ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός απόφασης
572/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
——————————————————–
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Χρυσάνθη Μάντη, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και τη Γραμματέα Κούλα Κουντούρη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 28 Σεπτεμβρίου 2021, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Του ενάγοντος : …, με Α.Φ.Μ. …, κατοίκου …, λεωφόρος …, …, ο οποίος προκατέθεσε νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 28-12-2020 τις από ίδιας ημερομηνίας προτάσεις του δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Γαρουφαλιάς Δάρρα, δυνάμει του από 18-12-2020 ειδικού δικαστικού πληρεξουσίου του, στο οποίο βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής του, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Η ως άνω πληρεξούσια δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό …/28-12-2020 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Των εναγόμενων : 1) …, κατοίκου … …, οδός …, …, και 2) … κατοίκου … …, οδός …, οι οποίοι προκατέθεσαν νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 24-12-2020 τις από ίδιας ημερομηνίας προτάσεις τους δια του πληρεξούσιου δικηγόρου τους Κυριάκου Αρώνη, δυνάμει της από 20-12-2020 εξουσιοδότησης του πρώτου εξ αυτών, στην οποία βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής του, και δεν εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό …/24-12-2020 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 14-9-2020 αγωγή του, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6814/16-9-2020 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 3213/16-9-2020, προσδιορίσθηκε να συζητηθεί για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, δυνάμει της από 24-8-2021 πράξης του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, και εγγράφηκε στο πινάκιο.
Κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 286 § 1 εδ. α΄, 287, 288 και 290 ΚΠολΔ, όπως τα άρθρα 286 και 287 αντικαταστάθηκαν με την παράγραφο 2 του άρθρου δεύτερου του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, προκύπτει ότι η δίκη διακόπτεται, εάν μέχρι το πέρας της προφορικής συζήτησης, μετά την οποία εκδίδεται η οριστική απόφαση αποβιώσει κάποιος από τους διαδίκους. Η διακοπή επέρχεται από τη γνωστοποίηση προς τον αντίδικο του λόγου της διακοπής, που μπορεί να γίνει από πρόσωπο δικαιούμενο να επαναλάβει τη δίκη ή από τον πληρεξούσιο ή το νόμιμο εκπρόσωπο του αποβιώσαντος. Επί απλής ομοδικίας η διακοπή επέρχεται μόνο ως προς τον αποβιώσαντα ομόδικο και δεν επηρεάζει τη δίκη ως προς τους λοιπούς, όπως τούτο συνάγεται εξ αντιδιαστολής του άρθρου 288 ΚΠολΔ (ΟλΑΠ 1/2017, ΑΠ 379/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, μετά την επίδοση της κρινόμενης αγωγής στους εναγόμενους (βλ. τις προσκομιζόμενες με επίκληση από τον ενάγοντα με αριθμούς … εκθέσεις επίδοσης αντίστοιχα του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιά …) και πριν από την τυπική συζήτηση της υπόθεσης, επήλθε βίαιη διακοπή της δίκης με το θάνατο της δεύτερης εναγόμενης, …, το γένος …, η οποία απεβίωσε στη …, στις … (βλ. το προσκομιζόμενο με επίκληση από τον πληρεξούσιο δικηγόρο των εναγόμενων υπ’ αριθμό πρωτ. ΔΥ/… απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης θανάτου του Ληξιαρχείου …). Το παραπάνω διακοπτικό της δίκης γεγονός, γνωστοποίησε στον αντίδικο (ενάγοντα) ο αναφερόμενος στο προεισαγωγικό τμήμα της παρούσας πληρεξούσιος, κατά τη στιγμή που επήλθε ο λόγος της διακοπής, δικηγόρος της δεύτερης εναγόμενης, με τις από 24-12-2020 κατατεθείσες προτάσεις του. Επομένως, ως προς τη δεύτερη εναγόμενη, πρέπει να διαταχθεί η βίαιη διακοπή της δίκης, ενώ, σημειώενται ότι δεν έλαβε χώρα εκούσια δήλωση (ρητή ή σιωπηρή) περί επανάληψης της δίκης, κατά τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 290 ΚΠολΔ ή αναγκαστική επανάληψη της δίκης από τον αντίδικο (ενάγοντα) της διαδίκου υπέρ της οποίας επήλθε η διακοπή της δίκης, κατά τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 291 ΚΠολΔ. Γίνεται δε μνεία, ότι λόγω του δεσμού της απλής παθητικής ομοδικίας που συνδέει τους εναγόμενους, η δίκη διακόπτεται μόνο για τον απλό ομόδικο στο πρόσωπο του οποίου συντρέχει το διακοπτικό γεγονός, αλλά συνεχίζεται κανονικά για τον έτερο απλό ομόδικο, σύμφωνα με την προπαρατεθείσα μείζονα πρόταση.
Σύμφωνα με το άρθρο 294 εδ. α΄ ΚΠολΔ ο ενάγων μπορεί να παραιτηθεί από το δικόγραφο της αγωγής του χωρίς τη συναίνεση του εναγόμενου πριν αυτός προχωρήσει στη συζήτηση της ουσίας της υπόθεσης και στην περίπτωση των άρθρων 237 και 238 ΚΠολΔ, δηλαδή στη τακτική διαδικασία, πριν από την κατάθεση προτάσεων από τον εναγόμενο. Η παραίτηση που γίνεται αργότερα είναι απαράδεκτη, εφόσον ο εναγόμενος προβάλλει αντίρρηση και πιθανολογεί ότι έχει έννομο συμφέρον η δίκη να περατωθεί με έκδοση οριστικής απόφασης. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 297 ΚΠολΔ η παραίτηση από το δικόγραφο γίνεται ή με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή με δικόγραφο που επιδίδεται στον αντίδικο του παραιτούμενου ή με δήλωση στις προτάσεις και έχει ως αποτέλεσμα, κατ’ άρθρο 295 ΚΠολΔ, η αγωγή να θεωρείται πως δεν ασκήθηκε. Στην προκείμενη περίπτωση, ο ενάγων με τις από 28-12-2020 προτάσεις του, καθώς και με το από 28-12-2020, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …, δικογράφο παραίτησης, που επιδόθηκε στον πρώτο εναγόμενο αυθημερόν (βλ. την προσκομιζόμενη με επίκληση από τον ενάγοντα υπ’ αριθμό …΄/28-12-2020 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιά …), παραιτήθηκε από το δικόγραφο της κρινόμενης αγωγής κατά του πρώτου εναγόμενου για το λόγο ότι εκ παραδρομής δεν τηρήθηκε η προβλεπόμενη στο άρθρο 6 του Ν. 4640/2019 υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης. Πριν, όμως, ο ενάγων προβεί στην ανωτέρω δήλωση παραίτησης και συγκεκριμένα, στις 24-12-2020, ο πρώτος εναγόμενος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του, όπως ήδη προεκτέθηκε, και ακολούθως, στις 12-1-2021, κατέθεσε προσθήκη στις προτάσεις του, με την οποία προβάλλει αντιρρήσεις κατά της δηλωθείσας παραίτησης, επικαλούμενος ότι έχει έννομο συμφέρον στη συζήτηση της αγωγής, η οποία, κατ’ αυτόν, πρέπει να απορριφθεί στην ουσία της. Συνεπώς, εφόσον κατά το χρόνο της δήλωσης του ενάγοντος περί παραίτησης από το δικόγραφο της αγωγής είχε ήδη λάβει χώρα νόμιμη κατάθεση προτάσεων από τον πρώτο εναγόμενο, ο οποίος δεν συναινεί στην παραίτηση, αλλά, αντίθετα, προβάλλει αντίρρηση και πιθανολογεί ότι έχει έννομο συμφέρον η δίκη να περατωθεί με έκδοση οριστικής απόφασης, η εν λόγω παραίτηση είναι απαράδεκτη και δεν ασκεί έννομη επιρροή, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγηθείσα νομική σκέψη.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν. 4640/2019 (ΦΕΚ Α΄ 190/30-11-2019), όπως το δεύτερο εδάφιο της § 2 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 65 του Ν. 4647/2019 (ΦΕΚ Α΄ 204/16-12-2019), «1. Στη διαδικασία της διαμεσολάβησης μπορούν να υπαχθούν αστικές και εμπορικές διαφορές, εθνικού ή διασυνοριακού χαρακτήρα, υφιστάμενες ή μέλλουσες, εφόσον τα μέρη έχουν την εξουσία να διαθέτουν το αντικείμενο της διαφοράς, σύμφωνα με τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου. 2. Πριν από την προσφυγή στο Δικαστήριο, ο πληρεξούσιος δικηγόρος οφείλει να ενημερώσει τον εντολέα του εγγράφως για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς ή μέρους αυτής σύμφωνα με την παράγραφο 1, καθώς και για την υποχρέωση προσφυγής στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία και τη διαδικασία αυτής των άρθρων 6 και 7 του παρόντος. Το ενημερωτικό έγγραφο συμπληρώνεται και υπογράφεται από τον εντολέα και τον πληρεξούσιο δικηγόρο του και κατατίθεται με το εισαγωγικό δικόγραφο της αγωγής που τυχόν ασκηθεί ή με τις προτάσεις το αργότερο μέχρι τη συζήτησή της, επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης της αγωγής. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται και για τις αγωγές που έχουν κατατεθεί από 30.11.2019 έως σήμερα.» (ήτοι έως την 16-12-2019, ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4647/2019). Επιπρόσθετα, σύμφωνα με το άρθρο 6 του Ν. 4640/2019 «1. Οι παρακάτω αστικές και εμπορικές διαφορές υπάγονται στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης, εφόσον τα μέρη έχουν εξουσία διάθεσης του αντικειμένου της μεταξύ τους διαφοράς : α) Οι οικογενειακές διαφορές, εκτός από αυτές των περιπτώσεων α΄, β΄ και γ΄ της παραγράφου 1, καθώς και εκείνες της παραγράφου 2 του άρθρου 592 ΚΠολΔ, β) Οι διαφορές που εκδικάζονται κατά την τακτική διαδικασία και υπάγονται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ και Πολυμελούς Πρωτοδικείου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, γ) Οι διαφορές για τις οποίες σε έγγραφη συμφωνία των μερών προβλέπεται και είναι σε ισχύ ρήτρα διαμεσολάβησης. Στις ανωτέρω περιπτώσεις για το παραδεκτό της συζήτησης της αγωγής που τυχόν θα ασκηθεί, κατατίθεται μαζί με τις προτάσεις της συζήτησης της υπόθεσης πρακτικό της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης. 2. Εξαιρούνται από την υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης της παραγράφου 1 οι διαφορές στις οποίες διάδικο μέρος είναι το Δημόσιο, Ο.Τ.Α. ή Ν.Π.Δ.Δ. 3. Η προσφυγή των μερών στη δικαστική μεσολάβηση δεν απαλλάσσει τα μέρη από την υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης.» Με το άρθρο δε 74 § 14 του Ν.4690/2020 (ΦΕΚ Α΄ 104/30-5-2020) ορίσθηκε ότι «Η έναρξη ισχύος των άρθρων 6 και 7 του ν. 4640/2019 (Α΄ 190) μετατίθεται αναδρομικώς για την 1η.7.2020, ως προς τις υποθέσεις της περ. β΄ του άρθρου 44 του ν. 4640/2019.» Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι η υποχρέωση προσκόμισης του ενημερωτικού εγγράφου περί της δυνατότητας διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς υφίσταται για όλες τις αγωγές, που αφορούν αστικές και εμπορικές διαφορές, οι οποίες κατατέθηκαν από την 30η-11-2019 και εντεύθεν, εφόσον βέβαια οι διάδικοι έχουν εξουσία διάθεσης του αντικειμένου τους, ανεξάρτητα από το αν οι αγωγές αυτές υπάγονται και στις περιπτώσεις του άρθρου 6 του ιδίου νόμου, ήτοι στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης (κατά τη διαδικασία του άρθρου 7 του νόμου αυτού), οπότε, στην τελευταία περίπτωση, επιβάλλεται και η πρόσθετη υποχρέωση κατάθεσης μαζί με τις προτάσεις και του πρακτικού της παραπάνω συνεδρίας, καθώς και η μνεία στο έντυπο του άρθρου 3 § 2 της ενημέρωσης του εντολέα για την υποχρέωση προσφυγής στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία (βλ. ΠΠρΘεσ 1878/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΠΠρΘεσ 1045/2021 ΕλλΔνη 2/2021, σελ. 502-509 με σχόλιο Α. Πανταζόπουλου). Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων, με την υπό κρίση αγωγή του, εκθέτει ότι είναι μέτοχος σε ποσοστό 34,55% του κεφαλαίου της εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στη … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία έχει συσταθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 959/1979 και είναι πλοιοκτήτρια του επιβατηγού – οχηματαγωγού, υπό ελληνική σημαία, πλοίου «…», οι δε εναγόμενοι είναι μέτοχοι σε ποσοστά 15,70% και 7% αντίστοιχα του εταιρικού κεφαλαίου αυτής. Ότι με το από 2-5-2019 πρακτικό Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της ως άνω εταιρείας αποφασίσθηκε ομόφωνα η μετασκευή του προαναφερόμενου πλοίου της, προκειμένου να καταστεί δυνατό να εκτελέσει σύμβαση χρονοναύλωσης προς μεταφορά φορτηγών βυτιοφόρων πετρελαίου, υγροποιημένου αερίου, βενζίνης ή και άλλων παραγώγων του πετρελαίου, καθώς και ότι, σε περίπτωση δήλωσης αδυναμίας κάποιου μετόχου να καταβάλει το αναλογούν στο ποσοστό συμμετοχής του στο εταιρικό κεφάλαιο ποσό, θα καταβαλλόταν από άλλους μετόχους το ποσό αυτό προς κάλυψη του συνολικού κοστολογίου μετασκευής του πλοίου, το οποίο είχε υπολογισθεί στο εν λόγω πρακτικό στο ποσό των 300.000,00 ευρώ. Ότι, ειδικότερα, αποφασίσθηκε ότι αυτός θα κατέβαλλε τα ποσά, που θα αναλογούσαν στα ποσοστά συμμετοχής των εναγόμενων και του …, ο έτερος μέτοχος, …, θα κατέβαλλε τα ποσά, που θα αναλογούσαν στα ποσοστά συμμετοχής των …, …, …, … και …, ενώ οι υπόλοιποι μέτοχοι, …, … και …, θα κατέβαλλαν εξ ιδίων τα αναλογούντα σε αυτούς ποσά με βάση τα ποσοστά συμμετοχής τους. Ότι πριν από την προαναφερθείσα Γενική Συνέλευση συμφώνησε άτυπα, στην οικία του, με τον πρώτο εναγόμενο, ο οποίος ενεργούσε τόσο για τον εαυτό του ατομικά, όσο και ως αντιπρόσωπος της δεύτερης εναγόμενης, μητέρας του, να δανείσει σε αυτόν το ποσό των 47.100,00 ευρώ και στη δεύτερη εξ αυτών το ποσό των 21.000,00 ευρώ, που αντιστοιχούσαν στην αναλογία τους στα έξοδα μετασκευής του πλοίου, με την εκ μέρους του μεταφορά των ανωτέρω ποσών από τον προσωπικό του τραπεζικό λογαριασμό σε αντίστοιχο λογαριασμό της εταιρείας. Ότι, ακόμη, συνομολογήθηκε ότι τα ως άνω ποσά όφειλαν να του αποδώσουν οι εναγόμενοι άτοκα, σε δώδεκα ισόποσες μηνιαίες δόσεις, καταβλητέας εκάστης την τελευταία ημέρα κάθε μήνα, αρχής γενομένης από την 31η-8-2019. Ότι, στη συνέχεια, την 30η-5-2019 η παραπάνω εταιρεία … εκναύλωσε το πλοίο της … στην εταιρεία «…» και αυθημερόν άρχισαν να εκτελούνται οι εργασίες μετασκευής του πλοίου από οχηματαγωγό – επιβατηγό σε φορτηγό – οχηματαγωγό, οι οποίες διήρκεσαν έως και την 11η-8-2019, με τη συνολική δαπάνη να ανέλθει τελικώς στο συνολικό ποσό των 330.143,90 ευρώ, όπως αυτή αναλύεται ειδικότερα στην αγωγή και στα συνημμένα σε αυτήν τιμολόγια. Ότι για τη διενέργεια των εργασιών μετασκευής του πλοίου κατέβαλε το συνολικό ποσό των 237.346,72 ευρώ, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα σε αυτήν, ενώ για το γεγονός ότι το συνολικό κόστος διενέργειας των εν λόγω εργασιών θα υπερέβαινε το αρχικώς υπολογισθέν ποσό των 300.000,00 ευρώ ενημέρωσε τους εναγόμενους την 30η-8-2019, καθώς υποχρεώθηκε να καταβάλει όχι μόνο τα δανεισθέντα σε αυτούς ποσά των 47.100,00 και 21.000,00 ευρώ, αλλά και επιπρόσθετα τα ποσά των 4.732,60 και 2.110,07 ευρώ αντίστοιχα προκειμένου να καλυφθεί η αναλογία τους στο επιπλέον προκύψαν ποσό δαπάνης μετασκευής, με βάση το ποσοστό συμμετοχής τους στο εταιρικό κεφάλαιο. Ότι οι εναγόμενοι, αντισυμβατικά και παράνομα, δεν του κατέβαλαν τα ανωτέρω ποσά, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις του και για το λόγο αυτό τους επέδωσε την 8η-9-2020 την από 7-9-2020 εξώδικη διαμαρτυρία, καταγγελία, πρόσκληση και δήλωση με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματός του, καλώντας τους να του καταβάλουν τα οφειλόμενα ποσά εντός πενθημέρου από την κοινοποίηση, αλλά οι εναγόμενοι συνέχισαν να κωφεύουν στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητεί να υποχρεωθεί ο πρώτος εναγόμενος (δοθέντος ότι ως προς τη δεύτερη εναγόμενη έχει επέλθει βίαιη διακοπή της δίκης) να του καταβάλει : α) το ποσό των 47.100,00 ευρώ, δυνάμει της καταρτισθείσας μεταξύ τους σύμβασης δανείου, άλλως δυνάμει των διατάξεων περί θεμιτής γνήσιας διοίκησης αλλοτρίων, άλλως με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, με τους νόμιμους τόκους υπερημερίας και επιδικίας από την επόμενη της ημερομηνίας, κατά την οποία εκάστη δόση δανείου ήταν καταβλητέα, άλλως από την επόμενη της παρόδου της πενθήμερης προθεσμίας που του έταξε με το εξώδικό του, άλλως από την επόμενη ημέρα επίδοσης της αγωγής και β) το ποσό των 4.732,60 ευρώ με βάση τις διατάξεις περί θεμιτής γνήσιας διοίκησης αλλοτρίων, άλλως με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, με τους νόμιμους τόκους υπερημερίας και επιδικίας από την επόμενη της παρόδου της πενθήμερης προθεσμίας που του έταξε με το εξώδικό του, άλλως από την επόμενη ημέρα επίδοσης της αγωγής. Τέλος, ζητεί να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθεί ο πρώτος εναγόμενος στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Όπως, όμως, προκύπτει από την παραδεκτή στο παρόν στάδιο επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας και συνομολογείται, άλλωστε, ρητά από τον ενάγοντα, με τις προτάσεις του, ως προς το πρακτικό της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης, δεν τηρήθηκε η προβλεπόμενη στις διατάξεις των άρθρων 3 και 6 του Ν. 4640/2019 «Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Περαιτέρω εναρμόνιση προς Οδηγ. 2008/52 κ.λπ. διατάξεις» διαδικασία, η οποία ήταν αναγκαία για το παραδεκτό της συζήτησης της υπό κρίση αγωγής, δοθέντος ότι πρόκειται για αστική υφιστάμενη διαφορά, οι διάδικοι έχουν την εξουσία να διαθέσουν το αντικείμενο αυτής, κατά τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου, η διαφορά εκδικάζεται κατά την τακτική διαδικασία και υπάγεται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, με την αξία του αντικειμένου της διαφοράς να υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ και η αγωγή κατατέθηκε στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου την 16η-9-2020, καταλαμβανόμενη, ως εκ τούτου, από το πεδίο εφαρμογής των παραπάνω διατάξεων του εν λόγω νόμου. Συγκεκριμένα, o ενάγων δεν προσκομίζει ούτε ενημερωτικό έγγραφο περί δυνατότητας διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς και υποχρέωσης προσφυγής στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία, υπογεγραμμένο από τον ίδιο και την πληρεξούσια δικηγόρο του, ούτε και πρακτικό υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης. Σύμφωνα δε με τα διαλαμβανόμενα στην προπαρατεθείσα νομική σκέψη, κατά τη διάταξη του άρθρου 3 § 2 Ν. 4640/2019, o πληρεξούσιος δικηγόρος οφείλει να ενημερώσει τον εντολέα του εγγράφως για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς και υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας πριν από την προσφυγή στο Δικαστήριο, ήτοι πριν από την κατάθεση της αγωγής, το δε οικείο ενημερωτικό έγγραφο δύναται μεν να προσκομιστεί το αργότερο μέχρι τη συζήτηση της υπόθεσης και επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης αυτής, αλλά, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να προκύπτει από αυτό ότι η έγγραφη περί δυνατότητας διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς ενημέρωση έλαβε χώρα πριν την κατάθεση της αγωγής και όχι σε μεταγενέστερο αυτής χρονικό σημείο, αφού η αποδοχή της τελευταίας αυτής δυνατότητας θα ήταν αντίθετη όχι μόνο στο γράμμα της άνω διάταξης, αλλά και στον προφανή σκοπό της, που είναι η ενημέρωση για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς, πριν o εν δυνάμει διάδικος προσφύγει στο δικαστήριο, με την κατάθεση της αγωγής, ώστε να αποτραπεί τυχόν η προσφυγή αυτή. Ωστόσο, προς αποφυγή νομικού αδιεξόδου, η ως άνω έγγραφη ενημέρωση του δικηγόρου προς τον εντολέα του δύναται να λάβει χώρα μέχρι και την κατάθεση της κλήσης για επαναφορά της αγωγής προς συζήτηση, ώστε o ασκήσας την αγωγή να ενημερωθεί, έστω και τότε, για τη δυνατότητα να προσφύγει στη διαδικασία δικαστικής διαμεσολάβησης και να επιλέξει είτε τη διαδικασία αυτή, είτε να επιδιώξει την επίσπευση της συζήτησης της αγωγής, υπογράφοντας το αργότερο μέχρι την κατάθεση της κλήσης το σχετικό ενημερωτικό έγγραφο και προσκομίζοντάς το το αργότερο μέχρι τη συζήτηση, ομοίως δε και αναφορικά με το, προβλεπόμενο στη διάταξη του άρθρου 6 § 1 Ν. 4640/2019, πρακτικό της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης, το οποίο, επίσης, επί ποινή απαραδέκτου συζήτησης της ασκηθείσας αγωγής (βλ. άρθρο 6 § 1 και 7 § 4 του ως άνω νόμου), πρέπει να κατατίθεται μαζί με τις προτάσεις της συζήτησης της υπόθεσης. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της αγωγής.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Διατάσσει τη βίαιη διακοπή της δίκης ως προς την αποβιώσασα δεύτερη εναγόμενη.
Δικάζει αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της αγωγής
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, στις 22 Φεβρουαρίου 2022 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ