ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 1638/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων)
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αλκιβιάδη Φερεσίδη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίσθηκε με κλήρωση.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 19 Σεπτεμβρίου 2022 χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της αιτούσας: της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο …, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε o πληρεξούσιoς δικηγόρος της Φραγκίσκος Ξυδούς του Στυλιανού (Α.Μ. Δ.Σ.Π. 3447), κάτοικος …, ο οποίος κατέθεσε σημείωμα και το με στοιχεία … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Π.
Της καθ’ ης η αίτηση: της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…», που έχει την καταστατική της έδρα στη …, αλλά την πραγματική της έδρα στην Ελλάδα …, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Φίλιππος Δίγκας του Αλεξάνδρου (Α.Μ. Δ.Σ.Π. 2934) της δικηγορικής εταιρείας με την επωνυμία «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ΡΕΔΙΑΔΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» (Α.Μ. Δ.Σ.Π. 30017), κάτοικος …, ο οποίος κατέθεσε σημείωμα και το με στοιχεία … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Π.
Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 27-7-2022 αίτησή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία με Γ.Α.Κ. 7035/2022 και Ε.Α.Κ. 1617/2022 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Mε την κρινόμενη αίτησή της η αιτούσα αλλοδαπή εταιρεία εκθέτει ότι τον Μάιο 2019 η καθ’ ης η αίτηση αλλοδαπή εταιρεία (που έχει πραγματική έδρα στην Ελλάδα και δη στη …) συνήψε σύμβαση γυμνής ναύλωσης μέχρι τον Μάιο 2022 του υπό σημαία Λιβερίας πλοίου της με την τότε ονομασία «…» με την αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία «…». Ότι διαχειρίστρια του πλοίου ορίσθηκε από τη γυμνή ναυλώτρια η αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία «…». Ότι κατά τους αναφερόμενους τόπους και χρόνους (που εκτείνονται από τον Οκτώβριο 2021 έως τον Ιανουάριο 2022) συνήψε με τη διαχειρίστρια του πλοίου, που ενεργούσε ως άμεση αντιπρόσωπος της γυμνής ναυλώτριας, διαδοχικές συμβάσεις πώλησης τροφοεφοδίων για το ως άνω πλοίο, το οποίο κατά την άσκηση της αίτησης ναυλοχούσε στον λιμένα Ερμούπολης Σύρου. Ότι παρά τις πωλήσεις και παραδόσεις των τροφοεφοδίων (για τις οποίες έχουν εκδοθεί τα αντίστοιχα αναφερόμενα τιμολόγια) και την ανεπιφύλακτη παραλαβή τους από τον πλοίαρχο του πλοίου, η καθ’ ης η αίτηση ως πλοιοκτήτρια, άλλως κυρία του πλοίου αρνείται να εξοφλήσει το συνολικό τίμημα των συμβάσεων ύψους 23.670,17 δολαρίων Η.Π.Α. Επικαλούμενη δε ανάγκη αποτροπής επικείμενου κινδύνου από την επικείμενη εκποίηση του πλοίου (το οποίο είναι το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο της καθ’ ης στην Ελλάδα), ζητεί να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας της καθ’ ης στην Ελλάδα είτε βρίσκεται στα χέρια της καθ’ ης, είτε στα χέρια τρίτων και δη του ένδικου πλοίου μέχρι του ποσού των 33.242,46 ευρώ, καθώς και να καταδικασθεί η καθ’ ης στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο η αίτηση αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο, λόγω του λιμένα που ναυλοχούσε το πλοίο κατά την κατάθεση της κρινόμενης αίτησης και της συντρέχουσας αρμοδιότητας του Πρωτοδικείου Πειραιώς για ναυτικές υποθέσεις ολόκληρης της επικράτειας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 683 παρ. 1 και 4 ΚΠολΔ και 51 ν. 2172/1993. Έχει δε διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της υπόθεσης κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 683-703 ΚΠολΔ) σύμφωνα με τα άρθρα 35 και 63 παρ. 1 περ. β’ Κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 και τα άρθρα 1 παρ. 1 και 8 παρ. 2 της Διεθνούς Συμβάσεως των Βρυξελλών του 1952 «περί ενοποιήσεως κανόνων τινών επί συντηρητικής κατασχέσεως θαλασσοπλοούντων πλοίων» (που κυρώθηκε με το ν.δ. 4570/1966) -με την επισήμανση ότι η Ελλάδα, εντός της οποίας διώκεται η επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης πλοίου, είναι συμβαλλόμενο μέρος της Διεθνούς Συμβάσεως, ενώ η Λιβερία, της οποίας φέρει τη σημαία το υπό συντηρητική κατάσχεση πλοίο, δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος αυτής-. Η δε αίτηση είναι νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 31341 και 31342 (a) του «Commercial Instrument and Maritime Lien Act» (CIMLA), 46 U.S.C του δικαίου των Η.Π.Α., καθόσον τα μέρη των συμβάσεων πωλήσεως συμφώνησαν με σχετική ρήτρα στις αποδείξεις παραλαβής την εφαρμογή του δικαίου των Η.Π.Α. και δη εκείνου της Πολιτείας του Τέξας [άρθρα 2 και 3 παρ. 1 Κανονισμού (ΕΚ) 593/2008]. Πρέπει, επομένως, η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Η καθ’ ης η αίτηση με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της στο ακροατήριο αρνείται την αίτηση και προβάλλει α) ένσταση έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης, β) ένσταση οικείου πταίσματος της αιτούσας (άρθρο 300 ΑΚ) και γ) ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος (άρθρο 281 ΑΚ), οι οποίες (ενστάσεις) είναι νόμιμες και πρέπει να ερευνηθούν περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα της καθ’ ης η αίτηση … του …, που εξετάσθηκε στο ακροατήριο, και όλων των εγγράφων που προσκομίζουν οι διάδικοι πιθανολογούνται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά. Tον Μάιο 2019 η καθ’ ης η αίτηση αλλοδαπή εταιρεία (που έχει πραγματική έδρα στην Ελλάδα και δη στη …) συνήψε σύμβαση γυμνής ναύλωσης μέχρι τον Μάιο 2022 του υπό σημαία Λιβερίας πλοίου της με την τότε ονομασία «…» με την αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία «…». Διαχειρίστρια του πλοίου ορίσθηκε από τη γυμνή ναυλώτρια η αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία «…». Κατά το χρονικό διάστημα από τον Οκτώβριο 2021 έως τον Ιανουάριο 2022 η καθ’ ης πιθανολογείται ότι συνήψε με τη διαχειρίστρια του πλοίου, που ενεργούσε ως άμεση αντιπρόσωπος της γυμνής ναυλώτριας, διαδοχικές συμβάσεις πώλησης τροφοεφοδίων για το ως άνω πλοίο, το οποίο κατά την ημέρα συζήτησης της αίτησης ναυλοχούσε στον λιμένα Ερμούπολης Σύρου. Η αιτούσα ισχυρίζεται ότι παρά τις πωλήσεις και παραδόσεις των τροφοεφοδίων (για τις οποίες έχουν εκδοθεί τα αντίστοιχα αναφερόμενα τιμολόγια) και την ανεπιφύλακτη παραλαβή τους από τον πλοίαρχο του πλοίου, η καθ’ ης η αίτηση ως κυρία του πλοίου αρνείται να εξοφλήσει το συνολικό τίμημα των συμβάσεων ύψους 23.670,17 δολαρίων Η.Π.Α. Ωστόσο, από την προσκομιζόμενη από την αιτούσα γνωμοδότηση του δικηγόρου Η.Π.Α. Philip N. Davey σε συνδυασμό με την προσκομιζόμενη από την καθ’ ης η αίτηση υπ’ αριθμ. 21-1607/1-7-2022 απόφαση του Τέταρτου Τμήματος του Εφετείου των Η.Π.Α. στην υπόθεση «SING FUELS PTE LTD v M/V LILA SHANGHAI» προκύπτει ότι μπορεί μεν το άρθρο 31341 του ως άνω Νόμου να προβλέπει ένα (μαχητό) τεκμήριο ύπαρξης εξουσίας για την προμήθεια των αναγκαίων εμπορευμάτων από τον αντιπρόσωπο που έχει ορίσει ο κύριος ή ο γυμνός ναυλωτής, ωστόσο, όπως αναφέρεται στην ως άνω απόφαση, ο προμηθευτής (εδώ η αιτούσα) φέρει κατά το δίκαιο των Η.Π.Α. το βάρος απόδειξης ότι προμήθευσε τα παραγγελθέντα εμπορεύματα, ενεργώντας «κατ’ εντολήν του κυρίου ή προσώπου εξουσιοδοτημένου από τον κύριο» [άρθρο 31342 (a) του ως άνω Νόμου]. Στην προκειμένη περίπτωση, πιθανολογείται ότι η καθ’ ης η αίτηση κυρία του πλοίου δεν παρήγγειλε η ίδια τα αναφερόμενα στην αίτηση «αναγκαία εμπορεύματα» («necessities»), ούτε εξουσιοδότησε κάποιο πρόσωπο να τα παραγγείλει, αλλά, όπως ιστορείται στην αίτηση, οι παραγγελίες έγιναν από τη διαχειρίστρια «…» για λογαριασμό της γυμνής ναυλώτριας «…» κατά τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης γυμνής ναύλωσης χωρίς καμία εμπλοκή της καθ’ ης ως κυρίας του πλοίου (βλ. και τα προσκομιζόμενα από την αιτούσα σε νόμιμη μετάφραση στην Ελληνική γλώσσα τιμολόγια, που έχουν εκδοθεί «…προς τους πλοιοκτήτες … με τη φροντίδα …»). Συνεπώς, η αιτούσα δεν ανταποκρίθηκε στο βάρος απόδειξης (εδώ: πιθανολόγησης) ότι προμήθευσε τα παραγγελθέντα εμπορεύματα, ενεργώντας «κατ’ εντολήν του κυρίου ή προσώπου εξουσιοδοτημένου από τον κύριο» [άρθρο 31342 (a) του ως άνω Νόμου] και, συνεπώς, δεν δικαιούται ναυτικού προνομίου («maritime lien») για τον ως άνω λόγο. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η αίτηση να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη. Τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ης η αίτηση, όπως ορίζονται ειδικότερα στο διατακτικό, βαρύνουν την αιτούσα λόγω της ήττας της (άρθρα 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, 84 παρ. 2 εδ. α’ Κώδικα Δικηγόρων).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την αίτηση.
Επιβάλλει στην αιτούσα τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ης η αίτηση, το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 12-10-2022.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ..…ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΟΝΟ