ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης
3555/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευλαμπία Καπελούζου, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα Μαρία Κουτουκάκη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την 20η Σεπτεμβρίου 2022, για να δικάσει την υπόθεση:
ΤΗΣ ΤΡΙΤΑΝΑΚΟΠΤΟΥΣΑΣ: Υπό εκκαθάριση Ναυτικής Εταιρείας Πλοίων Αναψυχής με την επωνυμία «…» («…») που εδρεύει στη … επί της οδού … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία υπέβαλε προτάσεις δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Μαρίας Δουλαβέρη (ΑΜ ΔΣΑ 36176) κι εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την ίδια ως άνω πληρεξούσια δικηγόρο.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΤΡΙΤΑΝΑΚΟΠΗ: 1) …, κατοίκου …, ήδη προσωρινά διαμένοντος στη …, ο οποίος υπέβαλε προτάσεις δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Ειρήνης Βέζου (ΑΜ ΔΣΑ 26877) κι εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την ίδια ως άνω πληρεξούσια δικηγόρο, 2) … που κατοικοεδρεύει στον .. επί της … και 3) Ελληνικού Δημοσίου, όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομικών που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα επί της οδού Νίκης αρ. 10, οι οποίοι υπέβαλαν προτάσεις δια της δικαστικής πληρεξουσίας Α΄ ΝΣΚ Αθηνάς Χριστοπούλου (ΑΜ 458) κι εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από τη δικαστική πληρεξουσία ΝΣΚ Φραντζέσκα Κοντιζά (ΑΜ 624).
Η τριτανακόπτουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 14-2-2022 τριτανακοπή, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1326/703/2022, προσδιορίσθηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 5-4-2022, ότε αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιες δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 583, 586, 590, 739, 748 παρ. 3 και 73 ΚΠολΔ προκύπτει ότι κατά των αποφάσεων που εκδίδονται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας μπορεί να ασκήσει τριτανακοπή κάθε τρίτος, εφόσον έχει έννομο συμφέρον. Ως τρίτος νοείται όποιος δεν απέκτησε την ιδιότητα του διαδίκου κατά την έννοια της εκούσιας δικαιοδοσίας, δηλαδή δεν ήταν αιτών στη σχετική δίκη ή δεν άσκησε κύρια ή πρόσθετη παρέμβαση ή δεν κλητεύθηκε με διαταγή του αρμοδίου δικαστή (748 παρ. 3 ΚΠολΔ) ή δεν προσεπικλήθηκε με πρωτοβουλία κάθε διαδίκου ή αυτεπαγγέλτως από το δικάζον δικαστήριο (άρθρο 753 ΚΠολΔ) να λάβει μέρος σ’ αυτή (ΑΠ 41/2003-ΧρΙΔ 2003/445). Περαιτέρω, έννομο συμφέρον για την άσκηση τριτανακοπής έχει εκείνος που βλάπτεται άμεσα ή έμμεσα από τις έννομες συνέπειες της τριτανακοπτόμενης απόφασης ή εκείνος για τα συμφέροντα του οποίου δημιουργείται άμεσος ή ενδεχόμενος κίνδυνος από την έκδοση αυτής και τις έννομες συνέπειές της (ΑΠ 1040/2009- ΧΡΙΔ 2010/275, ΑΠ 128/1991-ΝοΒ 1992/866), ενώ δεν απαιτείται η επίκληση από τον τριτανακόπτοντα δόλου ή συμπαιγνίας των αρχικών διαδίκων (ΑΠ 1345/2010, ΑΠ 41/2003, ΕφΑθ 2961/2007, δημοσιευμένες στη ΝΟΜΟΣ, βλ. και Αρβανιτάκη σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα Ερμηνεία ΚΠολΔ, άρθρο 773 αρ. 8). Ειδικότερα, για την άσκηση της τριτανακοπής, όπως και για όλες τις διαδικαστικές πράξεις απαιτείται έννομο συμφέρον προς τούτο του τριτανακόπτοντος, η έννοια του οποίου είναι γενική και βρίσκει νομοθετική θεμελίωση στο άρθρο 68 ΚΠολΔ. Το έννομο συμφέρον αποτελεί όρο του παραδεκτού της τριτανακοπής και λειτουργεί ως αυτοτελής διαδικαστική προϋπόθεση και συνεπώς διακρίνεται από τη νομιμοποίηση, η οποία αναφέρεται στο υποκείμενο της τριτανακοπής. Ο τρίτος πρέπει να επικαλείται το έννομο συμφέρον και να εκθέτει με σαφήνεια αυτό για την δικαιολόγηση της προσβολής της απόφασης, καθόσον αυτό αναφέρεται ρητώς στο άρθρο 583, σε αντίθεση με τα ένδικα μέσα, όπου η επίκληση απαιτείται μόνον όταν αυτά ασκούνται από τον νικητή διάδικο. Η συνδρομή του εννόμου συμφέροντος εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο. Εξέρχεται από τα όρια της αυτονομίας της ιδιωτικής βούλησης με την έννοια ότι οι διάδικοι δεν έχουν εξουσία διάθεσής του. Οι διαδικαστικές προϋποθέσεις του παραδεκτού και κατ’ ακολουθίαν και του εννόμου συμφέροντος κρίνονται κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης. Περαιτέρω, το συμφέρον του τρίτου προς άσκηση τριτανακοπής πρέπει να είναι έννομο, ατομικό και άμεσο και να προκύπτει από την απόφαση ή από την εκτέλεσή της. Μπορεί να προκύπτει από το σύνολο της απόφασης, δηλαδή από το αιτιολογικό και το διατακτικό αυτής και όχι μόνο από το διατακτικό της, θεμελιώνεται δε στη βλάβη κάποιου δικαιώματος ή την διακινδύνευση των συμφερόντων του, η οποία απορρέει από τις έννομες συνέπειες της απόφασης που είναι δεσμευτικές γι’ αυτόν. Είναι έννομο το συμφέρον όταν με την άσκηση της τριτανακοπής προστατεύονται τα συμφέροντα που αναγνωρίζονται από το νόμο και είναι άξια προστασίας και όχι όταν κατευθύνεται στην ικανοποίηση άλλων σκοπών που βρίσκονται έξω από τα πλαίσια της άσκησής της. Πρέπει επίσης για την προστασία με την τριτανακοπή να υπάρχει λόγος που δικαιολογεί την προστασία αυτή, δηλαδή αντικειμενικά θα πρέπει να είναι πρόσφορη για την επέλευση της επιδιωκόμενης συγκεκριμένης συνέπειας, ώστε να προασπίζονται τα συμφέροντα του τρίτου που επιδιώκει την άρση της βλάβης του, ενώ το δικαίωμα του τρίτου, πρέπει να είναι κεκτημένο και απαιτητό κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλομένης απόφασης, ενώ κατ’ άλλην άποψη, ενόψει του άρθρου 69 ΚΠολΔ, αρκεί κεκτημένο και προστατεύσιμο δικαίωμα δυνάμει του οποίου μπορεί να ασκηθεί αγωγή ή παρέμβαση (AΠ 95/2014-ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 5481/2004-Δ/ΝΗ 2005/845). Εξάλλου, λόγο τριτανακοπής αποτελεί κάθε ισχυρισμός που βάλλει κατά της ουσιαστικής ή τυπικής ορθότητας της απόφασης όπως ότι δεν συνέτρεχαν οι νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση της απόφασης ή ότι αν ακουγόταν ο ίδιος τριτανακόπτων η απόφαση θα ήταν διαφορετική (AΠ 1345/2010, AΠ 41/2003, δημοσιευμένες στη ΝΟΜΟΣ). Για να είναι δε ορισμένος ο εκάστοτε λόγος τριτανακοπής, θα πρέπει επιπλέον να προκύπτει σαφώς, με τη μορφή αιτιώδους συνδέσμου, η σχέση της δικαστικής κρίσης που προσβάλλεται και της βλάβης ή του κινδύνου βλάβης των εννόμων συμφερόντων του τριτανακόπτοντος (ΕφΛαρ 252/2012-ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2012/585, ΕφΑθ 1184/2009-Δ/ΝΗ 2009/1456, βλ. και Αρβανιτάκη σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα Ερμηνεία ΚΠολΔ, άρθρο 773 αρ. 7). Η αοριστία των λόγων της τριτανακοπής δημιουργεί απαράδεκτο, που ερευνάται και αυτεπαγγέλτως, καθόσον τούτο ανάγεται στην προδικασία, η οποία αφορά τη δημόσια τάξη και γι’ αυτό η αοριστία αυτή δεν μπορεί να συμπληρωθεί με τις προτάσεις, ούτε με παραπομπή σε άλλα έγγραφα της δίκης, ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων (ΕφΘεσ 1750/1992, ΜΠΛαρ 173/2001, ΜΠΚαβ 185/1993, δημοσιευμένες στη ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση τριτανακοπή η τριτανακόπτουσα εκθέτει ότι με την υπ’ αριθ. 1800/2019 οριστική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας), που εκδόθηκε επί της υπ’ αριθ. έκθεσης κατάθεσης 1420/684/2019 αίτησης του πρώτου καθ’ ου σε βάρος του δεύτερου και του τρίτου καθ’ ου, υποχρεώθηκε ο δεύτερος καθ’ ου να προβεί στην εξάλειψη του καταχωρημένου βάρους που επιβλήθηκε δυνάμει της υπ’ αριθ. … απόφασης του Προέδρου της Αρχής για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης και στην καταχώριση της υπ’ αριθ. … περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης της Συμβολαιογράφου Αθηνών Άνδρης Δρακούδη Δήμα στα νηολόγια …….. Ότι ενώ με την υπ’ αριθ. … απόφαση του Προέδρου της παραπάνω Αρχής απαγορεύθηκε η εκποίηση ή κάθε είδους μεταβίβαση του πλοίου «…», πλοιοκτησίας της τριτανακόπτουσας, διενεργήθηκε ακύρως την 26-11-2014 πλειστηριασμός, δυνάμει του οποίου το εν λόγω πλοίο εκπλειστηριάσθηκε και κατακυρώθηκε στον πρώτο καθ’ ου, δυνάμει της ως άνω αναφερθείσας περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης. Ότι ειδικότερα η παραπάνω απαγόρευση καθιστά μη νόμιμη οποιαδήποτε πράξη εκποίησης του δεσμευθέντος πλοίου, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η επίσπευση προγράμματος αναγκαστικού πλειστηριασμού, μέχρι την ολοκλήρωση της ποινικής διαδικασίας, δηλαδή την έκδοση αμετάκλητης απόφασης του αρμόδιου ποινικού δικαστηρίου ή την για οποιοδήποτε λόγο ανάκληση της διάταξης με την οποία επιβλήθηκε η δέσμευση. Ότι ναι μεν με το υπ’ αριθ. 4594/2015 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών ήρθη η ως άνω δέσμευση του πλοίου, πλην όμως το εν λόγω βούλευμα εκδόθηκε σε χρόνο μεταγενέστερο της τέλεσης του πλειστηριασμού και συνεπώς δεν αναιρεί το τυπικό ελάττωμα της τέλεσής του σε χρόνο που δεν συνέτρεχε η προς τούτο εξουσία διάθεσης. Ότι ο πρώτος καθ’ ου υπέβαλε, μεταξύ άλλων, την από 26-11-2018 αίτηση στο δεύτερο καθ’ ου με την οποία ζήτησε την καταχώριση της υπ’ αριθ. … περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης της Συμβολαιογράφου Αθηνών Άνδρης Δρακούδη Δήμα στο οικείο βιβλίο, καθώς και την εξάλειψη των βαρών επί του πλοίου «…», πλην όμως ότι ο δεύτερος καθ’ ου αρνήθηκε με την υπ’ αριθ. … έκθεσή του να προβεί στα αιτούμενα. Ότι η άρνηση του δεύτερου καθ’ ου ήταν νόμιμη, δεδομένου ότι μετά την παραπάνω απαγόρευση εκποίησης η ένδικη περίληψη κατακυρωτικής έκθεσης δεν ήταν δυνατό να μεταγραφεί. Με βάση το ιστορικό αυτό κι επικαλούμενη έννομο συμφέρον, καθώς κι ότι η ίδια δεν προσκλήθηκε και δεν μετείχε στη δίκη, κατά την οποία εκδόθηκε η ως άνω βλαπτική γι’ αυτήν απόφαση, ζητεί να γίνει δεκτή η τριτανακοπή, να ακυρωθεί η υπ’ αριθ. 1800/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (εκούσια δικαιοδοσία – τμήμα ναυτικών διαφορών), να απορριφθεί η από 13-2-2019 και υπ’ αριθ. έκθεσης κατάθεσης 1420/684/2019 αίτηση του πρώτου καθ’ ου κατά του δεύτερου και του τρίτου των καθ’ ων ενώπιον του ως άνω Δικαστηρίου και να καταδικασθούν οι καθ’ ων στη δικαστική του δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η ένδικη τριτανακοπή αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου (άρθρο 587 ΚΠολΔ) κατά την προκείμενη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (773 επ., 743-759 ΚΠολΔ). Σημειώνεται ότι το παρόν Δικαστήριο είναι καθ’ ύλην αρμόδιο προς εκδίκαση της κρινόμενης τριτανακοπής και όχι το Μονομελές Εφετείο Πειραιώς, στο οποίο εκκρεμεί η από 14-6-2021 και υπ’ αριθ. έκθεσης κατάθεσης 4127/334/2021 έφεση που άσκησε ο δεύτερος και το τρίτο των καθ’ ων κατά της υπ’ αριθ. 1800/2019 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, όπως εσφαλμένα ισχυρίζεται ο πρώτος καθ’ ου, καθόσον η τριτανακοπή ασκείται ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, μόνον εφόσον η έφεση έγινε τυπικά δεκτή και το δικαστήριο εισήλθε στην εξέταση της ουσίας της διαφοράς, διαφορετικά, ασκείται ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (βλ. Χ. Απαλαγάκη, Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, Ερμηνεία κατ’ άρθρο, Νομική Βιβλιοθήκη, 3η έκδοση, σελ. 1251). Ωστόσο, με αυτό το περιεχόμενο η ένδικη τριτανακοπή τυγχάνει απορριπτέα ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας αφού δεν εκτίθενται σε αυτήν συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που να δικαιολογούν το έννομο συμφέρον της τριτανακόπτουσας για να ζητήσει την ακύρωση της υπ’ αριθ. 1800/2019 οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου. Ειδικότερα, η τριτανακόπτουσα αναφέρει ως προς το έννομο συμφέρον της επί λέξει τα ακόλουθα: «στην παρούσα περίπτωση, προκύπτει η θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός μας προς άσκηση της παρούσας και θα υποστούμε ανεπανόρθωτη βλάβη από τη διατήρηση της ισχύος της προσβαλλόμενης υπ’ αριθ. 141ΤΜ/2014 αποφάσεως, η επίμαχη απόφαση έχει για την εταιρεία μας νομικές, οικονομικές (και πραγματικές) δυσμενείς συνέπειες σε υφιστάμενο δικαίωμά μας, οι οποίες στοιχειοθετούν το έννομο συμφέρον μας – τρίτου για την άσκηση παρούσας τριτανακοπής. Ενόψει των ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι συντρέχει για την εταιρεία μας το απαιτούμενο εκ του νόμου έννομο συμφέρον προς άσκηση της παρούσης τριτανακοπής». Ωστόσο, η παραπάνω αναφορά είναι γενικόλογη και ασαφής, αφού δεν προσδιορίζεται κατά τρόπο επαρκή κι ορισμένο από την τριτανακόπτουσα ούτε ποια είναι η ανεπανόρθωτη βλάβη που αυτή θα υποστεί από τη διατήρηση ισχύος της τριτανακοπτόμενης απόφασης, ούτε ποιες συγκεκριμένα είναι οι δυσμενείς δεσμευτικές συνέπειες που αυτή θα επιφέρει στα συμφέροντά της, ούτε ποιο είναι το δικαίωμά της που πλήττεται από τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση, ούτε άλλωστε αν το δικαίωμα αυτό ήταν κεκτημένο και απαιτητό κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλομένης απόφασης. Επιπλέον, όμως, η ένδικη τριτανακοπή είναι απορριπτέα ως αόριστη, καθότι δεν διαλαμβάνει συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που να συνδέουν αιτιωδώς την κρίση του Δικαστηρίου περί εξάλειψης από τα νηολόγια Πειραιώς του καταχωρημένου βάρους που επιβλήθηκε δυνάμει της υπ’ αριθ. … απόφασης του Προέδρου της Αρχής για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης και περί καταχώρισης στα ίδια ως άνω νηολόγια της υπ’ αριθ. … περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης της Συμβολαιογράφου Αθηνών Άνδρης Δρακούδη Δήμα, με βλάβη ή κίνδυνο βλάβης των εννόμων συμφερόντων της ίδιας της τριτανακόπτουσας, ώστε το Δικαστήριο να ερευνήσει περαιτέρω τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα της τριτανακοπής. Η εξειδίκευση όμως της βλάβης ή του κινδύνου βλάβης των εννόμων συμφερόντων της ίδιας της τριτανακόπτουσας, και μάλιστα με τη μορφή αιτιώδους συνδέσμου, από το διατακτικό της τριτανακοπτόμενης απόφασης αποτελεί, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στην ως άνω μείζονα σκέψη, αναγκαίο στοιχείο για να κριθούν ορισμένοι οι προβαλλόμενοι με την τριτανακοπή λόγοι. Συνεπεία δε των άνω ελλείψεων της υπό κρίσης τριτανακοπής, αυτή είναι αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης. Η αοριστία αυτή δεν μπορεί να συμπληρωθεί, ούτε άλλωστε συμπληρώνεται, με τις προτάσεις ούτε με παραπομπή σε άλλα έγγραφα της δίκης, ερευνάται δε και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο ως αναγόμενη στη προδικασία η οποία αφορά στη δημόσια τάξη (ΑΠ 483/81 ΝοΒ 30.50, ΑΠ 815/80 ΝοΒ 29.299).
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η ένδικη τριτανακοπή να απορριφθεί και να καταδικασθεί η τριτανακόπτουσα στα έξοδα των καθ’ ων, λόγω της ήττας της (άρθρ. 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την τριτανακοπή.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την τριτανακόπτουσα στα δικαστικά έξοδα των καθ’ ων, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ ως προς τον πρώτο καθ’ ου και στο συνολικό ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ ως προς το δεύτερο και τρίτο των καθ’ ων.
ΚPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, την , χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ