ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης 1469/2022
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(τακτική διαδικασία)
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αλκιβιάδη Φερεσίδη, Πρόεδρο Πρωτοδικών ως Πρόεδρο-Εισηγητή, Σταυρούλα Δεδικούση, Πρωτοδίκη ως Μέλος, και Μαρία Πίννα, Πρωτοδίκη ως Μέλος, καθώς και από τη Γραμματέα Ελένη Δαβράδου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 12 Απριλίου 2022, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της ενάγουσας: της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…» (Α.Φ.Μ. …), που εδρεύει στον …, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος της Μαρία Σταμούλη του Σωτηρίου (Α.Μ. Δ.Σ.Π. 2138), κάτοικος …, η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσε προτάσεις, το από 17-9-2021 ειδικό πληρεξούσιο σε συνδυασμό με βεβαίωση εκπροσώπησης της εταιρείας και το με στοιχεία … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Π.
Των εναγομένων: 1) …, την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Μιχαήλ Κορδαλής του Χρήστου (Α.Μ. Δ.Σ.Α. 38586), κάτοικος …, ο οποίος δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσε προτάσεις, το από 22-9-2021 ιδιωτικό έγγραφο παροχής πληρεξουσιότητας και το με στοιχεία … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Π. και 2) …, τον οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Εμμανουήλ Φωτάκης του Γεωργίου (Α.Μ. Δ.Σ.Α. 11589), κάτοικος …, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο, έχοντας προκαταθέσει προτάσεις, το 22-9-2021 ιδιωτικό έγγραφο παροχής πληρεξουσιότητας και το με στοιχεία … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Π.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 10-5-2021 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία με Γ.Α.Κ. 2938/2021 και Ε.Α.Κ. 1375/2021 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Του προσεπικαλούντος-παρεμπιπτόντως ενάγοντος: …, τον οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Εμμανουήλ Φωτάκης του Γεωργίου (Α.Μ. Δ.Σ.Α. 11589), κάτοικος …, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο, έχοντας προκαταθέσει προτάσεις, το 22-9-2021 ιδιωτικό έγγραφο παροχής πληρεξουσιότητας και το με στοιχεία … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Π.
Των προσεπικαλουμένων-παρεμπιπτόντως εναγομένων: 1) της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…» και τον διακριτικό τίτλο «…» (Α.Φ.Μ. …), που εδρεύει στην …, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Παναγιώτης Χιωτέλης του Χαραλάμπους (Α.Μ. Δ.Σ.Π. 3264), κάτοικος …, ο οποίος δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσε προτάσεις, το απόσπασμα πρακτικού της … συνεδρίασης του Δ.Σ. της εταιρείας και το με στοιχεία … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Π. και 2) της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…» και τον διακριτικό τίτλο «…» (Α.Φ.Μ. …), που εδρεύει στο …, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Ιωάννης Πορτοκάλης του Δημητρίου (Α.Μ. Δ.Σ.Α. 23655), κάτοικος …, ο οποίος δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσε προτάσεις, το από 23-9-2021 ιδιωτικό έγγραφο παροχής πληρεξουσιότητας και το με στοιχεία … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Π.
Ο προσεπικαλών-παρεμπιπτόντως ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 15-7-2021 προσεπίκληση-παρεμπίπτουσα αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία με Γ.Α.Κ. 5424/2021 και Ε.Α.Κ. 2413/2021 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο οι διάδικοι δεν παραστάθηκαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 1710 και 1813 – 1822 ΑΚ προκύπτει ότι σε περίπτωση θανάτου του προσώπου η περιουσία αυτού ως σύνολο (δικαιώματα και υποχρεώσεις) περιέρχεται στους κληρονόμους του είτε εκ του νόμου, είτε εκ διαθήκης. Συνεπώς, εάν ο ευθυνόμενος από αδικοπραξία αποβιώσει, η υποχρέωση προς αποζημίωση μεταβιβάζεται στους καθολικούς διαδόχους αυτού (άρθρο 1710 παρ. 1 ΑΚ) και η αγωγή, η οποία έπρεπε να ασκηθεί κατά αυτού ως υπόχρεου, ασκείται κατά των κληρονόμων αυτού (εκ του νόμου ή εκ διαθήκης), οι οποίοι με την αποδοχή της κληρονομιάς του υπεισέρχονται στη θέση του και ευθύνονται κατά τον λόγο της κληρονομικής τους μερίδας (άρθρο 1885 ΑΚ) και όχι εις ολόκληρον (άρθρα 926, 927 ΑΚ). Η τυχόν ύπαρξη γεγονότος που να αποκλείει την ευθύνη των εναγομένων κληρονόμων, όπως είναι η νομίμως γενομένη αποποίηση της επαχθείσης σε αυτούς κληρονομιάς του υπαιτίου, και επομένως δεν νομιμοποιούνται παθητικώς, έχει τον χαρακτήρα ένστασης, την οποία προτείνει και αποδεικνύει ο ενιστάμενος εναγόμενος (ΑΠ 691/2011 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»). Περαιτέρω, κατά τα άρθρα 1847 παρ. 1 εδ. α’ και 1850 εδ. β` ΑΚ ο κληρονόμος μπορεί να αποποιηθεί την κληρονομιά μέσα σε προθεσμία τεσσάρων μηνών που αρχίζει, από τότε που έμαθε την επαγωγή και τον λόγο της. Αν παρέλθει η προθεσμία άπρακτη, η κληρονομιά θεωρείται ότι έχει γίνει αποδεκτή (ΠΠΑ 3446/2012, ΠΠΑ 2452/2012 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ», βλ. και ΓνωμοδΝΣΚ 244/2019, ΓνωμοδΝΣΚ 26/2021 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»). Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση από 10-5-2021 (Γ.Α.Κ. 2938/2021, Ε.Α.Κ. 1375/2021) αγωγή της η ενάγουσα εκθέτει ότι στις 11-4-2006 το Ρ/Κ-Ε/Φ (ρυμουλκό εφοδιαστικό) «…» (αριθμ. Νηολογίου …) έκλεισε το ναυτολόγιο και, έκτοτε, παρέμενε ελλιμενισμένο στη θέση «Βλύχα» λιμένα Ελευσίνας, χώρο αρμοδιότητας της «Οργανισμός Λιμένα Ελευσίνας Α.Ε.», χωρίς πλοίαρχο και πλήρωμα. Ότι στις 25-10-2016 η αρμόδια για θέματα ανέλκυσης, απομάκρυνσης ή εξουδετέρωσης ναυαγίων και πλοίων γνωμοδοτική επιτροπή του άρθρου 9 παρ. 7 του ν.2881/2001 προέβη στον χαρακτηρισμό του πλοίου αυτού ως επικίνδυνου για τη ναυσιπλοΐα και την ασφάλεια του λιμένα Ελευσίνας και επιβλαβούς για το περιβάλλον. Ότι στις 4-10-2017 η … επέδωσε στον …, πλοιοκτήτη, την από 2-10-2017 εξώδικη πρόσκληση και τον κάλεσε να προβεί στην απομάκρυνση ή εξουδετέρωση του πλοίου εντός τριάντα ημερών, πλην όμως αυτός δεν ανταποκρίθηκε. Ότι στις 21-05-2018 ο πλοιοκτήτης απεβίωσε και οι εγγύτεροι συγγενείς του, ήτοι η χήρα (…) και η πρώτη εναγομένη θυγατέρα του (…), αποποιήθηκαν την κληρονομία. Ότι στις 10-11-2019 και ενώ το πλοίο παρέμενε στην ανωτέρω θέση, ημιβυθίστηκε, προκαλώντας ρύπανση στο θαλάσσιο περιβάλλον από πετρελαιοειδή που διέφυγαν στη θάλασσα. Ότι κατά τον χρόνο εκείνο στα δημόσια βιβλία (νηολόγιο και ναυτικό υποθηκολόγιο) εξακολουθούσε να εμφανίζεται ως πλοιοκτήτης ο αποβιώσας, ενώ κανένα βάρος δεν ήταν γραμμένο στο πλοίο. Ότι η …, στο πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 5 του Ν. 2252/1994 και του Π.Δ.11/2002 -καθόσον το περιστατικό έλαβε χώρα σε περιοχή αρμοδιότητάς της- έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση της ρύπανσης, αναθέτοντας τις εργασίες απορρύπανσης στην ενάγουσα ιδιωτική εταιρεία, η οποία ολοκλήρωσε την καταπολέμηση της θαλάσσιας ρύπανσης (τις οποίες περιγράφει αναλυτικά στην αγωγή της) και πραγματοποίησε απάντληση υδάτων από το πλοίο, το οποίο επανήλθε στην αρχική του θέση. Ότι στις 29-11-2019 διενεργήθηκε ανοιχτός μειοδοτικός διαγωνισμός για την εκποίηση, απομάκρυνση εκτός λιμένα Ελευσίνας ή την εξουδετέρωση του ως άνω επικίνδυνου και επιβλαβούς πλοίου. Ότι μειοδότης αναδείχτηκε η εταιρεία με την επωνυμία «…», η οποία σύμφωνα με τον Ν. 2881/2001 θεωρείται ως μειοδότης, που από την κατακύρωση παραλαμβάνει την κυριότητα ελεύθερη από κάθε δικαίωμα τρίτου, καθώς επίσης ότι η κατακύρωση τελεί υπό τη διαλυτική αίρεση της μη εμπρόθεσμης απομάκρυνσης του πλοίου. Ότι το Δ.Σ. της … κατά την 329η συνεδρίασή του στις 23-12-2019 ενέκρινε το από 29-11-2019 πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού, αφού έλαβε υπόψη του, μεταξύ άλλων, ότι στις 6-12-2019 η … με ηλεκτρονικό μήνυμα κάλεσε τον δεύτερο εναγόμενο (αδελφό του θανόντος) ως μοναδικό εξ αποποιήσεων κληρονόμο να δηλώσει το ενδιαφέρον του για την απομάκρυνση του πλοίου με ίδια μέσα και έξοδα από τον λιμένα σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 3 παρ. 5 και 2 παρ. 8 του Ν. 2881/2001. Ότι με την από 10-12-2019 εξώδικη δήλωσή της η … κάλεσε εκ νέου τον δεύτερο εναγόμενο να της γνωρίσει εντός δυο ημερών αν προτίθεται να ασκήσει τα ως άνω δικαιώματά του και ότι ο δεύτερος εναγόμενος με το από 12-12-2019 εξώδικο προς την … δήλωσε ότι δεν προτίθετο να αναλάβει με ίδια μέσα και έξοδα την απομάκρυνση του πλοίου. Ότι μετά τον θάνατο του κληρονομούμενου στις 21-05-2018, στις 12-9-2018 η χήρα και η θυγατέρα (πρώτη εναγομένη) του θανόντος αποποιήθηκαν εμπροθέσμως την εξ αδιαθέτου κληρονομία. Ότι, στη συνέχεια, δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών η από 9-6-2017 ιδιόγραφη διαθήκη, με την οποία ο θανών κατέλιπε στη θυγατέρα του την ακίνητη περιουσία του κατά πλήρες δικαίωμα κυριότητας και στη σύζυγο (χήρα) του την κινητή περιουσία, συμπεριλαμβανομένων και των πλοίων που του ανήκαν. Ότι στις 3-12-2018 η χήρα και η θυγατέρα αποποιήθηκαν την εκ διαθήκης κληρονομία και στις 4-12-2018 η θυγατέρα αποποιήθηκε την κληρονομία που περιήλθε σε αυτή λόγω της αποποίησης της μητέρας της και, κατά αυτόν τον τρόπο, στη θέση τους υπεισήλθαν οι αμέσως επόμενοι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι, οι οποίοι όλοι, πλην του δεύτερου εναγομένου (αδελφού του θανόντος), αποποιήθηκαν το κληρονομικό τους δικαίωμα. Ζητεί δε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν εις ολόκληρον την αμοιβή της από την απορρύπανση που κλήθηκε να διενεργήσει από την … συνεπεία της ημιβύθισης του εν λόγω πλοίου ύψους 1.428.467,97 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της αγωγής και μέχρις εξοφλήσεως, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο η αγωγή αρμοδίως εισάγεται, για να συζητηθεί κατά την τακτική διαδικασία ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρα 14-18, 22 ΚΠολΔ), που είναι λειτουργικά αρμόδιο λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς (άρθρο 51 Ν. 2172/1993). Ωστόσο, ως προς την πρώτη εναγομένη η αγωγή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης -δεκτής γενομένης και της σχετικής ένστασης της ιδίας-, καθόσον υπό τα εκτιθέμενα στην αγωγή η πρώτη εναγομένη δεν κατέστη κληρονόμος του επίδικου πλοίου -άρα και της εξ αδικοπραξίας ευθύνης του θανόντος πατέρα της για τη μη τήρηση των όρων ασφαλείας του πλοίου, την αποτροπή βύθισής του και πρόκλησης θαλάσσιας ρύπανσης-, καθόσον εκείνη αποποιήθηκε εμπροθέσμως την κληρονομία του τόσο εξ αδιαθέτου, όσο και εκ διαθήκης (περιλαμβανομένου του ένδικου πλοίου). Ως προς δε τον δεύτερο εναγόμενο, η αγωγή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας, καθόσον η ενάγουσα δεν εκθέτει εάν ο δεύτερος έχει προβεί σε πράξη αποδοχής της κληρονομίας που του επήχθη ως προς το επίδικο πλοίο, ούτε αναφέρει στοιχεία τυχόν μεταγραφής μίας τέτοιας πράξης στα οικεία δημόσια βιβλία (νηολόγιο) (άρθρα 1193, 1195 εδ. α’ ΑΚ), ώστε εκείνος να έχει αποκτήσει την κυριότητα του εν λόγω πλοίου αναδρομικά από τον χρόνο θανάτου του αδελφού του (21-5-2018) (χρονική περίοδος που θα περιελάμβανε και τον χρόνο ημιβύθισης του πλοίου και πρόκλησης θαλάσσιας ρύπανσης στις 10-11-2019) (Α. Αντάπασης/Λ. Αθανασίου «Ναυτικό Δίκαιο» σελ. 191). Τα δικαστικά έξοδα των εναγομένων, όπως ορίζονται ειδικότερα στο διατακτικό, βαρύνουν την ενάγουσα λόγω της ήττας της (άρθρα 176, 180, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ).Περαιτέρω, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 2 και 8 του Ν. ΓπΟΗ΄/1912 «περί δικαστικών ενσήμων», όπως αυθεντικά ερμηνεύτηκε με τις διατάξεις του Ν.Δ. 1544/1942 και τροποποιήθηκε με εκείνες του Ν.Δ. 4189/1961, του άρθρου 71 ΕισΝΚΠολΔ (όπως το τελευταίο αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 17 του Ν. 2479/1997) και του άρθρου 42 του Ν. 4640/2019, ο ενάγων, εάν παραλείψει την προκαταβολή του οφειλόμενου τέλους δικαστικού ενσήμου, λογίζεται ερήμην δικαζόμενος και η αγωγή του απορρίπτεται. Η απόρριψη δε αυτή θεωρείται ότι γίνεται για ουσιαστικό (και όχι τυπικό) λόγο, γεγονός που συνεπάγεται τη δημιουργία δεδικασμένου περί της ουσιαστικής αβασιμότητας της αγωγής, εάν η σχετική απόφαση καταστεί τελεσίδικη (ΑΠ 1572/2013, ΑΠ 181/2013, ΑΠ 1337/2011, ΕφΠειρ 1572/2013 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»). Ειδικότερα, η παράλειψη καταβολής του οφειλομένου τέλους δικαστικού ενσήμου, που εξετάζεται αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο, έχει ως συνέπεια την εφαρμογή του άρθρου 175 KΠολΔ, δηλαδή ο παραλείπων την καταβολή ενάγων λογίζεται, κατά νομικό πλάσμα (OλAΠ 642/1970 NοB 18 σελ. 1471), μη εμφανιζόμενος (πλασματική ερημοδικία) (AΠ 1104/1997 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»), με επακόλουθο να απορρίπτεται η αγωγή του ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη, αφού η ερήμην απόφαση θεωρείται ότι εκδίδεται επί της ουσίας (AΠ 1669/2005, ΑΠ 220/1999 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»). Κατά της απόφασης που απορρίπτει την αγωγή λόγω μη καταβολής του τέλους δικαστικού ενσήμου, ο ενάγων δικαιούται να ασκήσει έφεση, μοναδικός λόγος της οποίας μπορεί να είναι η άρση της παράλειψης, δηλαδή η εκ των υστέρων καταβολή τού ως άνω τέλους. Αν ο λόγος αυτός είναι βάσιμος, η πρωτόδικη απόφαση εξαφανίζεται (ΑΠ 1572/2013, ΕφΠειρ 1572/2013, ό.π.). Στην προκειμένη περίπτωση, ο δεύτερος εναγόμενος με την υπό κρίση από 15-7-2021 (Γ.Α.Κ. 5424/2021, Ε.Α.Κ. 2413/2021) προσεπίκληση και την ενωμένη σε αυτή παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης εκθέτει ότι η ενάγουσα έχει ασκήσει σε βάρος του ιδίου και της ανιψιάς του (θυγατέρας του θανόντος) την ως άνω αγωγή, αξιώνοντας αμοιβή από εργασίες απορρύπανσης. Ότι αποκλειστικά υπαίτιες για την καταβολή της αξιούμενης από την ενάγουσα της κύριας αγωγής απαίτησης είναι οι παρεμπιπτόντως εναγόμενες. Ζητεί δε να υποχρεωθούν οι παρεμπιπτόντως εναγόμενες να του καταβάλουν ό,τι ήθελε υποχρεωθεί να καταβάλει στην ενάγουσα της κύριας αγωγής, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της προσεπίκλησης και της ενωμένης σε αυτή παρεμπίπτουσας αγωγής αποζημίωσης και μέχρις εξόφλησης, καθώς και να καταδικασθούν οι παρεμπιπτόντως εναγόμενες στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο η προσεπίκληση και η ενωμένη σε αυτή παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης αρμοδίως φέρονται προς συζήτηση κατά την τακτική διαδικασία ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρα 31, 89 ΚΠολΔ, άρθρο 51 Ν. 2172/1993), και πρέπει να συνεκδικασθούν με την κύρια αγωγή (άρθρο 246 ΚΠολΔ). Ωστόσο, η προσεπίκληση είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, καθόσον δεν αναφέρεται σε αυτή η έννομη σχέση που συνδέει τον προσεπικαλούντα με τις προσεπικαλούμενες, ενώ, εξάλλου, προϋπόθεση της προσεπίκλησης είναι ο προσεπικαλών να αποδέχεται τουλάχιστον συνυπαιτιότητα επί της αξιούμενης απαίτησης και όχι να ισχυρίζεται ότι αποκλειστικά υπαίτιος είναι ο προσεπικαλούμενος (άρθρο 88 ΚΠολΔ), όπως συμβαίνει εν προκειμένω. Ως προς δε την ενωμένη στην προσεπίκληση παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης, αυτή είναι απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη λόγω μη προσκόμισης του αναλογούντος δικαστικού ενσήμου -ερημοδικαζομένου πλασματικώς του παρεμπιπτόντως ενάγοντος-, καθόσον, όπως εμφαίνεται από την επισημείωση της Γραμματέα του Δικαστηρίου στο εσωτερικό του φακέλου της δικογραφίας, ειδοποιήθηκε στις 6-4-2022 κατ’ άρθρον 227 ΚΠολΔ ο πληρεξούσιος δικηγόρος του παρεμπιπτόντως ενάγοντος να προσκομίσει το αναλογούν δικαστικό ένσημο μέχρι την προτεραία της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο (11-4-2022), αλλά δεν το προσκόμισε. Την ημέρα δε συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος του παρεμπιπτόντως ενάγοντος με προφορική δήλωση, που καταχωρίστηκε στα πρακτικά, έτρεψε το αίτημα της παρεμπίπτουσας αγωγής αποζημίωσης σε αναγνωριστικό και, όταν του επισημάνθηκε στο ακροατήριο από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου ότι και πάλι οφείλεται δικαστικό ένσημο επί της παρεμπίπτουσας αγωγής, εκείνος δήλωσε ότι δεν πρόκειται να το προσκομίσει (βλ. τα υπ’ αριθμ. 1761 και 1764/2022 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού του Δικαστηρίου) (σημειωτέον ότι το άρθρο 42 παρ. 1 του Ν. 4640/2019 περί υποχρέωσης καταβολής δικαστικού ενσήμου στις αναγνωριστικές αγωγές που ασκούνται μετά την 1η-1-2020 -όπως εν προκειμένω-, ουδεμίας αντισυνταγματικότητας πάσχει, βλ. ΠΠΠ 2325/2021 δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα στο διαδίκτυο https://www.protodikeio-peir.gr/?p=6767). Τα δικαστικά έξοδα των προσεπικαλουμένων-παρεμπιπτόντως εναγομένων, όπως ορίζονται ειδικότερα στο διατακτικό, βαρύνουν τον προσεπικαλούντα-παρεμπιπτόντως ενάγοντα λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 180, 191 παρ. 2 ΚΠολ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει α) αντιμωλία των διαδίκων την από 10-5-2021 (Γ.Α.Κ. 2938/2021, Ε.Α.Κ. 1375/2021) αγωγή και β) ερήμην του προσεπικαλούντος-παρεμπιπτόντως ενάγοντος την από 15-7-2021 (Γ.Α.Κ. 5424/2021, Ε.Α.Κ. 2413/2021) προσεπίκληση και την ενωμένη σε αυτή παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης.
Απορρίπτει την από 10-5-2021 (Γ.Α.Κ. 2938/2021, Ε.Α.Κ. 1375/2021) αγωγή.
Επιβάλλει στην ενάγουσα τα δικαστικά έξοδα των εναγομένων, το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των είκοσι μία χιλιάδων (21.000) ευρώ.
Απορρίπτει την από 15-7-2021 (Γ.Α.Κ. 5424/2021, Ε.Α.Κ. 2413/2021) προσεπίκληση και την ενωμένη σε αυτή παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης.
Επιβάλλει στον προσεπικαλούντα-παρεμπιπτόντως ενάγοντα τα δικαστικά έξοδα των προσεπικαλουμένων-παρεμπιπτόντως εναγομένων, το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των είκοσι μία χιλιάδων (21.000) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 3 Μαΐου 2022.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 9-5-2022.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ