ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΙΣΘΩΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 1566/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
(Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : 3643/1770/15-06-2020 αγωγή)
………………………………………
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Πίννα, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα Χρυσούλα Σαχίνη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 19 Οκτωβρίου 2021, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας με την επωνυμία «….», η οποία εδρεύει στον … και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ …, Δ.Ο.Υ. Πλοίων Πειραιά, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο δια του νομίμου εκπροσώπου της …, ο οποίος διόρισε πληρεξούσιο δικηγόρο τον Κωνσταντίνο Τασιόπουλο (Α.Μ.Δ.Σ.Π. 3403).
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας με την επωνυμία «…», η οποία εδρεύει στη … και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ … Δ.Ο.Υ. Πλοίων Πειραιά, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο δια του νομίμου εκπροσώπου της …, ο οποίος διόρισε πληρεξούσιο δικηγόρο τον Γεώργιο Αθανασιάδη (Α.Μ.Δ.Σ.Π. 1542).
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 02-06-2020 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης 3643/1770/15-06-2020 και προσδιορίστηκε για να συζητηθεί για τη δικάσιμο της 12-01-2021, οπότε και ματαιώθηκε λόγω της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων, λόγω της πανδημίας του ιού «Covid 19» και στη συνέχεια, προσδιορίστηκε αυτεπαγγέλτως για τη δικάσιμο της 01-06-2021, δυνάμει της υπ’ αριθ. 2104/2021 Πράξεως του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου (άρθρο 83 του ν. 4790/2021), κατά την οποία αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, παραστάθηκαν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, όπως αναφέρεται παραπάνω και ζήτησαν να γίνουν δεκτά, όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με όσα γίνονται δεκτά από τη θεωρία και τη νομολογία, καθώς και από τη διεθνή ναυτιλιακή πρακτική, είδος της υπό ευρεία έννοια ναύλωσης (άρθρο 107 Κ.Ι.Ν.Δ.) είναι και η χρονοναύλωση γυμνού πλοίου (bareboat charter ή charter by demise, affretement, coque nue), κατά την οποία ο εκναυλωτής θέτει έναντι ανταλλάγματος στη διάθεση του ναυλωτή, προς χρήση για ορισμένο χρόνο, πλοίο κατάλληλο μεν για θαλασσοπλοΐα, αλλά χωρίς εξοπλισμό και επάνδρωση ή με ατελή επάνδρωση και εξοπλισμό (Εφ.Πειρ. 529/2014, Εφ.Πειρ. 662/2012, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Αλίκη Κιάντου – Παμπούκη, Ναυτικό Δίκαιο, 2007, Τόμ. 2ος, παρ. 115, σ. 20). Στην έννοια της χρήσης περιλαμβάνεται κάθε νόμιμος τρόπος εκμετάλλευσης του πλοίου ή του πλωτού ναυπηγήματος από τους γνωστούς στο ναυτικό δίκαιο και στη ναυτιλιακή πρακτική, το είδος δε αυτό της ναύλωσης προσομοιάζει, κατά την κρατούσα στη νομολογία άποψη, με την απλή μίσθωση πράγματος (Εφ.Πειρ. 529/2014, Εφ.Πειρ. 452/2008, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Αλίκη Κιάντου – Παμπούκη, ό.α, παρ. 116, σ. 26). Η ναύλωση αυτή δε ρυθμίζεται εξαντλητικά στον Κ.Ι.Ν.Δ, με αποτέλεσμα, όπως προαναφέρθηκε, να εφαρμόζονται οι διατάξεις του Α.Κ. για τη μίσθωση πράγματος, καθώς και αυτές για την ανώμαλη εξέλιξη των ενοχών από τη σύμβαση, όπως η υπερημερία και η αδυναμία παροχής (Εφ.Πειρ. 529/2014, Εφ.Πειρ. 76/2008, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 1 του ν. 2743/1999, «η εκτέλεση ταξιδιών αναψυχής ή και περιήγησης με ολική ναύλωση πραγματοποιείται, σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται στον παρόντα νόμο, από πλοία αναψυχής υπό ελληνική σημαία, που έχουν χαρακτηριστεί επαγγελματικά κατά τις διατάξεις του προηγούμενου άρθρου», ενώ σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του ίδιου νόμου «η σύμβαση ολικής ναύλωσης έχει ως αντικείμενο τη χρήση του επαγγελματικού πλοίου αναψυχής μόνο για αναψυχή ή και περιήγηση. Η σύμβαση αποδεικνύεται εγγράφως με την κατάρτιση ναυλοσύμφωνου…». Ακόμη, σύμφωνα με το άρθρο 574 Α.Κ, με τη σύμβαση της μίσθωσης πράγματος ο εκμισθωτής έχει υποχρέωση να παραχωρήσει στο μισθωτή τη χρήση του πράγματος για όσο χρόνο διαρκεί η σύμβαση και ο μισθωτής να καταβάλει το συμφωνημένο μίσθωμα. Από τη διάταξη αυτή, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 340, 341 και 342 Α.Κ, σαφώς προκύπτει ότι κύρια υποχρέωση του μισθωτή για την ομαλή λειτουργία της μισθωτικής σχέσης είναι η καταβολή του μισθώματος κατά το χρόνο που έχει συμφωνηθεί, διαφορετικά ο μισθωτής γίνεται υπερήμερος με μόνη την παρέλευση της ορισμένης ημέρας και χωρίς όχληση, η δε υπαιτιότητα του μισθωτή, που αποτελεί στοιχείο της υπερημερίας, τεκμαίρεται εκ μόνης της παρελεύσεως του χρόνου καταβολής. Σύμφωνα δε με το άρθρο 595 Α.Κ, το μίσθωμα καταβάλλεται στις συμφωνημένες ή στις συνηθισμένες προθεσμίες. Αν δεν υπάρχουν τέτοιες προθεσμίες, καταβάλλεται κατά τη λήξη της μίσθωσης και αν συμφωνήθηκε καταβολή σε μικρότερα διαστήματα κατά τη λήξη τους. Επιπλέον, κατά το άρθρο 597 Α.Κ, αν ο μισθωτής καθυστερεί το μίσθωμα ολικά ή μερικά, ο εκμισθωτής δικαιούται να καταγγείλει τη μίσθωση τουλάχιστον πριν από ένα μήνα, αν πρόκειται για μίσθωση που η διάρκειά της συμφωνήθηκε για ένα χρόνο ή περισσότερο και πριν από δέκα ημέρες στις άλλες μισθώσεις… Η καταγγελία μένει χωρίς αποτέλεσμα αν ο μισθωτής πριν περάσει η προθεσμία αυτή καταβάλλει το καθυστερούμενο μίσθωμα μαζί με τα τυχόν έξοδα της καταγγελίας. Επιπλέον, κατά τη διάταξη του άρθρου 599 Α.Κ., ο μισθωτής κατά τη λήξη της μίσθωσης έχει υποχρέωση να αποδώσει το μίσθιο στην κατάσταση που το παρέλαβε. Εξάλλου, κατά το άρθρο 601 Α.Κ, ο μισθωτής, για όσο χρόνο παρακρατεί το μίσθιο μετά τη λήξη της μίσθωσης, οφείλει ως αποζημίωση το συμφωνημένο μίσθωμα, χωρίς αυτό να αποκλείει δικαίωμα του εκμισθωτή να απαιτήσει και άλλη περαιτέρω ζημία. Η αμέσως, κατά το παραπάνω άρθρο, αξίωση του εκμισθωτή για αποζημίωση σε περίπτωση παρακράτησης του μισθίου από τον μισθωτή μετά τη λήξη της μίσθωσης δεν αφορά μισθώματα, διότι δεν έχει βάση τη μισθωτική σύμβαση αλλά το γεγονός της παρακράτησης μετά τη λήξη της μίσθωσης και εντεύθεν εξαιτίας της παράβασης αυτής προκύπτει υποχρέωση αποζημιώσεως (Α.Π. 852/2018, Α.Π. 7/2010, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 575, 576 επ, 584 επ. και 591 εδάφ. α’ Α.Κ. προκύπτει ότι ο εκμισθωτής έχει την υποχρέωση να παραδώσει στο μισθωτή το μίσθιο κατάλληλο για τη συμφωνημένη χρήση και να το διατηρεί κατάλληλο σε όλη τη διάρκεια της μίσθωσης. Εάν κατά τη διάρκεια της μίσθωσης αναφανεί ελάττωμα που έχει ως συνέπεια τη μερική ή πλήρη παρακώλυση της χρήσης, ο μισθωτής έχει δικαίωμα να απαιτήσει σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις των άρθρων 335, 336 και 343 Α.Κ. την εκτέλεση της σύμβασης (δηλαδή την αποκατάσταση της χρήσης) και αντίστοιχα ο εκμισθωτής έχει υποχρέωση να αποκαταστήσει τη χρήση και να προβεί στις απαιτούμενες για το σκοπό αυτό δαπάνες. Αναγκαίες δαπάνες είναι αυτές που είναι απαραίτητες για τη διατήρηση του μισθίου κατάλληλου για τακτική εκμετάλλευση και χρήση. Ο μισθωτής εξάλλου έχει δικαίωμα να προβεί ο ίδιος κατά τη διάρκεια της μίσθωσης στις αναγκαίες δαπάνες, οπότε ο εκμισθωτής έχει υποχρέωση να τις αποδώσει στο μισθωτή, εφόσον παραμένουν σε όφελος του μισθίου, με βάση τις διατάξεις για τη διοίκηση αλλοτρίων (Α.Π. 1254/2017, Εφ.Πειρ. 562/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Σύμφωνα δε με τις διατάξεις των άρθρων 730 παρ. 1 και 736 Α.Κ, όποιος διοικεί χωρίς εντολή ξένη υπόθεση έχει υποχρέωση να την διεξάγει προς το συμφέρον και σύμφωνα με την πραγματική ή εικαζόμενη θέληση του κυρίου. Αν ο διοικητής αλλοτρίων ανέλαβε τη διοίκηση προς το συμφέρον και σύμφωνα με την πραγματική ή εικαζόμενη θέληση του κυρίου, έχει δικαίωμα να ζητήσει από αυτόν τις δαπάνες της διοικήσεως και την ανόρθωση των ζημιών κατά τις διατάξεις για την εντολή, που εφαρμόζονται αναλόγως. Αν, όμως, η δαπάνη δεν έγινε σύμφωνα με την πραγματική ή εικαζόμενη θέληση του κυρίου, τότε ο διοικητής μπορεί, κατά την Α.Κ. 737, να ζητήσει την απόδοσή τους, με βάση τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, ήτοι σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 904 παρ. 1 εδ. α’ Α.Κ. Στοιχεία, επομένως, της αγωγής για δαπάνες που πρέπει να εκθέτει και να αποδεικνύει ο ενάγων διοικητής αλλοτρίων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 106, 111 παρ. 2, 118 περ. 4 και 216 παρ. 1α’ Κ.Πολ.Δ, είναι, εφόσον η αξίωσή του στηρίζεται στην διάταξη του άρθρου 737 Α.Κ, ο πλουτισμός του εναγομένου κυρίου της υποθέσεως, η επέλευσή του σε βάρος του ενάγοντος (άρα και η ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας ανάμεσα στον πλουτισμό του πρώτου και την επιβάρυνση του δευτέρου) και η έλλειψη νόμιμης αιτίας (Α.Π. 1254/2017, Α.Π. 326/2006, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Επειδή δε οι άνω διατάξεις περί απόδοσης δαπανών είναι ενδοτικού χαρακτήρα, μπορεί να συμφωνηθεί ότι οι δαπάνες για άρση ελαττωμάτων που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της μίσθωσης και καθιστούν το μίσθιο ακατάλληλο για τη συμφωνημένη χρήση θα καταβάλλονται από τον μισθωτή, οπότε ο εκμισθωτής απαλλάσσεται από τη σχετική, κατά το άρθρο 575 Α.Κ, υποχρέωσή του να το διατηρεί κατάλληλο σε όλη τη διάρκεια της μίσθωσης (Α.Π. 1254/2017, Α.Π. 1222/2015, Α.Π. 1807/2012, Α.Π. 1474/2004, Εφ.Δωδ. 52/2015, Εφ.Πειρ. 169/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Απ. Γεωργιάδη, Ενοχικό Δίκαιο, Γενικό Μέρος, παρ. 25, αριθ. 47).
Με την υπό κρίση αγωγή, η ενάγουσα εταιρεία εκθέτει ότι μετά από πρόταση εκ μέρους της εναγομένης εταιρείας από τον πατέρα του νομίμου εκπροσώπου της …, προς τον δικό της νόμιμο εκπρόσωπο, … να συμβληθεί η ίδια (η ενάγουσα) ως εκμισθώτρια του κατωτέρου αναφερόμενου σκάφους αναψυχής και η εναγομένη ως μισθώτρια σε σύμβαση μίσθωσης για τρεις (3) καλοκαιρινές σεζόν, που θα άρχιζαν τον Μάιο και θα τελείωναν το Σεπτέμβριο κάθε έτους έναντι μισθώματος 20.000 ευρώ ετησίως ανά σεζόν, πρόταση την οποία αποδέχθηκε (η ενάγουσα) συστάθηκε η ίδια, της μεταβιβάστηκε η κυριότητα του ενδίκου σκάφους αναψυχής και ακολούθως καταρτίστηκε το από 30-03-2018 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης πλοίου με σκοπό τον εφοπλισμό, δυνάμει του οποίου (η ενάγουσα) εκμίσθωσε στην εναγομένη το κυριότητάς της επαγγελματικό τουριστικό σκάφος αναψυχής …, με αριθμό νηολογίου …, με Δ.Δ.Σ. SVA 8450 για διάρκεια τριών (3) ετών αρχόμενη από τις 30-03-2018 έως τις 29-03-2021. Ότι μεταξύ άλλων συμφώνησαν ότι η εναγομένη θα εκμεταλλεύεται το σκάφος από 10 Μαϊου έως 30 Σεπτεμβρίου κάθε έτους με εξαίρεση το πρώτο έτος, όπου συμφωνήθηκε να κάνει χρήση από 20 Απριλίου 2018 έως 30 Σεπτεμβρίου 2018, αντί μισθώματος 20.000 ευρώ ετησίως, καταβλητέου τμηματικά για το πρώτο έτος ως εξής: 7.000 ευρώ στις 15-07-2018, 7.000 ευρώ στις 15-08-2018 και 6.000 ευρώ στις 15-09-2018 και ομοίως για τα έτη 2019 και 2020, με τις ειδικότερες συμφωνίες και όρους που αναφέρονται στο ιδιωτικό συμφωνητικό. Ότι, επιπλέον, συμφωνήθηκε ότι με τη λήξη κάθε σεζόν δηλαδή την 1η Οκτωβρίου κάθε μισθωτικού έτους το σκάφος θα επιστρεφόταν στον … για να το χρησιμοποιεί για την ατομική του αναψυχή μέχρι την έναρξη της επόμενης σεζόν, δηλαδή το Μάιο του επόμενου έτους, οπότε αυτός (…ς) θα το παρέδιδε εκ νέου στη μισθώτρια. Ότι ο … και ο γιος του …, νόμιμος εκπρόσωπος της εναγομένης, ανέλαβαν ως ειδικοί να προβούν σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για να εκδοθεί άδεια επαγγελματικού τουριστικού πλοίου για το σκάφος, για να αλλάξει η σημαία του από σημαία Αγγλίας σε σημαία Ελλάδος και για να συσταθεί η πλοιοκτήτρια αυτού (η ενάγουσα), ενέργειες τις οποίες θα έκαναν με δικά τους έξοδα χωρίς αμοιβή, αφού θα γίνονταν για όφελος του …, συνυπολογιζόμενου του «ευτελέστατου» ως επικαλείται σε σχέση με την αξία του σκάφους (ύψους 230.000 ευρώ) συμφωνηθέντος μισθώματος των 20.000 ευρώ ετησίως. Ότι στο πλαίσιο της μεταξύ τους σύμβασης, η εναγομένη εφοπλίστρια παρέλαβε σε άριστη κατάσταση το σκάφος και τις μηχανές του, όπως διαπίστωσε η τελευταία στους δοκιμαστικούς πλόες που διενήργησε προ της ενάρξεως της μίσθωσης. Ότι ρητά, άλλωστε, συνομολογήθηκε στους όρους 6 και 8 του από 30-03-2016 συμφωνητικού ότι «6. Η εφοπλίστρια επισκέφθηκε το πλοίο, εξέτασε αυτό επιμελώς και λεπτομερώς και το βρήκε της τέλειας αρεσκείας της σε καλή κατάσταση και κατάλληλο για τον σκοπό για τον οποίο το προορίζει» και «8. Το πλοίο δεν χρήζει καμίας επισκευής, βελτίωσης ή και μετατροπής..». Ότι, παρά την ανενόχλητη χρήση του σκάφους και τις επανειλημμένες οχλήσεις της ιδίας (ενάγουσας), η εναγομένη μισθώτρια δεν της κατέβαλε το μίσθωμα των 20.000 ευρώ (όρος 3 του συμφωνητικού) για το έτος 2018, ως είχε συμφωνηθεί τμηματικά, δεν της κατέβαλε το ποσό των 606 ευρώ, ως ασφάλιστρα του σκάφους (όρος 5 του συμφωνητικού) για την περίοδο από 20-04-2018 έως 30-09-2018, ενώ, επιπλέον, προέβη σε ιδιαίτερα κακή χρήση του σκάφους κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή. Ότι εξαιτίας της προπεριγραφείσας αντισυμβατικής συμπεριφοράς της εναγομένης, η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 15 του ανωτέρω συμφωνητικού μίσθωσης επιφέρει την άμεση λύση αυτής, επέδωσε στην τελευταία στις 30-11-2018 την από 20-11-2018 εξώδικη δήλωση, με την οποία κατήγγειλε τη σύμβαση μίσθωσης και κάλεσε αυτή να της αποδώσει τη χρήση του ανωτέρω επαγγελματικού τουριστικού σκάφους, να της καταβάλει τα οφειλόμενα μισθώματα και την αναλογία των ασφαλίστρων και να αποκαταστήσει τις προκληθείσες στο σκάφος ζημίες. Ότι η εναγομένη ουδέποτε απάντησε στην ανωτέρω εξώδικη δήλωσή της. Ότι, συνεπεία όλων των ανωτέρω, άσκησε ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου την από 11-04-2019 αγωγή, στην οποία – αφού εξέθετε τα ανωτέρω – ζήτησε να υποχρεωθεί η εναγομένη να της αποδώσει το μίσθιο σκάφος. Ότι επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 3468/2019 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, με την οποία το τελευταίο έκανε δεκτή την αγωγή και διέταξε την εναγομένη να αποδώσει σε αυτή (ενάγουσα) τη χρήση του επίδικου επαγγελματικού σκάφους, για το λόγο ότι η μίσθωση λύθηκε στις 31-12-2018, συνεπεία της ως άνω καταγγελίας, λόγω του ότι η εναγομένη δεν της κατέβαλε το ανωτέρω μίσθωμα του 2018 εξ ευρώ 20.000, καθώς και τα βαρύνοντα αυτήν ασφάλιστρα του πλοίου για την περίοδο από 20 Απριλίου 2018 μέχρι 30-Σεπτεμβρίου 2018, τα οποία ανέρχονταν στο ποσό των 606 ευρώ. Ότι η εναγομένη της οφείλει το ποσό των 5.291,98 ευρώ [το οποίο αντιστοιχεί στο μίσθωμα 20.000 ευρώ – 9.450 ευρώ – 5.258,02 ευρώ (τα τελευταία αυτά δύο ποσά αντιστοιχούν σε ποσά που εισέπραξε από την ασφαλιστική εταιρεία … ως ασφαλιστική αποζημίωση για τις ζημίες στη δεξιά μηχανή και στο πόδι της δεξιάς μηχανής του σκάφους που προκάλεσε η εναγομένη στις 04-07-2018 και στις 11-09-2018)], καθώς και το ποσό των 1.212 ευρώ (606 ευρώ + 606 ευρώ) (ασφάλιστρα του πλοίου για την περίοδο από 20 Απριλίου 2018 μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 2019), ήτοι της οφείλει για τις αιτίες αυτές το ποσό των 6.503,98 ευρώ (5.291,98 ευρώ + 606 ευρώ + 606 ευρώ). Ότι στις 05-11-2019 παρέλαβε το σκάφος σε κακή κατάσταση στον Άγιο Κοσμά. Ότι η εναγομένη, μετά τη λήξη της καλοκαιρινής σεζόν του 2018, δεν έβγαλε καθόλου το σκάφος από τη θάλασσα, προκειμένου να του παρασχεθεί η απαιτούμενη χειμερινή συντήρηση, αλλά συνέχισε να το εκμεταλλεύεται ασυντήρητο και χωρίς καν να έχει προβεί σε μουράβιασμα του σκάφους ώστε να το προστατεύσει από τον κίνδυνο όσμωσης. Ότι το σκάφος υπέστη τις αναλυτικά αναφερόμενες στην αγωγή ζημίες, για την αποκατάσταση των οποίων δαπάνησε τα αναφερόμενα στην αγωγή ποσά, συνολικού ύψους 21.769,27 ευρώ. Ότι ειδικότερα κατέβαλε Α) στον … το ποσό των 9.658,74 ευρώ για την εργασία και τα υλικά για την αποκατάσταση της όσμωσης του σκάφους και την επισκευή των εκδορών πάνω από την ίσαλο γραμμή περιμετρικά του σκάφους (3.100 ευρώ για την αποκατάσταση της όσμωσης + 1.200 ευρώ για την επισκευή των εκδορών + 3.489,30 ευρώ για υλικά = 7.789,30 ευρώ + ΦΠΑ 24% 1.869,43 = 9.658,74 ευρώ) και ότι για τα ανωτέρω εκδόθηκε το από 11-05-2020 προτιμολόγιο του …), Β) στον … το ποσό των 5.546,52 ευρώ, για την εργασία και τα υλικά για την επισκευή της πίσω πλατφόρμας του σκάφους, όπου βρίσκεται η βοηθητική βάρκα, την οποία η εναγομένη από αμέλειά της είχε χτυπήσει στο ντόκο και είχε στραβώσει, με αποτέλεσμα να μην ανεβοκατεβαίνει (1.925 ευρώ για εργασίες επισκευής + 2.548 ευρώ για υλικά + ΦΠΑ 24% 1.073,52=5.546,52 ευρώ) και ότι για τα ανωτέρω εκδόθηκε το από 15-05-2020 προτιμολόγιο του …), Γ) στο μηχανουργείο «…» της εταιρείας «…» το ποσό των 992 ευρώ (800 ευρώ + ΦΠΑ 192 ευρώ), για τον έλεγχο, τον καθαρισμό και την επισκευή των προπελών (που είχαν χτυπήματα και ειδικότερα στο αριστερό πόδι της μηχανής ήταν χτυπημένη η μπροστινή προπέλα και στο δεξί πόδι της μηχανής ήταν χτυπημένη η πίσω προπέλα -και των αξόνων που είχαν στραβώσει- τις οποίες για λόγους οικονομικής στενότητας επέλεξε να μην αντικαταστήσει) και ότι για το λόγο αυτό εκδόθηκε το υπ’ αριθ. …../25-05-2020 τιμολόγιο της ανωτέρω εταιρείας, Δ) στη βιοτεχνία μεταλλικών κατασκευών του … το ποσό των 620 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ εξ ευρώ 120 για την αγορά ξύλινου τραπεζιού από ξύλο teak με ανοξείδωτους μεντεσέδες διαστάσεων 75 χ 75 εκ., σε αντικατάσταση του τραπεζιού που κατέστρεψε η εναγομένη και για τον λόγο αυτό εκδόθηκε το υπ’ αριθ. …/15-05-2020 τιμολόγιο του …, Ε) στην εταιρεία «…» το ποσό των 1.860 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24% εξ ευρώ 360, για την κατασκευή ανοξείδωτου πάνελ περσίδας D300 αξίας 850 ευρώ πλέον ΦΠΑ 24% 204 ευρώ= 1054 ευρώ και για κατασκευή ανοξείδωτου πάνελ περσίδας 600 χ 300 αξίας 650 ευρώ πλέον ΦΠΑ 24% εξ ευρώ 156 = 806 ευρώ, σε αντικατάσταση των δύο ανοξείδωτων σχαρών (air grids) του αριστερού αγωγού εξαερισμού του μηχανοστασίου που απώλεσε η εναγομένη και ότι για τον λόγο αυτό εκδόθηκε το υπ’ αριθ. 1136/19-05-2020 τιμολόγιο της ανωτέρω εταιρείας, ΣΤ) στην εταιρεία «….» το ποσό των 1.178 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24% εξ ευρώ 228 και συγκεκριμένα το ποσό των 250 ευρώ για την εξαγωγή και επανατοποθέτηση των σπασμένων από κακή χρήση βάσεων στήριξης και το ποσό των 700 ευρώ, πλέον ΦΠΑ 24% εξ ευρώ 228, για την αντικατάσταση της κατεστραμμένης από κακή χρήση διαιρούμενης ξαπλώστρας της πρώρα και ότι για το σκοπό αυτό εκδόθηκε το υπ’ αριθ. 126/19-05-2020 τιμολόγιο της ανωτέρω εταιρείας και Ζ) στην επιχείρηση «…» το ποσό των 1.914,01 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24% για την επισκευή των ζημιών που προκάλεσε η εναγομένη στη βοηθητική λέμβο τύπου LOMAC 300/YAMAHA F20 και ότι για την εργασία αυτή και τα χρησιμοποιηθέντα ανταλλακτικά εκδόθηκε το από 01-06-2020 προτιμολόγιο της ανωτέρω εταιρείας. Με βάση το ιστορικό αυτό, η ενάγουσα ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 28.273,25 ευρώ [21.769,27 (ως αποζημίωση για τις περιγραφείσες στην αγωγή φθορές του σκάφους, οφειλόμενες σε κακή χρήση αυτού) + 6.503,98 ευρώ (5.291,98 ευρώ, που αντιστοιχεί σε οφειλόμενο μίσθωμα + 606 ευρώ, που αντιστοιχεί σε οφειλόμενα ασφάλιστρα της χρονικής περιόδου από 20-04-2018 μέχρι 30-09-2018 + 606 ευρώ, που αντιστοιχεί σε οφειλόμενα ασφάλιστρα, της χρονικής περιόδου από 20-04-2019 μέχρι 30-09-2019, ως αποζημίωση χρήσεως, αφού η μίσθωση είχε ήδη λήξει από την 31-12-2018], νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως. Τέλος, ζητεί να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αγωγή παραδεκτώς εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο τυγχάνει αρμόδιο καθ’ ύλην λόγω ποσού (άρθρα 7, 8, 9 , 10, 12 παρ. 1, 13 και 14 παρ. 2 ΚΠολΔ) και κατά τόπον (άρθρα 25 παρ. 2, 33 σε συνδ. με το άρθρο 51 παρ. 2, 3Β εδ. ε΄ Ν. 2172/1993), καθώς εισάγεται προς εκδίκαση ναυτική διαφορά που πηγάζει από σύμβαση με αντικείμενο την οικονομική αξιοποίηση του πλοίου ή λειτουργία του πλοίου, κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των περιουσιακών (μισθωτικών) διαφορών των άρθρων 614 επ. ΚΠολΔ, ως ισχύει από 01-01-2016 με το Ν. 4335/2015, σε συνδ. με το άρθρο 591 ΚΠολΔ, καθώς ερείδεται σε αξιώσεις που απορρέουν από ανώμαλη εξέλιξη σύμβασης μίσθωσης. Περαιτέρω, η υπό κρίση αγωγή είναι ορισμένη πλην α) του αγωγικού αιτήματος περί επιδίκασης στην ενάγουσα από την εναγομένη του ποσού των 620 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24% εξ ευρώ 120, που δαπάνησε για την αγορά ξύλινου τραπεζιού από ξύλο teak με ανοξείδωτους μεντεσέδες διαστάσεων 75 χ 75 εκ., σε αντικατάσταση του τραπεζιού που κατέστρεψε η εναγομένη, το οποίο τυγχάνει απορριπτέο ως αόριστο, καθόσον δεν εξειδικεύεται σε αυτό το είδος της φθοράς που αυτό υπέστη και ο λόγος που έχρηζε αντικατάστασης και β) του αγωγικού αιτήματος περί επιδίκασης στην ενάγουσα από την εναγομένη του ποσού των 1.914,01 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24%, που δαπάνησε για την επισκευή των ζημιών που από υπαιτιότητά της η εναγομένη προκάλεσε στη βοηθητική λέμβο (tender) τύπου LOMAC C 300/YAMAHA F20, το οποίο τυγχάνει απορριπτέο ως αόριστο, καθόσον δεν εξειδικεύονται σε αυτό οι ζημίες που αυτή υπέστη και εξαιτίας των οποίων ήταν απαραίτητο η ενάγουσα να προβεί στις εργασίες που αναλυτικά αναφέρει στην αγωγή της επ’ αυτής, πλην μόνο αναφέρεται ότι το κάθισμα της βοηθητικής λέμβου (tender) ήταν σκισμένο και νόμιμη ερειδόμενη στις διατάξεις, που αναφέρονται στην ανωτέρω μείζονα σκέψη, καθώς και σε αυτές των άρθρων των άρθρων 176, 191 παρ. 2, 907, 908 και 910 περ. 2 ΚΠολΔ, πλην α) του αιτήματος περί επιδίκασης του ποσού των 606 ευρώ, που αντιστοιχεί σε ασφάλιστρα της χρονικής περιόδου από 20-04-2019 μέχρι 30-09-2019, το οποίο η ενάγουσα ζητεί ως αποζημίωση χρήσεως, αφού η μίσθωση είχε ήδη λήξει από την 31-12-2018, το οποίο τυγχάνει απορριπτέο ως μη νόμιμο, καθόσον το ποσό αυτό, αφενός δεν συνιστά συμφωνημένο μίσθωμα, αφετέρου δεν εκτίθενται περιστατικά από τα οποία να προκύπτει ότι η ενάγουσα το ζητεί, ως περαιτέρω ζημία, κατ’ άρθρο 601 ΑΚ και β) του αιτήματος καταβολής τόκων από την επίδοση της αγωγής, για τα επιμέρους ποσά των 1.869,43 ευρώ, 1.073,52 ευρώ, 459,36 ευρώ, που αφορούν το αναλογούν ποσοστό 24% για ΦΠΑ, αναφορικά με τα υπό στοιχεία Α, Β και Ζ αγωγικά κονδύλια το οποίο πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμο, αφού, η αξίωση για καταβολή του αναλογούντος ΦΠΑ καθίσταται απαιτητή, κατ’ άρθρο 69 παρ. 1 περ. ε΄ του ΚΠολΔ, από της επελεύσεως του χρονικού σημείου της καταβολής του ποσού της κύριας οφειλής, ήτοι την επέλευση του γεγονότος (ΕφΘεσ 802/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαμίας 58/2016, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 8884/2003, Δ/ΝΗ 2004/1104). Πρέπει συνεπώς η υπό κρίση αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη να εξεταστεί περαιτέρω και κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι για το αντικείμενό της καταβλήθηκε από την ενάγουσα το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις του (βλ. το με κωδικό … e-παράβολο με την συνημμένη από 19-10-2021 βεβαίωση επιτυχούς εκτέλεσης πληρωμής της …).
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων …, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, καθώς και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζονται, συμπεριλαμβανομένων των προσκομιζόμενων από την ενάγουσα υπ’ αριθ. … ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων … του … και …, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά …, καθώς και των προσκομιζόμενων από την εναγομένη υπ’ αριθ. … ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων … του … και … του …, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά Ελένης Τσούμα, καθώς και της υπ’ αριθ. … ένορκης βεβαίωσης του μάρτυρα …, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Λαυρίου Αττικής Ελένης Καραγεωργοπούλου, οι οποίες (ανωτέρω ένορκες βεβαιώσεις) έχουν χρησιμοποιηθεί σε άλλη δίκη και λαμβάνονται υπ’ όψιν ως δικαστικά τεκμήρια (ΑΠ 48/2014), ενώ η υπ’ αριθ. … ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα … του … ενώπιον της Συμβολαιογράφου Γυθείου (Οιτύλου) Ελένης Τσοντάκη απαραδέκτως προσκομίζεται από την εναγομένη, το πρώτον, με την προσθήκη στις προτάσεις ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, αφού αυτή δεν δόθηκε για αντίκρουση των ισχυρισμών της αντιδίκου της, που προτάθηκαν κατά τη συζήτηση (άρθρο 591 παρ. 1 στ΄), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του από 30-3-2018 «ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης πλοίου με σκοπό τον εφοπλισμό του κατ’ άρθρο 105 Κ.Ι.Ν.Δ.», που καταρτίστηκε στη Γλυφάδα Αττικής μεταξύ των διαδίκων και προσκομίζεται με επίκληση απ’ αυτούς, η ενάγουσα εταιρία με την επωνυμία «….» παραχώρησε στην εναγόμενη εταιρία με την επωνυμία «…» τη χρήση του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ-Τ/Ρ σκάφους αναψυχής «…» πλοιοκτησίας της (νηολογίου …, με ΔΔΣ SVA8450), άνευ πληρώματος, για το χρονικό διάστημα από 30-3-2018 έως 29-3-2021, αντί ετησίου μισθώματος – ναύλου 20.000 ευρώ, το οποίο ορίστηκε για χρήση του μισθίου κατά την περίοδο από 10 Μαΐου έως 30 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους, με εξαίρεση το πρώτο έτος, για το οποίο η παραχωρούμενη χρήση συμφωνήθηκε από 20 Απριλίου έως 30 Σεπτεμβρίου (όρος 2.2.). Επίσης συμφωνήθηκε ότι το μίσθωμα θα καταβάλλονταν από την εναγόμενη τμηματικά ως εξής: 7.000 ευρώ στις 15-7-2018, 7.000 ευρώ στις 15-8-2018 και 6.000 ευρώ στις 15-9-2018 και κατά αντίστοιχα ποσά σε αντίστοιχες ημερομηνίες κατά τα δυο επόμενα έτη, σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες που περιέχονται στο άνω συμφωνητικό και εκτίθενται παρακάτω, οι οποίοι περιελάμβαναν, εκτός άλλων, και την υποχρέωση της εναγομένης να καταβάλει τα ασφάλιστρα του σκάφους που θα αναλογούσαν στις άνω περιόδους χρήσης του. Σύμφωνα με νομική σκέψη που προαναφέρθηκε, η άνω σύμβαση χρονοναύλωσης «γυμνού» σκάφους έχει το χαρακτήρα της σύμβασης μίσθωσης πράγματος και ρυθμίζεται από τις σχετικές διατάξεις του Α.Κ. που προαναφέρθηκαν. Επιπλέον, με το άνω ιδιωτικό συμφωνητικό συμφωνήθηκαν τα ακόλουθα: «η καταβολή του μισθώματος θα αποδεικνύεται είτε με γραπτή απόδειξη της πλοιοκτήτριας είτε με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό που θα δώσει η πλοιοκτήτρια στην εφοπλίστρια, αποκλειομένου κάθε άλλου αποδεικτικού μέσου (όρος 3), το πλοίο μισθώνεται σήμερα (ενν. 30-3-2018) από την εφοπλίστρια για να χρησιμοποιηθεί ως επαγγελματικό τουριστικό στην περιοχή του Ιονίου πελάγους ή σε κάθε άλλη περιοχή που θεωρεί πρόσφορη η εφοπλίστρια, σε κάθε περίπτωση εντός της ελληνικής επικράτειας….. (όρος 4), η εφοπλίστρια υποχρεούται καθ’ όλη τη διάρκεια της χρήσης του πλοίου να καταβάλει στην πλοιοκτήτρια ή στις αρμόδιες αρχές τυχόν λιμενικά τέλη, την αναλογία των ασφαλίστρων του ασφαλιστικού συμβολαίου του πλοίου και κάθε άλλο βάρος για την λειτουργία του, κάθε δαπάνη συντήρησης και λειτουργίας σε όλα τα μέρη του πλοίου, μηχανικά και μη, βαρύνει την πλοιοκτήτρια εξ ολοκλήρου, το γυάλισμα, το κόστος των υφαλοχρωμάτων και η εφαρμογή τους επί του πλοίου (μουράβιασμα) βαρύνει την εφοπλίστρια (όρος 5), η εφοπλίστρια επισκέφτηκε το πλοίο, εξέτασε αυτό επιμελώς και λεπτομερώς και το βρήκε της τέλειας αρεσκείας της, σε καλή κατάσταση και κατάλληλο για το σκοπό τον οποίο το προορίζει (όρος 6), η εφοπλίστρια υποχρεούται να κάνει καλή χρήση του πλοίου και να το διατηρεί πάντοτε σε άριστη κατάσταση (όρος 7), το πλοίο δεν χρήζει καμίας επισκευής, βελτίωσης ή και μετατροπής, η εφοπλίστρια μπορεί να κάνει βελτιώσεις και προσθήκες σ’ αυτό με την έγγραφη συναίνεση της πλοιοκτήτριας, οποιεσδήποτε βελτιώσεις και προσθήκες γίνουν θα παραμείνουν υπέρ του πλοίου και της πλοιοκτήτριας μετά την καθ’ οιονδήποτε τρόπο λύση ή λήξη της σύμβασης, χωρίς η εφοπλίστρια να έχει οποιαδήποτε σχετική αξίωση αποζημίωσης, ακόμη και για τις επωφελείς δαπάνες, παραιτούμενη ρητώς του σχετικού δικαιώματος, σε κάθε περίπτωση η εκμισθώτρια δικαιούται να αξιώσει την επαναφορά των πραγμάτων στην προτεραία κατάσταση με δαπάνες αποκλειστικά της μισθώτριας, η εκμισθώτρια δεν έχει υποχρέωση να προβαίνει σ’ όλη τη συμβατική ή αυτοδίκαιη διάρκεια της μισθώσεως σε προσθήκες ή βελτιώσεις, ούτε έχει ευθύνη για τυχόν κλοπές, καταστροφές ή άλλες ζημιές της μισθώτριας από οπουδήποτε και αν προέρχονται (όρος 8), η πλοιοκτήτρια υποχρεούται να έχει ασφαλίσει, με την υπογραφή της σύμβασης, το πλοίο σε ασφαλιστική εταιρία της επιλογής της, έναντι κάθε ναυτικού ατυχήματος, όπως ζημίες από κακοκαιρία, αβαρίες, βυθίσεις – ναυαγίου, προσαράξεις, συγκρούσεις, προσκρούσεις, πυρκαγιές, εκρήξεις, εσωτερικές ζημίες (π.χ. διαρροή, απώλεια, αγκύρων), καθώς και κατά του κινδύνου ολικής ή μερικής κλοπής, υλικών ζημιών, πρόκλησης ζημιών προς τρίτους είτε υλικών, είτε κατά προσώπων, του τραυματισμού και του θανάτου συμπεριλαμβανομένου, με δικαιούχο και λήπτη του ασφαλίσματος την πλοιοκτήτρια εταιρία, ……για κάθε τυχόν ζημιά που θα προκληθεί κατά τη διάρκεια της χρήσης του πλοίου, το ποσό της απαλλαγής αποζημίωσης από την ασφαλιστική εταιρία βαρύνει την εφοπλίστρια (όρος 10), κατά τη λήξη της μίσθωσης η μισθώτρια υποχρεούται να παραδώσει το πλοίο ελεύθερο προς χρήση προς την εκμισθώτρια στην ίδια καλή κατάσταση που το παρέλαβε, χωρίς υπέρβαση ουδεμιάς ημέρας (όρος 12), κάθε τυχόν τροποποίηση των όρων του παρόντος, καθώς και η αναμίσθωση ή η παράταση της μίσθωσης θα αποδεικνύονται αποκλειστικά και μόνον εγγράφως, αποκλειομένου οποιουδήποτε άλλου αποδεικτικού μέσου, τυχόν δε μη έγκαιρη άσκηση από την εκμισθώτρια οποιουδήποτε δικαιώματός της, εφάπαξ ή κατ’ επανάληψη, δεν θα σημαίνει παραίτηση από το δικαίωμα αυτό (όρος 13), όλοι οι όροι του παρόντος συμφωνούνται ουσιώδεις και σπουδαίοι, παράβαση δε οποιουδήποτε απ’ αυτούς, επιφέρει την άμεση λύση της μίσθωσης και το δικαίωμα στην εκμισθώτρια να ζητήσει την απόδοση της χρήσης του πλοίου (όρος 15). Περαιτέρω, όμως, δεν αποδεικνύεται ο ισχυρισμός της ενάγουσας εκμισθώτριας ότι υπήρξε συμφωνία της με την εναγόμενη ότι με τη λήξη κάθε συμφωνημένης περιόδου χρήσης, δηλαδή την 1η Οκτωβρίου κάθε μισθωτικού έτους, θα επιστρέφονταν το σκάφος στο νόμιμο εκπρόσωπό της … για να το χρησιμοποιεί για ατομική του αναψυχή μέχρι την έναρξη της επόμενης συμφωνημένης περιόδου χρήσης, δηλαδή το Μάιο του επόμενου έτους, οπότε ο …ς θα το παρέδιδε εκ νέου στη μισθώτρια, καθώς δεν προκύπτει τέτοια συμφωνία υπό την έννοια της πρότασης και της αποδοχής των συμβαλλόμενων μερών. Επιπλέον, ο προαναφερθείς σχετικός όρος 2.2. του συμφωνητικού, ερμηνευόμενος κατά τα άρθρα 173 και 200 Α.Κ, σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, ήτοι με βάση την καλή πίστη, τα συναλλακτικά ήθη και τον κοινωνικό και οικονομικό σκοπό του δικαιώματος, αλλά και τη γραμματική του ερμηνεία, εφόσον η μίσθωση ορίσθηκε τριετής και είθισται τα επαγγελματικά τουριστικά σκάφη στην Ελλάδα να μισθώνονται τη θερινή περίοδο μόνο και να μη χρησιμοποιούνται ιδιωτικά κατά τη χειμερινή περίοδο, θα ήταν επισφαλής και ασύμφορος για την εναγόμενη μισθώτρια και δεν γίνονταν αποδεκτός απ’ αυτή. Σε αντίθετη περίπτωση, εφόσον δηλαδή υπήρχε εξαρχής συμφωνία των μερών για τέτοιον όρο, θα εμπεριέχονταν στο άνω ιδιωτικό συμφωνητικό και δεν θα χρησιμοποιούνταν σχετικά ο όρος «χρήση» από τη μισθώτρια αλλά ο όρος «κατοχή» του πλοίου. Περαιτέρω, δεν υπάρχει στο άνω ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης ρητός έγγραφος όρος για την επ’ αμοιβή διεκπεραίωση της διαδικασίας έκδοσης άδειας του πλοίου ως επαγγελματικού, αλλαγής της σημαίας του από αγγλική σε ελληνική και σύστασης της ενάγουσας πλοιοκτήτριας αυτού, ούτε προκύπτει ότι καταρτίστηκε σχετική έγγραφη ή προφορική σύμβαση έργου μεταξύ των διαδίκων μερών. Άλλωστε, η εκμετάλλευση του σκάφους ως επαγγελματικού εκ μέρους της εναγομένης εφοπλίστριας θα ήταν δυνατή μόνο ως τέτοιου και όχι ως ιδιωτικού αναψυχής, ως ήταν προ της μίσθωσης, ενώ η χωρίς αμοιβή διεκπεραίωση των ως άνω αναγκαίων διαδικασιών από την εναγόμενη προκειμένου να αρχίσει ως μισθώτρια την εκμετάλλευση του σκάφους δικαιολογείται, με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας και από το χαμηλό ύψος του συμφωνηθέντος ετησίου μισθώματος για τις συνεχόμενες θερινές σεζόν 2018, 2019 και 2020, όπως βάσιμα ισχυρίζεται η ενάγουσα, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, κατά τη διάρκεια της μίσθωσης βαρύνονταν με διάφορα πάγια ετήσια έξοδα και έξοδα συντήρησης. Εξάλλου, παρά τη μίσθωση του σκάφους στις 30-03-2018 και την πρόβλεψη στο άνω ιδιωτικό συμφωνητικό ότι η χρήση του από τη μισθώτρια θα γίνει από την 20η-04-2018, στην προκειμένη περίπτωση αποδεικνύεται ότι δεν έγινε παράδοση της χρήσης του στην εναγομένη ούτε έναρξη του εφοπλισμού απ’ αυτήν κατά το χρόνο υπογραφής του από 30-03-2018 άνω ιδιωτικού συμφωνητικού, ούτε στις 20-04-2018, δεδομένου ότι η επαγγελματική του άδεια εκδόθηκε, μετά από αίτηση του νομίμου εκπροσώπου της ενάγουσας …, στις 18-05-2018, το έγγραφο εθνικότητας του σκάφους φέρει ημερομηνία 27-04-2018, το πρωτόκολλο γενικής επιθεώρησης, σύμφωνα με το οποίο κρίθηκε αρμοδίως ότι το πλοίο είναι κατάλληλο να καταστεί επαγγελματικό, έχει ημερομηνία 17-05-2018 και η έναρξη εφοπλισμού εκ μέρους της εναγομένης, κατόπιν υποβολής στις 14-05-2018 στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά της δήλωσης εφοπλισμού, αναφέρεται ότι έγινε στις 21-05-2018 και θα διαρκέσει έως τις 10-05-2021. Αντίθετα αποδεικνύεται ότι η παράδοση της χρήσης του σκάφους στην εναγόμενη έγινε στην πραγματικότητα στη μαρίνα … στις 17-05-2018 χωρίς την επαγγελματική του άδεια (η οποία εκδόθηκε από το Υ.Ε.Ν. στις 05-06-2018) και μετά από δοκιμαστικό πλου αυτού, έστω και 300 μ., κατά τον οποίον η εναγόμενη το έλεγξε χωρίς να διατυπώσει κάποιο παράπονο ή επιφύλαξη (βλ. όρο 6 του συμφωνητικού) και συμφωνώντας ότι αυτό δεν έχρηζε καμίας επισκευής, βελτίωσης ή και μετατροπής (βλ. όρο 8 του συμφωνητικού) και στη συνέχεια άρχισε την εκμετάλλευσή του ως εφοπλίστρια στις 07-06-2018, μεταβαίνοντας στην Κυλλήνη. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατά τη διάρκεια της εκμετάλλευσής του από την εναγομένη στην Κυλλήνη, το άνω μίσθιο σκάφος α) στις 03-07-2018 υπέστη ζημία στο δεξιό κινητήρα του λόγω στιγμιαίας αστοχίας χρονισμού και β) στις 11-09-2018 υπέστη ζημία στο δεξί πόδι της μηχανής του λόγω εμπλοκής σχοινιού επί του έλικος του δεξιού συστήματος πρόωσης και πηδαλιουχίας. Την επισκευή των ζημιών αυτών η εναγόμενη ανέθεσε στην εταιρία «….», που εδρεύει στην … και για την αποκατάστασή τους κατέβαλε σ’ αυτή συνολικά ποσά 16.705 ευρώ και 11.330,19 ευρώ, αντίστοιχα. Ακολούθως, στις 19-12-2018, η ασφαλίστρια του σκάφους ασφαλιστική εταιρία «… ….» κατέβαλε στην ενάγουσα για τις ζημιές αυτές ασφαλιστική αποζημίωση ποσών 9.450 ευρώ και 5.258,02 ευρώ αντίστοιχα, αφού αφαίρεσε από τα συνολικά αποδοτέα για τις ζημιές αυτές ποσά (12.900,94 ευρώ και 7.881,97 ευρώ αντίστοιχα), ποσά 3.450,00 ευρώ και 2.300,00 ευρώ αντίστοιχα, που συνιστούσαν, κατά τον όρο 10 του συμφωνητικού, την αντίστοιχη συμφωνημένη αφαιρετέα απαλλαγή της (βλ. τις άνω εκθέσεις επιθεώρησης της εταιρίας πραγματογνωμόνων «….»). Σημειωτέον ότι, κατά το συμφωνητικό μίσθωσης, η αποκατάσταση των άνω ζημιών που ανέκυψαν κατά τη συνήθη χρήση του σκάφους από την εναγόμενη μισθώτρια και για τις οποίες το σκάφος ήταν ασφαλισμένο, δεν βάρυνε την ενάγουσα εκμισθώτρια (όρος 8), η οποία δικαιούταν του άνω καταβληθέντος ασφαλίσματος (όρος 10). Πλην όμως η εναγόμενη, παρότι προέβη σε ανενόχλητη χρήση του σκάφους μέχρι την 30η-9-2018, ήτοι την τελευταία ημέρα της μισθωτικής σεζόν για το έτος 2018, δεν κατέβαλε στην ενάγουσα το μίσθωμα των 20.000 ευρώ (όρος 3), ως είχε συμφωνήσει να καταβάλει τμηματικά κατά τις προαναφερόμενες ημέρες, με τελευταία δήλη ημέρα την 15η-09-2018, ούτε κατέβαλε το ποσό των 606 ευρώ που αντιστοιχούσε στα ασφάλιστρα του σκάφους για την περίοδο από 20-04-2018 έως 30-09-2018, ως όφειλε να καταβάλει άνευ οχλήσεως από την ενάγουσα (όρος 5). Μετά από δύο μήνες από τη λήξη της πρώτης αυτής μισθωτικής σεζόν και συγκεκριμένα στις 30-11-2018, η ενάγουσα επέδωσε στην εναγόμενη την από 20-11-2018 εξώδικη δήλωση (βλ. την υπ’ αριθ. …΄/30-11-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιά …), με την οποία κατήγγειλε την άνω σύμβαση μίσθωσης, επικαλούμενη αντισυμβατική συμπεριφορά της εναγομένης, συνισταμένη στη μη καταβολή εκ μέρους της (εναγομένης) του οφειλομένου μισθώματος και της αναλογίας των ασφαλίστρων, ήτοι την παράβαση των όρων 3 και 5 του συμφωνητικού, στην («ιδιαίτερα» όπως αναφέρει επί λέξει) κακή χρήση του μίσθιου σκάφους εκ μέρους της εναγομένης μισθώτριας, κατά παράβαση των όρων 7 και 8 του συμφωνητικού και στην άρνησή της να επιστρέψει το πλοίο στις 01-10-2018 με τη λήξη της πρώτης μισθωτικής περιόδου χρήσης. Επικαλούμενη δε το ότι όλοι οι ως άνω όροι θεωρούνται ουσιώδεις, όπως ρητά προβλέφθηκε στον όρο 15 του συμφωνητικού, γεγονός που της παρείχε το δικαίωμα άμεσης καταγγελίας της σύμβασης μίσθωσης, κατήγγειλε αυτή (σύμβαση μίσθωσης) και κάλεσε την εναγομένη να της αποδώσει πάραυτα τη χρήση του ενδίκου μισθίου πλοίου και επιπλέον να της καταβάλει τα οφειλόμενα, ήτοι το μίσθωμα των 20.000 ευρώ και την αναλογία των ασφαλίστρων, ποσού 606 ευρώ, που τη βάρυναν και να αποκαταστήσει τη ζημία της για τις φθορές, που προκάλεσε στο σκάφος εξαιτίας της υπαίτιας κακής χρήσης. Η ως άνω καταγγελία, στηριζόμενη στο άρθρο 597 Α.Κ. όσον αφορά τη μη καταβολή του μισθώματος, επιφέρει τα νόμιμα αποτελέσματά της (λύση της μίσθωσης) μετά την πάροδο ενός μηνός από την επομένη της επίδοσής της, αφού η διάρκεια της σύμβασης μίσθωσης γυμνού πλοίου συμφωνήθηκε για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του έτους. Επομένως, από τις 31-12-2018 λύθηκε η ένδικη σύμβαση μίσθωσης και έκτοτε έπαυσε η υποχρέωση της εναγομένης για καταβολή στην ενάγουσα του μισθώματος, διότι τέθηκε σε εφαρμογή το άρθρο 601 Α.Κ, που προβλέπει δικαίωμα του εκμισθωτή για αποζημίωση χρήσης όσο χρόνο ο μισθωτής παρακρατεί το μίσθιο μετά τη λήξη της μίσθωσης. Παράλληλα, έπαυσε και το δικαίωμα της μισθώτριας να κατέχει νόμιμα και να μην αποδίδει το μίσθιο στην εκμισθώτρια. Σημειωτέον ότι κατά το άρθρο 598 ΑΚ είναι άκυρη κάθε συμφωνία αυτόματης λύσης της μίσθωσης μόλις ο μισθωτής γίνει υπερήμερος ως προς την καταβολή του μισθώματος, επομένως είναι άκυρη η σχετική πρόβλεψη στον όρο 15 που αφορά εν γένει την παράβαση όλων των όρων του συμφωνητικού, ενόψει και της αναγκαστικού δικαίου διάταξης του άρθρου 597 Α.Κ. περί της επέλευσης των αποτελεσμάτων της καταγγελίας ένα μήνα μετά από αυτή, όταν η καταγγελία της μίσθωσης έχει ως δικαιολογητικό λόγο τη μη καταβολή ή την καθυστερημένη καταβολή του μισθώματος. Επομένως, από τις 31-12-2018 κι εφεξής, λόγω της κατ’ άρθρο 597 Α.Κ. καταγγελίας της μίσθωσης από την ενάγουσα, έχει λυθεί η σχετική σύμβαση και ενεργοποιείται ο όρος 12 του από 30-3-2018 συμφωνητικού και η διάταξη του άρθρου 599 Α.Κ, ήτοι η εναγομένη υποχρεούται να αποδώσει τη χρήση του μισθίου πλοίου στην εκμισθώτρια ενάγουσα. Επομένως η λύση της επίδικης σύμβασης μίσθωσης επήλθε από τη μη καταβολή του οφειλομένου μισθώματος και των συναφών αυτού υποχρεώσεων από την εναγομένη μισθώτρια, όπως η καταβολή της οφειλομένης αναλογίας των ασφαλίστρων. Εξόφληση δε του μισθώματος και του ποσού των ασφαλίστρων του σκάφους (που αποτέλεσε παρεπόμενη υποχρέωση από τη μίσθωση) ουδέποτε έλαβε χώρα και δη με έναν από τους ορισμένους περιοριστικά στον όρο 3 του από 30-3-2018 ιδιωτικού συμφωνητικού τρόπους. Τα ανωτέρω, άλλωστε έγιναν δεκτά με την υπ’ αριθ. 3468/2019 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία έκανε δεκτή την από 11-04-2019 (με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. 3490/1720/11-04-2019), αγωγή της ενάγουσας με την οποία αυτή ζητούσε να της αποδοθεί από την εναγομένη η χρήση του ανωτέρω σκάφους και η οποία κατέστη τελεσίδικη δυνάμει της υπ’ αριθ. 728/2020 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά, η οποία παράγει δεδικασμένο ως προς τα παρεμπίπτοντα ζητήματα που κρίθηκαν με αυτή, δεδομένου ότι με το Ν. 4335/2015, καταργήθηκε η διάταξη του άρθρου 651 εδ. β΄ ΚΠολΔ, η οποία όριζε ότι «οι αποφάσεις για την παράδοση ή απόδοση της χρήσης του μισθίου, αποτελούν δεδικασμένο μόνο ως προς το ζήτημα της παράδοσης ή απόδοσης της χρήσης του μισθίου που έχει κριθεί και όχι ως προς τα ζητήματα που κρίθηκαν παρεμπιπτόντως » (βλ. και Μον. Εφετείο Πειραιά 689/2018, δημοσ. στην ιστοσελίδα www.efeteio-peir.gr). Κατόπιν αυτών, το αγωγικό αίτημα περί καταβολής στην ενάγουσα από την εναγομένη του ποσού των 5.291,98 ευρώ [20.000 (συμφωνημένο μίσθωμα) – 9450 – 5.258,02 (ποσά που η ενάγουσα εισέπραξε στις 19-12-2018 από την ασφαλιστική εταιρεία … …., ως ασφαλιστική αποζημίωση για τις ζημίες στη δεξιά μηχανή και στο πόδι της δεξιάς μηχανής του σκάφους, όπως προαναφέρθηκε) =5.291,98], καθώς και του ποσού των 660 ευρώ, που αντιστοιχούν σε οφειλόμενο μίσθωμα και ασφάλιστρα, αντίστοιχα, του πρώτου έτους της μίσθωσης (χρονική περίοδος από 20-04-2018 έως 30-09-2018), πρέπει να γίνει δεκτό ως ουσιαστικά βάσιμο. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι η ενάγουσα παρέλαβε το σκάφος της στον Άγιο Κοσμά στις 05-11-2019 (βλ. το από 05-11-2019 «Πρωτόκολλο Παράδοσης Παραλαβής» και το από 05-11-2019 «Ιδιωτικό Συμφωνητικό Εκούσιας Εκτέλεσης Δικαστικής Απόφασης και Πρωτόκολλο Παράδοσης και Παραλαβής σκάφους»). Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι η εναγομένη της παρέδωσε το σκάφος σε κακή κατάσταση, αφού μετά τη λήξη της θερινής σεζόν του 2018 η τελευταία δεν έβγαλε καθόλου το σκάφος από τη θάλασσα προκειμένου να του παρασχεθεί η απαιτούμενη χειμερινή συντήρηση, αλλά συνέχισε να το εκμεταλλεύεται κατά τη θερινή σεζόν του 2019 εντελώς ασυντήρητο και χωρίς να έχει προβεί σε μουράβιασμα του σκάφους, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί υγρασία σε αρκετά υψηλά επίπεδα σε σχέση με τις φυσιολογικές τιμές σε όλη την επιφάνεια της γάστρας, ενώ ταυτόχρονα διαπιστώθηκαν εμφανείς φυσαλίδες όσμωσης, που περιείχαν νερό σε πολλά σημεία του σκάφους. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν στο σκάφος δαπάνησε: Α) το ποσό των 9.658,74 ευρώ για την αποκατάσταση της όσμωσης του σκάφους και την επισκευή των εκδορών πάνω από την ίσαλο γραμμή περιμετρικά του σκάφους (ειδικότερα 3.100 ευρώ για την αποκατάσταση της όσμωσης + 1.200 ευρώ για την επισκευή των εκδορών + 3.489,30 ευρώ για υλικά = 7.789,30 ευρώ + ΦΠΑ 24% 1.869,43 = 9.658,74 ευρώ). Από το προαναφερθέν άρθρο 5 του από 30-3-2018 «ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης πλοίου με σκοπό τον εφοπλισμό» προκύπτει ότι το γυάλισμα, το κόστος των υφαλοχρωμάτων και η εφαρμογή τους επί του πλοίου (μουράβιασμα) συμφωνήθηκε να βαρύνει την εφοπλίστρια εναγόμενη, ενώ ουδόλως στο ανωτέρω συμφωνητικό αναφέρεται υποχρέωση της τελευταίας για αντιοσμωτική προστασία του σκάφους. Η ενάγουσα εταιρεία, κατά την παραλαβή του σκάφους, στις 12-05-2018, προέβη σε εφαρμογή των υφαλοχρωμάτων και σε γυάλισμα των εξωτερικών επιφανειών του σκάφους, με εξουσιοδοτημένο συνεργείο και με χρώματα της εταιρίας «…», τα οποία είναι πιστοποιημένα με ISO 9001: 2015 (βλ. το υπ’ αριθ. … από 14-5-2018 τιμολόγιο της εταιρίας «….»), γεγονός άλλωστε που βεβαιώνεται στην υπ’ αριθ. … ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Λαυρίου Ελένης Καραγεωργοπούλου του τεχνίτη για την εφαρμογή των χρωμάτων …. Περαιτέρω, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής κρίνεται απόλυτα φυσιολογική η ύπαρξη τραγάνας στα ύφαλα του πλοίου όταν παραμένει ακίνητο για 15 ημέρες μέσα στο θαλασσινό νερό και εύκολα απομακρύνεται με την κίνηση του σκάφους και τον καθαρισμό από δύτη. Αντίθετη κρίση δεν μπορεί να προκύψει άνευ ετέρου από τις από 09-05-2019 φωτογραφίες, τις οποίες έλαβε ο δύτης … με επιμέλεια της ενάγουσας και τα όσα κατέθεσε στην υπ’ αριθ. …/15-05-2019 ένορκη βεβαίωσή του ο μάρτυρας της ενάγουσας … ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά …, ήτοι ότι όπως πληροφορήθηκε, μετά τη χρήση του σκάφους από την εναγομένη τα ύφαλα ήταν σε οικτρή κατάσταση, γεμάτα χόρτα, φύκια και στρειδώνα. Σε κάθε δε περίπτωση οι ως άνω φθορές του σκάφους, λόγω του είδους τους, θεωρούνται ότι οφείλονται στην συμφωνημένη χρήση του από την εφοπλίστρια μισθώτρια υπό την έννοια του άρθρου 592 Α.Κ και δεν χαρακτηρίζουν κακή τη χρήση του από την εναγόμενη. Επιπρόσθετα, ο ανωτέρω τεχνίτης …, στην ανωτέρω έκθεση ένορκης εξέτασής του αναφέρει ότι, κατά την εργασία του στο πλοίο κατά την παραλαβή του σκάφους, παρατήρησε αμυχές περιμετρικά στα πλαστικά μέρη του σκάφους και μερεμέτια με στόκο. Επιπλέον, η εταιρεία «…» την 14-05-2018, μετά από επιθεώρηση του σκάφους, χορήγησε στην ενάγουσα την με ίδια ημερομηνία προσφορά, προς αποκατάσταση των περιμετρικών χτυπημάτων στον πολυεστέρα του σκάφους, πλην όμως αυτή δεν αποκατέστησε τις ζημίες εκδορές αυτές, οι οποίες αποδεικνύεται ότι προϋπήρχαν της μίσθωσης. Τα ανωτέρω, άλλωστε, κρίθηκαν τελεσίδικα με την προαναφερόμενη υπ’ αριθ. 728/2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά. Κατόπιν αυτών το ανωτέρω αγωγικό κονδύλιο τυγχάνει απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο. Β) το ποσό των 5.546,52 ευρώ, για επισκευή της πίσω πλατφόρμας του σκάφους, όπου βρίσκεται η βοηθητική βάρκα, την οποία η εναγομένη από αμέλειά της είχε χτυπήσει στο ντόκο και είχε στραβώσει, με αποτέλεσμα να μην ανεβοκατεβαίνει (1.925 ευρώ για εργασίες επισκευής +2.548 ευρώ για υλικά + ΦΠΑ 24% 1.073,52=5.546,52 ευρώ). Η εν λόγω ζημία, η οποία δεν υπήρχε κατά την παραλαβή του σκάφους από την εναγομένη, αποδεικνύεται από την από 07-11-2019 τεχνική έκθεση του ηλεκτρολόγου …, καθώς και από την από 8-11-2019 τεχνική έκθεση του συντηρητή σκαφών της εταιρείας «…» και οφείλεται σε κακή χρήση του μισθίου και όχι στην συμφωνημένη χρήση του από την εφοπλίστρια, η οποία παρέβη τους όρους 7 και 12 του από 30-03-2018 ιδιωτικού συμφωνητικού. Για το εν λόγω ποσό εκδόθηκε το από 15-05-2020 προτιμολόγιο της εταιρείας «…». Συνεπώς, το υπό κρίση αγωγικό κονδύλιο πρέπει να γίνει δεκτό ως ουσιαστικά βάσιμο. Γ) το ποσό των 992 ευρώ, για τον έλεγχο, τον καθαρισμό και την επισκευή των προπελών (που είχαν χτυπήματα και ειδικότερα στο αριστερό πόδι της μηχανής ήταν χτυπημένη η μπροστινή προπέλα και στο δεξί πόδι της μηχανής ήταν χτυπημένη η πίσω προπέλα -και των αξόνων που είχαν στραβώσει- τις οποίες για λόγους οικονομικής στενότητας η ενάγουσα επέλεξε να μην αντικαταστήσει) (800 ευρώ + ΦΠΑ 192 ευρώ = 992 ευρώ). Η εν λόγω ζημία, την οποία δεν αμφισβητεί η εναγομένη, οφείλεται σε κακή χρήση του μισθίου από αυτή, η οποία παρέβη τους προαναφερόμενους όρους 7 και 12 του από 30-03-2018 ιδιωτικού συμφωνητικού. Ο ισχυρισμός της εναγομένης ότι η εν λόγω ζημία προκλήθηκε μετά την εκ μέρους της επαναπαράδοση του σκάφους στην ενάγουσα την 05-11-2019 και ειδικότερα κατά την μεταφορά του από την μαρίνα Αγίου Κοσμά στον πάρκινγκ … στις 07-11-2019, όπου το σκάφος ανελκύστηκε, τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι αντικρούεται από τον μάρτυρα της ενάγουσας …, ο οποίος ήταν παρών κατά την ανωτέρω μεταφορά του σκάφους και ο οποίος κατηγορηματικά καταθέτει ότι «Δεν χτύπησε πουθενά το σκάφος όταν έλυσε από τον Άγιο Κοσμά και πήγε μετά από ένα τέταρτο στην 4η Μαρίνα της Γλυφάδος». Για την αποκατάσταση της εν λόγω ζημίας η ενάγουσα ανέθεσε την επισκευή των τεσσάρων προπελών με αναγόμωση στο μηχανουργείο «…» της εταιρείας «….», στο οποίο κατέβαλε το ανωτέρω ποσό των 992 ευρώ (βλ. το υπ’ αριθ. 635/25-05-2020 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών του εν λόγω μηχανουργείου). Συνεπώς το σχετικό αγωγικό κονδύλιο πρέπει να γίνει δεκτό ως ουσιαστικά βάσιμο. Δ) το ποσό των 1.860 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24% εξ ευρώ 360, για κατασκευή ανοξείδωτου πάνελ περσίδας D300 αξίας 850 ευρώ πλέον ΦΠΑ 24% 204 ευρώ= 1054 ευρώ και για κατασκευή ανοξείδωτου πάνελ περσίδας 600 χ 300 αξίας 650 ευρώ πλέον ΦΠΑ 24% εξ ευρώ 156 = 806 ευρώ, σε αντικατάσταση των δύο ανοξείδωτων σχαρών (air grids) του αριστερού αγωγού εξαερισμού του μηχανοστασίου που απώλεσε η εναγομένη. Στην από 17-11-2019 έκθεση επιθεώρησης του Ναυπηγού-Μηχανικού … της εταιρείας επιθεωρήσεων «…» αναφέρεται ότι δύο ανοξείδωτες γρίλιες στα πίσω αριστερά φινιστρίνια έλειπαν. Επιπλέον, αναφέρεται ότι κατά την επιθεώρηση της γρίλιας στο δεξιό φινιστρίνι διαπιστώθηκε ότι οι δύο από τις τέσσερις βίδες που τη συγκρατούσαν έλειπαν και οι υπόλοιπες δύο έφεραν εκτεταμένη διάβρωση λόγω ελλιπούς συντήρησης. Από τα ανωτέρω προκύπτει το συμπέρασμα, το οποίο διατυπώνεται και στην εν λόγω έκθεση, ότι οι αριστερές γρίλιες έφυγαν από τα φινιστρίνια λόγω διάβρωσης των βιδών, συμπέρασμα το οποίο ενισχύεται και από την επισκόπηση των σχετικών φωτογραφιών (σελ. 6 της έκθεσης). Συνεπώς, αποδεικνύεται ότι η ανωτέρω ζημία δεν προκλήθηκαν από κακή χρήση του μισθίου από την εναγομένη, απορριπτομένου, συνεπώς, του εν λόγω κονδυλίου ως ουσιαστικά αβάσιμου και Ε) το ποσό των 1.178 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ εξ ευρώ 228 και συγκεκριμένα το ποσό των 250 ευρώ για την εξαγωγή και επανατοποθέτηση των σπασμένων από κακή χρήση βάσεων στήριξης και το ποσό των 700 ευρώ, πλέον ΦΠΑ 24% εξ ευρώ 228, για την αντικατάσταση της κατεστραμμένης από κακή χρήση διαιρούμενης ξαπλώστρας της πρώρα. Οι εν λόγω ζημίες, ωστόσο, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας δεν συνιστούν ζημίες που προκλήθηκαν λόγω της κακής χρήσης του σκάφους, αλλά συνιστούν φθορές που οφείλονται στη συνήθη χρήση και ως εκ τούτου το εν λόγω αγωγικό κονδύλιο τυγχάνει απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο. Περαιτέρω, όσον αφορά την προαναφερόμενη ζημία του δεξιού κινητήρα της μηχανής του σκάφους, στις 03-07-2018, όπως διαπίστωσε ο εξουσιοδοτημένος μηχανικός που κάλεσε η εναγόμενη από την … …, αυτή οφειλόταν σε παρατεταμένη οξείδωση στους κυλίνδρους και στην κεφαλή, που δείχνει ότι προϋπήρχε οξείδωση για μεγάλο χρονικό διάστημα και οι ψεκαστήρες καυσίμου ήταν κολλημένοι στην κεφαλή από σκουριά (βλ. την από 07-08-2018 τεχνική έκθεση του συνεργείου «….»). Στο ίδιο δε συμπέρασμα κατέληξε και ο υπεύθυνος της εταιρίας «…» …, όπως αναφέρει στην τεχνική έκθεση που συνέταξε κατόπιν ελέγχου που έκανε στις 25 και 26 Ιουλίου 2018 στον κινητήρα μάρκας … του σκάφους, παρόντος και του εμπειρογνώμονα της ασφαλιστικής εταιρίας που ήταν αυτό ασφαλισμένο, ήτοι ότι οι σκουριές και το ψωρίασμα στους κυλίνδρους χρονολογούνται πέραν του έτους και οφείλονται σε εισροή νερού από το εσωτερικό κύκλωμα και σε παραμονή στο πρόσωπο της μηχανής και στο χώρο καύσεως για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μάλιστα η ζημιά αυτή αποκαταστάθηκε στις 07-08-2018 από τον … και την εταιρεία … και η εναγομένη κατέβαλε συνολικά για την αποκατάστασή της το ποσό των 16.705 ευρώ. Για τη ζημία αυτή η ενάγουσα εισέπραξε από την ασφαλιστική εταιρία το ποσό των 9.450 ευρώ, όπως προκύπτει από την από 12-10-2018 έκθεση επιθεώρηση ζημιάς της άνω ασφαλιστικής εταιρίας του σκάφους. Όσον δε αφορά την ανωτέρω αναφερόμενη ζημιά στο πόδι της δεξιάς μηχανής πρόωσης του σκάφους, όπως προκύπτει από την από 25-10-2018 τεχνική έκθεση και την υπ’ αριθ. …/05-03-2019 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά Ελένης Τσούμα του επισκευαστή της ζημιάς αυτής …, αυτή προϋπήρχε της μίσθωσης και προέρχεται από παλιά πρόσκρουση με μεγάλη ταχύτητα σε σταθερό αντικείμενο προκάλεσε κρακ στο γρανάζι του κάθετου άξονα κίνησης στρέβλωση στον κάθετο άξονα κίνησης που με τον καιρό δημιούργησε φθορά σε αυτό. Για την αποκατάσταση της ζημίας αυτής η εναγομένη κατέβαλε το ποσό των 11.330,19 ευρώ στην εταιρεία «…». Ο ίδιος δε μηχανικός, όταν ξανακλήθηκε από την εναγόμενη προς επισκευή των ζημιών στις 15-09-2018 κατά τους πλόες στην Κυλλήνη και στις 05-03-2019 στη μαρίνα Αλίμου, διαπίστωσε ότι όλα τα μηχανικά μέρη του σκάφους ήταν άψογα. Οι ισχυρισμοί της εναγομένης περί ύπαρξης ελαττωμάτων στο σκάφος, τα οποία μάλιστα, κατά τους ισχυρισμούς της, τα γνώριζε ο νόμιμος εκπρόσωπος της ενάγουσας …ς και τα απέκρυψε από τον πατέρα του δικού της νομίμου εκπροσώπου … αντικρούονται από την ενάγουσα αποδεικτικά. Πιο συγκεκριμένα, τα όσα αναφέρουν οι μηχανικοί που προέβησαν σε επισκευές στο σκάφος …, …, … και …, ήτοι ότι οι ζημιές που επικαλείται η ενάγουσα και επισκεύασαν υπήρχαν πολύ πριν τη μίσθωση του σκάφους και αποκαταστάθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής, αντικρούονται από τα όσα κατέθεσαν στις υπ’ αριθ. … ένορκες βεβαιώσεις τους οι μάρτυρες … και …, ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά …, ήτοι ο μεν πρώτος – ηλεκτρολόγος που έκανε το ετήσιο σέρβις τον Μάιο του 2018 και άλλαξε τις μπαταρίες – και ο δεύτερος – μηχανικός που προέβαινε κάθε χρόνο στη συντήρηση του σκάφους και τον Μάιο του 2017 έκανε την αντιοσμωτική προστασία – ήτοι ότι το σκάφος ήταν σε άριστη κατάσταση από κάθε άποψη όταν το παρέλαβε η εναγομένη. Επίσης, αντικρούονται από το γεγονός ότι όλα τα πιστοποιητικά του πλοίου βρίσκονταν σε πλήρη ισχύ προ, κατά τη διάρκεια και μετά τη λήξη της μίσθωσης και απ’ όσα διαπιστώθηκαν στις από 12-10-2018 και 20-11-2018 εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης της εταιρίας «….», που ενήργησε κατ’ εντολή της ασφαλίστριας του σκάφους εταιρίας «…» που ενέκρινε την πληρωμή της ασφαλιστικής αποζημίωσης και την από 26-04-2018 προσφορά και το υπ’ αριθ. 44/26-6-2018 τιμολόγιο του εξουσιοδοτημένου από την κατασκευάστρια μηχανών «…» συνεργείου της «…» που έκανε το ετήσιο σέρβις των μηχανών του σκάφους μέχρι την παράδοσή του στην εναγόμενη. Κατόπιν όλων αυτών δεν αποδεικνύεται ότι κατά το χρόνο της παράδοσης του μισθίου στην μισθώτρια εναγομένη αυτό είχε ελλείψεις ή πραγματικά ελαττώματα που εμπόδιζαν τη συμφωνημένη χρήση του. Οι αναγκαίες και επωφελείς δαπάνες στις οποίες προέβη η εναγομένη στο μίσθιο, κατά τη διάρκεια της μίσθωσης (στις οποίες περιλαμβάνονται και οι δαπάνες για συντήρηση του κλιματιστικού και του συστήματος αφαλάτωσης, για συντήρηση –επισκευή της τουαλέτας του σκάφους, για καθαρισμό της δεξαμενής, του δικτύου, του φίλτρου και της αντλίας βενζίνης, για πλύσιμο του κυλίνδρου με λάδι και γρασάρισμα της μηχανής], λόγω της αντίθετης συμφωνίας της κατά τις ενδοτικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 361 και 591 Α.Κ. και της ρητής παραίτησής της από τη διεκδίκησή τους (όρος 8), δεν μπορούν να αποτελέσουν λόγο μη καταβολής του οφειλομένου μισθώματος και της οφειλόμενης αποζημίωσης ούτε εξόφλησης αυτών με μονομερή συμψηφισμό εκ μέρους της. Τα ανωτέρω αναφερόμενα σχετικά με τη ζημία του δεξιού κινητήρα της μηχανής του σκάφους και τη ζημιά στο πόδι της δεξιάς μηχανής πρόωσης του σκάφους κρίθηκαν με δύναμη δεδικασμένου με την υπ’ αριθ. 728/2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά. Κατόπιν των ανωτέρω, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα α) το ποσό των έντεκα χιλιάδων τριακοσίων εξήντα δύο ευρώ και ενενήντα οκτώ λεπτών (11.362,98 €) και β) το ποσό των χιλίων εβδομήντα τριών ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (1.073,52 €) [το οποίο αντιστοιχεί σε ΦΠΑ 24% επί του ποσού αμοιβής 4.473 € (1.925 ευρώ για εργασίες για την επισκευή της πίσω πλατφόρμας του σκάφους + 2548 ευρώ για υλικά για την αιτία αυτή), για το οποίο (συνολικό ποσό 5.546,52 ευρώ) έχει εκδοθεί προτιμολόγιο], υπό τον όρο της έκδοσης του σχετικού φορολογικού στοιχείου, ως προς το επιμέρους αυτό ποσό, δηλαδή συνολικά το ποσό των δώδεκα χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα έξι ευρώ και πενήντα λεπτών (12.436,50 €) [5.291,98 € + 606 € + 5.546,52 € (=4.473 € + 1.073,52 €) + 992 €], νομιμότοκα με τις ακόλουθες διακρίσεις α) ως προς το επιμέρους ποσό των έντεκα χιλιάδων τριακοσίων εξήντα δύο ευρώ και ενενήντα οκτώ λεπτών (11.362,98 €), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και β) ως προς το επιμέρους ποσό των χιλίων εβδομήντα τριών ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (1.073,52 €), από την έκδοση του σχετικού φορολογικού στοιχείου. Περαιτέρω, το αίτημα περί κηρύξεως της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτό και ως ουσία βάσιμο, διότι αφενός για τα καθυστερούμενα μισθώματα το δικαστήριο είναι υποχρεωμένο να κηρύξει την απόφαση προσωρινά εκτελεστή (άρθρο 910 περ. 2 ΚΠολΔ), αφετέρου διότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στην ενάγουσα. Τέλος, μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εναγομένης ανάλογα με την έκταση της νίκης και ήττας κάθε μέρους (άρθρα 178 παρ. 1 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, άρθρο 63 και 68 του Ν. 4194/2013), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα α) το ποσό των έντεκα χιλιάδων τριακοσίων εξήντα δύο ευρώ και ενενήντα οκτώ λεπτών (11.362,98 €) και β) το ποσό των χιλίων εβδομήντα τριών ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (1.073,52 €), υπό τον όρο της έκδοσης του σχετικού φορολογικού στοιχείου, ως προς το επιμέρους αυτό ποσό, δηλαδή συνολικά το ποσό των δώδεκα χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα έξι ευρώ και πενήντα λεπτών (12.436,50 €), νομιμοτόκως με τις ακόλουθες διακρίσεις α) ως προς το επιμέρους ποσό των έντεκα χιλιάδων τριακοσίων εξήντα δύο ευρώ και ενενήντα οκτώ λεπτών (11.362,98 €), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση και β) ως προς το επιμέρους ποσό των χιλίων εβδομήντα τριών ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (1.073,52 €), από την έκδοση του σχετικού φορολογικού στοιχείου, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο σκεπτικό της παρούσας.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς το ποσό των έξι χιλιάδων ευρώ (6.000€).
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εναγόμενη στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων πενήντα (550) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις
H ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ