ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης
212/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(ειδική διαδικασία περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευλαμπία Καπελούζου, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα Σεβαστή Ανδριανίδου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την 18η Οκτωβρίου 2022, για να δικάσει την υπόθεση:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία … κι εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία υπέβαλε προτάσεις δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Γεωργίου Φώσκολου (ΑΜ ΔΣΑ 10523), κατοίκου Πειραιώς, οδός Κολοκοτρώνη αρ. 72 και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Εταιρείας με την επωνυμία … κι εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία υπέβαλε προτάσεις δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Δημητρίου Μουστάκα (ΑΜ ΔΣΗρ 1163), κατοίκου Ηρακλείου Κρήτης, οδός Καγιαμπή αρ. 36-38 και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 8-12-2021 αγωγή, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 9986/4584/8-12-2021, μετά το πέρας των προθεσμιών που προβλέπουν τα άρθρα 237 και 238 ΚΠολΔ προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα εκθέτει ότι διατηρεί ναυπηγείο στα …. Ότι η εναγομένη είναι πλοιοκτήτρια του υπό ε…, με αριθμό …. Ότι δυνάμει σύμβασης που κατάρτισε την 31η-7-2013 στα … με την εναγομένη, επ’ ονόματι και για λογαριασμό της οποίας ενήργησε ο …, συμφωνήθηκε μεταξύ των διαδίκων να μεταφέρει η εναγομένη τον άνω πλωτό γερανό στις εγκαταστάσεις του ναυπηγείου της ενάγουσας κι η ενάγουσα να επιτρέπει την παραμονή του εν λόγω πλωτού γερανού στο ναυπηγείο της, να παρέχει πρόσβαση σε εξουσιοδοτημένα από την εναγομένη πρόσωπα στο φυλασσόμενο χώρο του ναυπηγείου, να επιτρέπει στην εναγομένη να κάνει χρήση των μηχανημάτων και του εν γένει εξοπλισμού του ναυπηγείου, να της παρέχει τις εν γένει υπηρεσίες του ναυπηγείου της και να επιτρέπει τη διενέργεια επισκευαστικών και λοιπών εργασιών συντήρησης στον πλωτό γερανό από συνεργεία της εναγομένης, έναντι μηνιαίας αμοιβής 2.000 ευρώ, καταβλητέας στο τέλος κάθε μήνα, αρχής γενομένης από την 31η-8-2013 για το μήνα Αύγουστο του 2013. Ότι σε εκτέλεση της άνω σύμβασης η εναγομένη μετέφερε την 1η-8-2013 τον πιο πάνω πλωτό γερανό της στις εγκαταστάσεις του ναυπηγείου της ενάγουσας, όπου παραμένει μέχρι και σήμερα. Ότι καίτοι η ενάγουσα εκπλήρωσε προσηκόντως τις υπηρεσίες που είχε αναλάβει από τη σύμβαση, εντούτοις η εναγομένη ουδέν της κατέβαλε έναντι της συμφωνηθείσας αμοιβής της. Ότι ειδικότερα η οφειλή της εναγομένης για το χρονικό διάστημα από την 1η-8-2013 έως την 30η-11-2021 ανέρχεται στο ποσό των 198.000 ευρώ, ήτοι 2.000 ευρώ το μήνα Χ 99 μήνες, πλέον ΦΠΑ 24%, που ανέρχεται στο ποσό των 47.520 ευρώ. Με βάση το ιστορικό αυτό και κατόπιν παραδεκτού με τις έγγραφες προτάσεις της περιορισμού του αιτήματος της αγωγής (άρθρ. 223 εδ. β΄ ΚΠολΔ) στο σύνολό του από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, η ενάγουσα ζητεί να αναγνωριστεί η υποχρέωση της εναγομένης να της καταβάλει: α) το ποσό των 198.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την 1η ημέρα κάθε μήνα σε σχέση με την αμοιβή που της οφείλεται για τον αμέσως προηγούμενο μήνα, αρχής γενομένης από την 1η-9-2013 σε σχέση με την αμοιβή του Αυγούστου 2013, άλλως με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της ένδικης αγωγής και μέχρι την εξόφληση και β) το ποσό των 47.520 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την εκ μέρους της ενάγουσας έκδοση του οικείου παραστατικού (τιμολογίου παροχής υπηρεσιών για το ανωτέρω ποσό της αμοιβής της 198.000 ευρώ) και μέχρι την εξόφληση. Τέλος, ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθεί η εναγομένη στην εν γένει δικαστική της δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η ένδικη αγωγή αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρα 14 παρ. 1 περ. β΄, 16 αρ. 1, 29 παρ. 1, 33 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρο 51 παρ. 1, 2, 3Α και Β περ. ε΄ του ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού της εναγομένης, αφού η προκείμενη υπόθεση, ως αφορώσα οφειλόμενα μισθώματα λόγω μίσθωσης χώρου για παραμονή πλοίου, συνιστά «ναυτική διαφορά» κατά την έννοια του άρθρου 51 του ν. 2172/1993. Ωστόσο, ενόψει του ότι η ένδικη αγωγή ερείδεται σε αξιώσεις που απορρέουν από σύμβαση με προέχοντα χαρακτήρα αυτό της μίσθωσης, δεδομένου ότι τα συμβαλλόμενα μέρη απέβλεψαν με την εν λόγω σύμβαση πρωτίστως στην παραχώρηση της χρήσης του χώρου του ναυπηγείου για την παραμονή του πλοίου της εναγομένης, έναντι μισθώματος, πρέπει να διαταχθεί, κατ’ άρθρο 591 παρ. 6 ΚΠολΔ, η εκδίκαση της υπόθεσης κατά την προσήκουσα ειδική διαδικασία των περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών των άρθρων 614 επ. ΚΠολΔ, ως ισχύει από 1-1-2016 με το Ν. 4335/2015, και όχι κατά την τακτική διαδικασία, με την οποία εισήχθη, δεκτού γενομένου του σχετικού ισχυρισμού της εναγομένης. Περαιτέρω η αγωγή είναι ορισμένη, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς της εναγομένης, αφού περιέχει όλα τα απαιτούμενα κατά νόμο στοιχεία, ήτοι τον τόπο και το χρόνο σύναψης της σύμβασης μίσθωσης, τους συμβαλλόμενους, το μίσθιο, το μίσθωμα και το χρόνο καταβολής αυτού, καθώς και το χρόνο διάρκειας της μίσθωσης, τη γενομένη εκ μέρους του μισθωτή χρήση του μισθίου και την υπερημερία του μισθωτή περί την καταβολή του μισθώματος (ΑΠ 2035/2013, ΕφΠειρ 847/2014, δημοσιευμένες στη ΝΟΜΟΣ) και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 574 επ, 595, 211, 361, 340, 341, 345 ΑΚ, 69 παρ. 1 περ. ε΄, 70 και 176 ΚΠολΔ, με την επισήμανση ότι η αγωγική αξίωση της ενάγουσας για το επιμέρους ποσό των 47.520 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε ΦΠΑ 24% για το αιτούμενο αγωγικό κονδύλι των 198.000 ευρώ, δύναται να καταστεί αντικείμενο δίκης, σύμφωνα με τη διάταξη του 69 παρ. 1 περ. ε΄ ΚΠολΔ, αδιαφόρως του ότι η έκδοση του σχετικού φορολογικού στοιχείου δεν είχε λάβει χώρα κατά τη συζήτηση της αγωγής, υπό τον όρο ότι κατά το χρόνο είσπραξης του ποσού αυτού στο μέλλον με την εξόφληση της επιδικασθησόμενης από το Δικαστήριο αξίωσης της ενάγουσας, θα εκδοθεί το αντίστοιχο φορολογικό στοιχείο, ως αναγκαία προϋπόθεση της καταβολής (ΑΠ 1113/2017, ΑΠ 80/1999, ΕφΑθ 729/2018, δημοσιευμένες στη ΝΟΜΟΣ). Ωστόσο, το παρεπόμενο αίτημα περί κήρυξης της παρούσας προσωρινά εκτελεστής, μετά την τροπή του αιτήματος της αγωγής από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, κατέστη μη νόμιμο κι ως εκ τούτου απορριπτέο, καθόσον προσωρινά εκτελεστές κηρύσσονται μόνο οι καταψηφιστικές διατάξεις (ΕφΑθ 628/2003-ΕλλΔνη 2004/1470, ΕφΠειρ 1014/1992-ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 3702/1986-ΕλλΔνη 1986/706). Επομένως, πρέπει, η ένδικη αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ’ ουσία, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της συζήτησής της προσκομίζεται 1) η από 7-12-2021 έγγραφη ενημέρωση του νόμιμου εκπρόσωπου της ενάγουσας από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της για τη δυνατότητα επίλυσης της ένδικης διαφοράς με διαμεσολάβηση, κατ’ άρθρο 3 παρ. 2 Ν. 4640/2019 και 2) το από 15-2-2022 πρακτικό περάτωσης υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας (ΥΑΣ) διαμεσολάβησης, υπογεγραμμένο από τη διαμεσολαβήτρια και τα συμμετέχοντα μέρη, ενώ μετά την τροπή του καταψηφιστικού της αιτήματος σε αναγνωριστικό δεν υπόκειται σε τέλος δικαστικού ενσήμου (άρθρο 2 παρ. 1 του ν. ΓΠΟΗ/1912 σε συνδυασμό με το άρθρο 7 παρ. 3 του ν.δ. 1544/1942, ως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο 42 παρ. 1 του Ν. 4640/2019).
Από τις νομίμως προσαγόμενες από την ενάγουσα υπ’ αριθ. … ένορκες βεβαιώσεις της …, αντίστοιχα, ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, οι οποίες λήφθηκαν νομότυπα κατόπιν εμπρόθεσμης προ 2 τουλάχιστον εργασίμων ημερών κλήσης της εναγομένης (βλ. την υπ’ αριθ. … έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Ανατολικής Κρήτης με έδρα το Πρωτοδικείο Ηρακλείου …), τις νομίμως προσαγόμενες από την εναγομένη υπό τον αριθμό ηλεκτρονικής απόδειξης λήψης του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου … ένορκη βεβαίωση του … ενώπιον της δικηγόρου Ηρακλείου, Ελπινίκης Μιχαλάκη, η οποία λήφθηκε νομότυπα κατόπιν εμπρόθεσμης προ 2 τουλάχιστον εργασίμων ημερών κλήσης της ενάγουσας (βλ. την υπ’ αριθ. … έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών …) και υπό τον αριθμό ηλεκτρονικής απόδειξης λήψης του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς … ένορκη βεβαίωση του … ενώπιον της δικηγόρου Πειραιώς, Μαρίνας Μιχαλάκη, η οποία λήφθηκε νομότυπα κατόπιν εμπρόθεσμης προ 2 τουλάχιστον εργασίμων ημερών κλήσης της ενάγουσας (βλ. την υπ’ αριθ. … έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών …), καθώς και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, τα οποία μπορούν να χρησιμεύσουν είτε προς άμεση απόδειξη είτε ως βάση για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ. 3, 339 και 395 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα εταιρεία διατηρεί ναυπηγείο στα …, η δε εναγόμενη εταιρεία είναι πλοιοκτήτρια του Η ενάγουσα εκθέτει με την ένδικη αγωγή, κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου, ότι δυνάμει σύμβασης μίσθωσης που συνήψε με την εναγομένη την 31η-7-2013 της παραχώρησε τη χρήση των εγκαταστάσεων του ναυπηγείου της για την παραμονή σε αυτές του ως άνω πλωτού γερανού, έναντι μηνιαίου μισθώματος 2.000 ευρώ, καταβλητέου στο τέλος κάθε μήνα, αρχής γενομένης από την 1η-8-2013. Ότι ειδικότερα η παραπάνω σύμβαση καταρτίστηκε εγγράφως κι ότι στο όνομα και για λογαριασμό της εναγομένης ενήργησε ο …, ο οποίος υπέγραψε και την εν λόγω σύμβαση. Προς απόδειξη δε του εν λόγω αγωγικού ισχυρισμού η ενάγουσα επικαλείται και προσκομίζει το από 31-7-2013 έγγραφο, το οποίο έχει υπογραφεί στα … κατά την ως άνω ημερομηνία, μεταξύ του … και της ενάγουσας εταιρείας και το οποίο επί λέξει αναφέρει τα εξής: «Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ … κατόπιν συμφωνίας με τον Κο … παραχωρεί χώρο έμπροσθεν του ναυπηγείου και εντός θαλάσσης για τον … με αντίτιμο 2000 ευρώ/μήνα πλέον φ.π.α. και η ημερομηνία άφιξης του πλωτού γερανού στο θαλάσσιο χώρο του ναυπηγείου είναι η 01/08/2013». Η εναγομένη, ωστόσο, αρνείται την ένδικη αγωγή, επικαλούμενη ότι ουδέποτε συμβλήθηκε με την ενάγουσα, καθόσον ο προαναφερθείς …, που δήθεν ενήργησε για λογαριασμό της, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτήν, αφού ούτε εκπρόσωπος της εναγομένης τυγχάνει, ούτε διαχειριστής της, ούτε καν εργαζόμενος ή εντεταλμένος της. Από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι πράγματι ο … ουδεμία σχέση είχε με την εναγόμενη εταιρεία, αφού ούτε μέτοχος αυτής τυγχάνει, ούτε στο Διοικητικό Συμβούλιο αυτής μετέχει, αλλά ούτε και εργαζόμενος αυτής υπήρξε κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα που υπεγράφη το από 31-7-2013 έγγραφο, όπως τούτο προκύπτει από τους προσκομιζόμενους από την εναγομένη από 13-11-2012 και 14-11-2013 πίνακες προσωπικού και τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις ΙΚΑ μηνών Ιουνίου, Ιουλίου και Αυγούστου του 2013. Η ως άνω κρίση του Δικαστηρίου ότι ο … δεν συμβλήθηκε για λογαριασμό της εναγομένης και συνεπώς δεν υπήρξε αντιπρόσωπος αυτής, κατ’ άρθρο 211 ΑΚ, επιρρωνύεται από το γεγονός ότι στην από 31-7-2013 έγγραφη σύμβαση ουδόλως αναφέρεται ρητά ότι ο … λειτουργούσε στο όνομα και για λογαριασμό της εναγομένης, ούτε άλλωστε συνάγεται από τις λοιπές περιστάσεις ότι η εν λόγω σύμβαση μίσθωσης έγινε στο όνομα της εναγομένης, αφού επί του εν λόγω εγγράφου έχει τεθεί μόνον η υπογραφή του, χωρίς καν σφραγίδα της εναγόμενης εταιρείας. Αντίθετα, αποδείχθηκε από την ένορκη βεβαίωση του …, πρώην υπαλλήλου της εναγομένης, ο οποίος εργαζόταν σε αυτήν υπό την ειδικότητα του χειριστή του επίδικου πλωτού γερανού, ότι ο … ήταν εκπρόσωπος της εταιρείας «….», η οποία την 30η-7-2013 είχε αγοράσει από την εναγομένη, δυνάμει του με ίδια ημερομηνία προσυμφώνου, τον εν λόγω πλωτό γερανό, έναντι τιμήματος 180.000 ευρώ. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι δυνάμει του ως άνω προσυμφώνου αγοράς πωλήθηκε στην εταιρεία «….» υπό τον όρο παρακράτησης της κυριότητας, κατ’ άρθρο 532 ΑΚ, ο πλωτός γερανός …, της παραδόθηκε η κατοχή και η χρήση του και της δόθηκε το δικαίωμα να τον ρυμουλκήσει σε οποιοδήποτε τόπο επιλογής της (υπ’ αριθ. 13 όρος του προσυμφώνου). Αποδείχθηκε, ακόμη, ότι το τελικό (οριστικό) συμφωνητικό πώλησης υπεγράφη την 14η-1-2014 μεταξύ της εναγομένης και της εταιρείας «… που ήταν ομοίων συμφερόντων με την «….». Συνεπώς, δεν δύναται να γίνει δεκτό, με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας, ότι η εναγόμενη εταιρεία είχε προσυμφωνήσει την πώληση του πλωτού γερανού την 30η-7-2013 και την επομένη, ήτοι την 31η-7-2013, είχε προβεί σε σύμβαση μίσθωσης χώρου για την παραμονή του εν λόγω γερανού στο ναυπηγείο της ενάγουσας. Εξάλλου, η ενάγουσα ουδέν πειστικό αποδεικτικό μέσο προσκομίζει προς απόδειξη του ισχυρισμού της ότι συμβλήθηκε με την εναγομένη, καίτοι φέρει το σχετικό βάρος απόδειξης, παρά μόνο τις ένορκες βεβαιώσεις της … που έχει συνταξιοδοτηθεί από το έτος 2014 και του … που εργάζεται σε αυτήν από το έτος 2017, οι οποίες στερούνται αξιοπιστίας, καθόσον επαναλαμβάνουν αυτολεξεί τους αγωγικούς ισχυρισμούς και ουδέν αποδεικτικά αξιοποιήσιμο εισφέρουν. Κατόπιν τούτων, πρέπει η ένδικη αγωγή να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν, αφού δεν αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα συμβλήθηκε καθ’ οιονδήποτε τρόπο με την εναγόμενη εταιρεία.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η ένδικη αγωγή να απορριφθεί και τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης να επιβληθούν σε βάρος της ενάγουσας, λόγω της ήττας της (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εκδίκαση της υπόθεσης κατά την προσήκουσα ειδική διαδικασία των περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών των άρθρων 614 επ. ΚΠολΔ.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της ενάγουσας τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης, τα οποία ορίζει στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων εκατόν πενήντα (4.150) ευρώ.
ΚPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, την , χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ