογικής προσέγγισης και σημεία τριβής με το άρθρο 25 του ελλΑΚ, ΕπισκΕΔ 1998, σελ. 298), ως το δίκαιο της χώρας της συνήθους διαμονής της εκμισθώτριας (ενάγουσας), η οποία οφείλει να εκπληρώσει τη χαρακτηριστική παροχή της ένδικης σύμβασης. Το ελληνικό δίκαιο, άλλωστε, η ενάγουσα ρητά επικαλείται με την αγωγή και τις προτάσεις της και οι εναγόμενες αποδέχονται, καθώς με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου τους, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και με τις προτάσεις τους προβάλλουν ισχυρισμούς προς αντίκρουση της αγωγής επικαλούμενες τις διατάξεις του ελληνικού δικαίου, υφισταμένης έτσι μετασυμβατικής συμφωνίας σχετικά με την εφαρμογή του (άρθρο 3 § 2 της Σύμβασης, βλ. ΑΠ 1091/2010, ΕφΠειρ 89/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Γραμματικάκη–Αλεξίου/Παπασιώπη-Πασιά/ Βασιλακάκης, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, έκδ. 2017, σελ. 308-309). Με βάση, επομένως, το ελληνικό δίκαιο, η αγωγή είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 341, 345, 346, 361, 481, 574, 595 ΑΚ, 1, 8 § 1 περ. α΄ Ν. 2859/2000, 31 α Ν. 2160/1993, 4 §§ 4.1, 4.4 και 4.5 του Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα … που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμό 14350/2008 απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β΄ 1476/28-7-2008), σε συνδυασμό με άρθρα 1 και 2 του Γενικού Κανονισμού Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων, που περιέχεται στην υπ’ αριθμό Τ/9803/5-9-2003 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας (ΦΕΚ Β΄ 1323/16-9-2003), 176, 907 και 910 περ. 2 ΚΠολΔ. Σημειώνεται ότι η αγωγή είναι παραδεκτή όσον αφορά στην παθητική νομιμοποίηση της δεύτερης εναγόμενης, απορριπτομένης ως αβάσιμης της σχετικής ένστασης των εναγόμενων, εφόσον για τη νομιμοποίηση για τη διεξαγωγή συγκεκριμένης δίκης αρκεί κατ’ αρχήν ο ισχυρισμός της ότι η ενάγουσα και οι εναγόμενες είναι τα υποκείμενα της επίδικης έννομης σχέσης, σύμφωνα και με όσα εκτέθηκαν στην προπαρατεθείσα μείζονα πρόταση. Ο επιπρόσθετος δε ισχυρισμός των εναγόμενων, κατ’ εκτίμηση αυτού, ότι η δεύτερη εξ αυτών δεν ευθύνεται, καθώς με την αγωγή δεν ζητείται αποζημίωση ώστε να τύχει εφαρμογής το άρθρο 71 ΑΚ, αλυσιτελώς προβάλλεται, δοθέντος ότι η αγωγή ως προς τη δεύτερη εναγόμενη ερείδεται στις προαναφερόμενες διατάξεις, οι οποίες θεμελιώνουν εις ολόκληρον ευθύνη του νόμιμου εκπροσώπου με τον πλοιοκτήτη. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της συζήτησής της προσκομίζεται η από 22-5-2020 έγγραφη ενημέρωση του νόμιμου εκπρόσωπου της ενάγουσας από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της για τη δυνατότητα επίλυσης διαφοράς με διαμεσολάβηση, κατ’ άρθρο 3 Ν. 4640/2019.

Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος της ενάγουσας, που εξετάσθηκε στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού και όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι νόμιμα προσκόμισαν με επίκληση, τα οποία λαμβάνονται υπόψη του Δικαστηρίου, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα (άρθρα 432 επ. ΚΠολΔ), είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 § 3, 339 και 395 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Δυνάμει της από 23-12-2022 σύμβασης μίσθωσης και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα … που συνήφθη μεταξύ της ενάγουσας και της εταιρείας με την επωνυμία …, όπως ήδη έχει μετονομαστεί σε … η πρώτη μίσθωσε τον τουριστικό λιμένα … και ανέλαβε τη διαχείριση και εκμετάλλευση του χερσαίου και θαλάσσιου χώρου της Μαρίνας … από 1^η-1-2003 για σαράντα έτη, υπό τους ειδικότερους όρους που διαλαμβάνονται στην εν λόγω σύμβαση. Σύμφωνα δε με τα άρθρα 28.1 και 28.2 της ως άνω σύμβασης η εκμισθώτρια εκχώρησε στην ενάγουσα τις απαιτήσεις της για την καταβολή από 1^ης-1-2003 των τελών ελλιμενισμού όλων των σκαφών που περιγράφονται στο παράρτημα Χ της σύμβασης και τις απαιτήσεις της κατά των μισθωτών για την καταβολή από την ανωτέρω ημερομηνία των μισθωμάτων που οφείλουν οι μισθωτές δυνάμει των αντίστοιχων συμβάσεων μίσθωσης που περιγράφονται στο παράρτημα V της σύμβασης. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι μεταξύ των σκαφών που ελλιμενίζονται στον τουριστικό λιμένα … συμπεριλαμβάνεται και το υπό Αγγλική σημαία ιδιωτικό σκάφος αναψυχής με το όνομα ….», με αριθμό νηολογίου …, μήκους 23,50 μέτρων και πλάτους 6,50 μέτρων, που ανήκει κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στην πρώτη εκ των εναγόμενων, νόμιμα εκπροσωπούμενη από την δεύτερη εξ αυτών. Ειδικότερα, δυνάμει της από 1-1-2010 άτυπης σύμβασης, που καταρτίσθηκε μεταξύ της ενάγουσας και της πρώτης εναγόμενης, η ενάγουσα ανέλαβε και παρείχε προσηκόντως τις συμφωνηθείσες υπηρεσίες ελλιμενισμού στη Μαρίνα … του ανωτέρου σκάφους, για το χρονικό διάστημα από την ανωτέρω ημερομηνία έως την 31^η-12-2010, μετά την παρέλευση του οποίου η επίδικη σύμβαση κατέστη αορίστου χρόνου. Τα μηνιαία δε τέλη ελλιμενισμού του εν λόγω σκάφους, σύμφωνα με το τιμολόγιο του τουριστικού λιμένα … και τις διαστάσεις του σκάφους, καθορίστηκαν, δυνάμει των με αριθμούς 104/17-11-2015 και 168/11-12-2019 πρακτικών του Διοικητικού Συμβουλίου της ενάγουσας, για το διάστημα από 1-1-2019 έως 31-12-2019 στο ποσό των 1.372,06 ευρώ και για το διάστημα από 1-1-2020 έως 31-12-2020 στο ποσό των 1.542,00 ευρώ, πλέον του αναλογούντος Φ.Π.Α. 24%, τα οποία, κατά τη μεταξύ των συμβαλλόμενων συμφωνία, ήταν καταβλητέα εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα. Η ενάγουσα, τηρώντας τις συμβατικές της υποχρεώσεις, παρείχε προσηκόντως, συνεχώς και αδιαλείπτως από την 1^η-1-2010 και εφεξής τις συμφωνηθείσες υπηρεσίες, πλην, όμως, η πρώτη εναγόμενη κατέστη υπερήμερη ως προς την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της από την ένδικη σύμβαση ελλιμενισμού όσον αφορά το χρονικό διάστημα από 1-4-2019 έως 30-6-2020, με συνέπεια να οφείλει, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της ενάγουσας, τα κάτωθι ποσά : α) για το χρονικό διάστημα από 1-4-2019 έως 31-12-2019 το ποσό των [1.372,06 ευρώ + 329,29 ευρώ (24% Φ.Π.Α.) = 1.701,35 ευρώ χ 9 μήνες =] 15.312,15 ευρώ, για το οποίο, μεταξύ άλλων, η ενάγουσα εξέδωσε τις προσκομιζόμενες και επικαλούμενες από την ίδια με αριθμούς … αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και β) για το χρονικό διάστημα από 1-1-2020 έως 30-6-2020 το ποσό των [1.542,00 ευρώ + 370,08 ευρώ (24% Φ.Π.Α.) = 1.912,08 ευρώ χ 6 μήνες =] 11.472,48 ευρώ, για το οποίο, μεταξύ άλλων, η ενάγουσα εξέδωσε τις προσκομιζόμενες και επικαλούμενες από την ίδια με αριθμούς … αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, και συνολικά για την αιτία αυτή το ποσό των (15.312,15 + 11.472,48 =) 26.784,63 ευρώ. Επίσης, αποδεικνύεται ότι από 1^η-1-2019 η ενάγουσα προσέφερε επιπρόσθετες παροχές στην πρώτη εναγόμενη, κατά τον ελλιμενισμό του σκάφους της, όπως ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο (wi-fi), υπηρεσίες συντήρησης αγκυροβολίου και διαχείρισης αποβλήτων, εργασίες παραλαβής και απομάκρυνσης λυμάτων από το σκάφος, αντί του ποσού των 0,60 ευρώ/τ.μ. του σκάφους της, με συνέπεια, να οφείλει για την αιτία αυτή, ήτοι για κοινόχρηστες δαπάνες, για το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα από 1-4-2019 έως 30-6-2020, το ποσό των [(23,50 μ. μήκος χ 6,50 μ. πλάτος=) 152,75 τ.μ. χ 0,60 ευρώ = 91,65 + 22,00 (24% Φ.Π.Α.)=] 113,55 ευρώ χ 15 μήνες = 1.704,75 ευρώ για το οποίο η ενάγουσα εξέδωσε τις παραπάνω αναφερόμενες, δεκαπέντε (15) συνολικά, αποδείξεις παροχής υπηρεσιών. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι η δεύτερη εναγόμενη, νόμιμη εκπρόσωπος της πρώτης εναγόμενης, ευθύνεται εις ολόκληρον με αυτήν για τις παραπάνω οφειλές, σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο 4.5 του Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα … εγκριθέντος με την υπ’ αριθμό 14350/2008 απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (ΦΕΚ 1476/Β/28-7-2008), όπου ρητά ορίζεται ότι «υπόχρεος για την καταβολή των ανωτέρω χρεώσεων και δικαιωμάτων είναι ο πλοιοκτήτης ή ο νόμιμος εκπρόσωπος ή ο χρήστης του σκάφους ο οποίος ευθύνεται εις ολόκληρο με τον πλοιοκτήτη ως πρωτοφειλέτης», ενώ πανομοιότυπη ρύθμιση περιλαμβάνεται και στο άρθρο 2.4 του Γενικού Κανονισμού Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων, που περιέχεται στην υπ’ αριθμό Τ/9803/5-9-2003 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας (ΦΕΚ Β΄ 1323/16-9-2003), όπου ορίζεται ότι «υπόχρεος προς καταβολή των παραπάνω δικαιωμάτων είναι ο πλοιοκτήτης ή ο νόμιμος εκπρόσωπος ή ο χρήστης του σκάφους ο οποίος ευθύνεται και εις ολόκληρο με τον πλοιοκτήτη ως πρωτοφειλέτης», την ύπαρξη δε των όρων αυτών γνώριζαν οι εναγόμενες και είχαν αποδεχθεί με τη συνομολόγηση της σύμβασης ελλιμενισμού. Πρέπει, συνεπώς, η αγωγή να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενες, εις ολόκληρον ευθυνόμενες, να καταβάλουν στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των (26.784,63 + 1.704,75=) είκοσι οκτώ χιλιάδων τετρακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και τριάντα οκτώ λεπτών (28.489,38€), με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα της δήλης μέρας πληρωμής κάθε επιμέρους ποσού, ήτοι από την έκτη (6^η) ημέρα κάθε αντίστοιχου μήνα ελλιμενισμού και μέχρι την πλήρη εξόφληση. Το παρεπόμενο αίτημα περί κήρυξης της παρούσας απόφασης προσωρινά εκτελεστής πρέπει να γίνει δεκτό ως ουσιαστικά αβάσιμο, καθόσον αφορά σε τέλη ελλιμενισμού, ήτοι σε εν ευρεία έννοια οφειλόμενα μισθώματα (άρθρο 910 αριθ. 2 ΚΠολΔ), ενώ, ακόμη, ως μίσθωμα (σε ευρεία έννοια, βλ. Παντελίδου σε Α. Γεωργιάδη, ΣΕΑΚ Ι, άρθρο 574, § 13, σελ. 1127) θεωρείται και η αναλογία των κοινοχρήστων δαπανών που βαρύνουν το μίσθιο, εφόσον ο μισθωτής έχει με τη μισθωτική σύμβαση αναλάβει την υποχρέωση να καταβάλλει και την αναλογία αυτή (ΑΠ 902/1996 ΕλλΔνη 1997, σελ. 108, ΕφΠειρ 126/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας σε βάρος των εναγόμενων, λόγω της ήττας τους (άρθρα 106, 176, 183, 189 και 191 § 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται την αγωγή.

Υποχρεώνει τις εναγόμενες να καταβάλουν εις ολόκληρον στην ενάγουσα το ποσό των είκοσι οκτώ χιλιάδων τετρακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και τριάντα οκτώ λεπτών (28.489,38€), με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα της δήλης μέρας πληρωμής κάθε επιμέρους ποσού, ήτοι από την έκτη (6^η) ημέρα κάθε αντίστοιχου μήνα ελλιμενισμού, μέχρι την πλήρη εξόφληση.

Κηρύσσει την παρούσα απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς την ανωτέρω διάταξή της.

Επιβάλλει σε βάρος των εναγόμενων τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων διακοσίων ευρώ (1.200,00€).

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, στις 19 Ιανουαρίου 2022 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ