ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

 

 

 

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ        2163 /2015

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

(Τακτική Διαδικασία)

 

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Χαρίλαο Παππά, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και την Γραμματέα Σοφία Δέδε.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 24 Μαρτίου 2015, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στα … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιάς της δικηγόρου, Ευαγγελίας Παπαντωνοπούλου.

ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Ρ. Χ. του Ρ., κατοίκου Π. Κομοτηνής, ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιού του δικηγόρου, Στέφανου Λύρα, βάσει δηλώσεως κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.

Ο εφεσίβλητος – ενάγων άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς τη με γενικό αριθμό κατάθεσης … και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου … αγωγή του κατά της εκκαλούσας – εναγομένης, με την οποία ζήτησε ό, τι αναφέρει σ’ αυτήν. Το Δικαστήριο, με την υπ’ αριθ. 84/2012 οριστική απόφασή του, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των εργατικών διαφορών, αντιμωλία των διαδίκων, την έκανε εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εκκαλούσα με την υπό κρίση έφεσή της (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Πειραιώς …), η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης … και προσδιορίστηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’ αριθ. 84/2012 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων κατά τη διαδικασία των εργατικών διαφορών, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η με γενικό αριθμό κατάθεσης … και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου … αγωγή του εφεσίβλητου κατά της εκκαλούσας, έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις (άρθρα 495 παρ. 1 και 2, 499, 511, 513 παρ. 1, 516, 517 και 518 παρ. 2 ΚΠολΔ). Πρέπει, συνεπώς, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (533 παρ. 1 ΚΠολΔ).

Με την από 14-7-2009 αγωγή του κατά της εκκαλούσας, την οποία άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, ο εφεσίβλητος εξέθετε ότι, δυνάμει συμβάσεως εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, καταρτισθείσας μεταξύ αυτού και της πρώτης (εκκαλούσας) στον Πειραιά, στις 10-9-2008, ναυτολογήθηκε αυθημερόν, με την ειδικότητα του ναύτη, στο υπό ελληνική σημαία Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο της “…”, νηολογίου Χανίων υπ’ αριθ. , με συμφωνηθείσες μηνιαίες αποδοχές τις προβλεπόμενες από την εκάστοτε ισχύουσα ΣΣΕ Πληρωμάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων, παρείχε δε την υπηρεσία του σ’ αυτό συνεχώς έως τις 26-9-2008, όταν και απολύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, λόγω ασθένειας που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της ναυτολόγησής του στο εν λόγω πλοίο υπό τις περιγραφόμενες στο δικόγραφο συνθήκες. Με βάση αυτά τα πραγματικά περιστατικά, ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 6.337,55 ευρώ για μισθούς ασθενείας τεσσάρων μηνών και αποδοχές ενός μηνός κατ’ άρθρα 66 και 60 ΚΙΝΔ, αντίστοιχα, με το νόμιμο τόκο από την απόλυσή του, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφασή του, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και υποχρέωσε την εναγομένη, για τις προεκτιθέμενες αιτίες, να καταβάλει νομιμοτόκως στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 6.110,09 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται τώρα η εκκαλούσα – εναγομένη για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, καθώς και για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στην έφεσή της, και ζητεί να εξαφανιστεί αυτή (εκκαλούμενη απόφαση), ώστε να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της.

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 368 παρ. 2 ΚΠολΔ, το δικαστήριο οφείλει να διορίσει πραγματογνώμονες, αν το ζητήσει κάποιος διάδικος και κρίνει πως πρόκειται για ζητήματα που απαιτούν, για να γίνουν αντιληπτά, ιδιάζουσες γνώσεις επιστήμης ή τέχνης. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται και στο εφετείο, το οποίο δεν κωλύεται, προκειμένου να προβεί στην ολοκλήρωση της έρευνας περί της βασιμότητας του λόγου εφέσεως, να διατάξει νέες αποδείξεις ή και συμπληρωματικές, από τα αναφερόμενα στο άρθρο 339 ΚΠολΔ αποδεικτικά μέσα, μεταξύ των οποίων και πραγματογνωμοσύνη, ώστε, μετά τη συνεκτίμηση των αποδείξεων που διέταξε και αυτών που εκτίμησε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, να κρίνει εάν είναι εσφαλμένη η εκκαλούμενη απόφαση και, σε καταφατική περίπτωση, να αποφανθεί για τη βασιμότητα του λόγου εφέσεως, ακολούθως δε, κατά την επιταγή του άρθρου 535 παρ. 1 ΚΠολΔ, να εξαφανίσει τότε (και όχι εξ’ αρχής) την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, καθόσον, κατά την ορθή έννοια της εν λόγω διατάξεως, προϋπόθεση της εξαφάνισης της εκκαλούμενης απόφασης είναι η προηγούμενη από το εφετείο διάγνωση της βασιμότητας του λόγου εφέσεως (ΟλΑΠ 1285/1982 ΝοΒ 1983. 219, ΑΠ 2/2006 ΕλλΔνη 2006. 1048, ΕφΠειρ 510/2009 ΧρΙδΔ 2011. 260). Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 66 ΚΙΝΔ και εκείνη του άρθρου 295 εδ. β΄ του ίδιου Κώδικα σε συνδυασμό με το άρθρο 3 παρ. 6 ΝΔ 2652/1953 συνάγεται ότι, εάν η σύμβαση ναυτολόγησης λυθεί λόγω ασθενείας και νοσηλεύεται ο ναυτικός εκτός του πλοίου, δικαιούται αυτός μισθού, εφόσον διαρκεί η ασθένεια, όχι πάντως πέραν των τεσσάρων μηνών από τη λύση της σύμβασης, εάν, όμως, σύμφωνα με ισχυρισμό που προτείνεται κατ` ένσταση, πρόκειται για ασθένεια που προϋπήρχε της ναυτολόγησης και υποτροπίασε ή για ασθένεια χρόνια που παροξύνθηκε, ο ναυτικός δικαιούται μισθού μέχρι δύο μηνών από τη λύση της σύμβασης. Για την παροχή της προστασίας αυτής δεν είναι αναγκαία η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της εργασίας και της ασθένειας, σε αντίθεση με ό, τι ισχύει για τη θεμελίωση αξίωσης από εργατικό ατύχημα. Ασθένεια, δηλαδή, που εμφανίστηκε, υποτροπίασε ή παροξύνθηκε κατά τη διάρκεια της εργασίας του ναυτικού στο πλοίο, θεωρείται ως απότοκος της εργασίας του σε αυτό (ΕφΠειρ 764/2012 ΕΝΔ 2013. 22, 837/2010 ΕΝΔ 39. 116, 155/2006 ΑρχΝ ΝΗ. 311). Στην προκείμενη περίπτωση, η εναγομένη ισχυρίστηκε παραδεκτώς ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, αντικρούοντας την αγωγή, ότι έχουν καταβληθεί στον ενάγοντα μισθοί ασθενείας δύο μηνών, τους οποίους, παρά τα περί του αντιθέτου ισχυριζόμενα από τον ίδιο περί οφειλής εκ μέρους της (εναγομένης) μισθών ασθενείας τεσσάρων μηνών, αυτός δικαιούται κατ’ άρθρο 3 παρ. 6 ΝΔ 2652/1953, διότι η επικαλούμενη στο αγωγικό δικόγραφο νόσος από την οποία πάσχει, ήτοι το “σύνδρομο βραδυκαρδίας – ταχυκαρδίας”, συνεπεία της οποίας απολύθηκε από τον πλοίαρχο του πλοίου “…” στο λιμάνι του Πειραιά με το αιτιολογικό “λόγω ασθενείας”, προϋπήρχε της ναυτολόγησής του στις 10-9-2008, χωρίς την εκδήλωση συμπτωμάτων, εξελίχθηκε δε με αποτέλεσμα να προκαλέσει στον ενάγοντα συγκοπτικό επεισόδιο στις 22-9-2008. Επομένως, κατόπιν και του σχετικού αιτήματος της εναγομένης, κρίνεται από το παρόν Δικαστήριο αναγκαία η διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης για τη διάγνωση της υπόθεσης και, ειδικότερα, για τη διακρίβωση της βασιμότητας της ως άνω ενστάσεως που προέβαλε η πρώτη, δεδομένου άλλωστε πως πρόκειται για ζητήματα που απαιτούν, για να γίνουν αντιληπτά, ιδιάζουσες γνώσεις επιστήμης. Πρέπει, συνεπώς, σύμφωνα και με όσα αναφέρονται στη νομική σκέψη της παρούσας, για την πλήρη και ορθή διάγνωση της ουσιαστικής βασιμότητας του πρώτου λόγου της υπό κρίση εφέσεως και της επίδικης διαφοράς, να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης κατ’ άρθρο 254 του ΚΠολΔ (χωρίς την εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης όπως αβασίμως αιτείται η εκκαλούσα), προκειμένου, σύμφωνα με το άρθρο 368 ΚΠολΔ, να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη από έναν ιατρό – καρδιολόγο, που θα διορισθεί µε την παρούσα απόφαση από τον κατάλογο των πραγματογνωμόνων, που τηρείται στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς, προκειμένου να γνωμοδοτήσει επί των οριζομένων στο διατακτικό θεμάτων. Τέλος, δεν διαλαμβάνεται διάταξη σχετική με τον προσδιορισμό και την επιβολή δικαστικών εξόδων, διότι η παρούσα απόφαση δεν είναι οριστική (άρθρο 191 παρ. 1 ΚΠολΔ).

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

           ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση κατά το τυπικό της μέρος.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, προκειμένου, κατά την επαναλαμβανόμενη συζήτηση, να προσκομιστεί, με τη φροντίδα του επιμελέστερου των διαδίκων, ιατρική πραγματογνωμοσύνη.

ΔΙΟΡΙΖΕΙ πραγματογνώμονα τον καταχωρισμένο στον τηρούμενο στο παρόν Δικαστήριο κατάλογο πραγματογνωμόνων, … του …, ιατρό – καρδιολόγο, κάτοικο Πειραιώς οδ. …, τηλέφωνο … κιν. …, ο οποίος, αφού προηγουμένως δώσει το νόμιμο όρκο ενώπιον του Δικαστηρίoυ τούτου σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο, κατά την πρώτη τακτική δικάσιμο αυτού επί πολιτικών υποθέσεων της τακτικής διαδικασίας (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών), μέσα σε προθεσμία δέκα (10) ημερών από την επίδοση σε αυτόν αντιγράφου της παρούσας απόφασης, συντασσόμενης σχετικής έκθεσης όρκισης και, αφού λάβει υπόψη του την έφεση, την αγωγή, τις προτάσεις, την κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, όλα τα ιατρικά έγγραφα του φακέλου της υπόθεσης, έχοντας μάλιστα το δικαίωμα να ζητήσει από τους διαδίκους οποιοδήποτε χρήσιμο έγγραφο και κάθε αναγκαία για το έργο του πληροφορία (που όμως θα μνημονεύσει), θα γνωμοδοτήσει για τα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό της παρούσας θέματα, ήτοι: α) αν η νόσος από την οποία πάσχει ο ενάγων, τουτέστι το “σύνδρομο βραδυκαρδίας – ταχυκαρδίας”, προϋπήρχε της ναυτολόγησής του στο επίδικο πλοίο στις 10-9-2008 και, όπως ισχυρίζεται η εναγομένη, εξελίχθηκε με αποτέλεσμα να προκαλέσει στον ενάγοντα συγκοπτικό επεισόδιο στις 22-9-2008, β) αν η ως άνω νόσος ονομάζεται και “σύνδρομο νοσούντος φλεβοκόμβου” και έχει τον χαρακτήρα εκφυλιστικής ασθένειας, η οποία εξελίσσεται σταδιακά, και γ) αν στην ήπια μορφή της ως άνω νόσου οι ασθενείς δεν παρουσιάζουν συνήθως συμπτώματα. Την αιτιολογημένη γνωμοδότησή του, η οποία θα προσκομισθεί κατά τη νέα συζήτηση της υπόθεσης που θα γίνει με κλήση του επιμελέστερου των διαδίκων, πρέπει να καταθέσει μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την όρκισή του στον Γραμματέα του Δικαστηρίου τούτου, από τον οποίον θα συνταχθεί και η σχετική έκθεση κατάθεσης.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση, στις      -5-2015, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιών τους δικηγόρων.

            Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ