ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ : 1227 /2023
TO MONOMEΛEΣ ΠPΩTOΔIKEIO
ΠΕΙΡΑΙΑ
(Ειδική Διαδικασία Εκδίκασης Περιουσιακών – Εργατικών Διαφορών)
Συγκροτούμενο από το Δικαστή Παναγιώτη Τελωνιάτη Πρωτοδίκη που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Πειραιά, συνεδρίασε δημόσια και στο ακροατήριό του την 04η Οκτωβρίου 2022, με την παρουσία και του Γραμματέα Αριστομένη Μερμίγκη για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΟΥ ENΑΓΟΝΤΟΣ : …, Β’ Οικονομικού Αξιωματικού ΕΝ, κατοίκου …, Α.Φ.Μ. … …, που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου Γεωργίου Κεχαγιόπουλου του Βασιλείου με Α.Μ. 025592 του Δ.Σ. Αθηνών.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ : Ναυτικής εταιρείας που εδρεύει στον … με την επωνυμία «…», Α.Φ.Μ. … …, που εκπροσωπείται νόμιμα, και εκπροσωπήθηκε διά της πληρεξούσιας δικηγόρου Γεωργίας Εξαδακτύλου με Α.Μ. 039574 του Δ.Σ. Αθηνών.
Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 28.12.2021 αγωγή του που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με ΓΑΚ 10785/2021 και με ΑΚΔ 5029/2021, γράφτηκε στο πινάκιο, προσδιορίστηκε δε να συζητηθεί, το πρώτον, κατά τη δικάσιμο της 29.3.2022, κατά την οποία η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τη σημερινή δικάσιμο της 04.10.2022 οπότε και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Α.α Η αγωγή του μισθωτού κατά του εργοδότη για δεδουλευμένους μισθούς ή άλλες παροχές, από την έγκυρη σύμβαση εργασίας, έχει νομικό έρεισμα τα άρθρα 648 και 649 ΑΚ και τις ισχύουσες εκάστοτε κανονιστικές διατάξεις των συλλογικών συμβάσεων ή διαιτητικών αποφάσεων ή άλλων διατάξεων που εξομοιώνονται προς αυτές, οι όροι των οποίων γίνονται και όροι της ατομικής σύμβασης. β. Με το άρθρο 1 § 1 του ΑΝ 3276/1944 που εκδόθηκε στη Μέση Ανατολή και αναδημοσιεύθηκε, κατά το άρθρο 8 της 21/1945 Συντακτικής Πράξεως, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (τ. Α` 182), ορίζεται ότι «δύνανται να συνάπτωνται συλλογικαί συμβάσεις μεταξύ οργανώσεων εφοπλιστών και εργατών θαλάσσης εκ των κρινόμενων ελευθέρως υπό του Υπουργού της Εμπορικής Ναυτιλίας ως περισσότερον αντιπροσωπευτικών, καθορίζουσαι τον μισθόν, τα πολεμικά επιδόματα, την αποταμίευσιν, ως και τας πάσης φύσεως προσθέτους εκ της συμβάσεως ναυτολογίας αμοιβάς, ων ο εργάτης θαλάσσης θα δικαιούται αναλόγως προς τον βαθμόν, την ειδικότητα και την κατηγορίαν εις την οποίαν το πλοίον ανήκει». Εξάλλου, με το άρθρο 5 § 1 του ίδιου ΑΝ, ορίζεται ότι «συλλογικαί συμβάσεις συναφθείσαι συμφώνως προς τους ορισμούς του παρόντος νόμου, εφ’ όσον ήθελον κυρωθή δι’ αποφάσεως του Υπουργού της Εμπορικής Ναυτιλίας, θεωρούνται ισχυραί και δεσμεύουσι κατά την εν αυταίς χρονικήν διάρκειαν και οιασδήποτε τυχόν υφιστάμενες εργοδοτικές ή εργατικές οργανώσεις, ως και άπαντας εν γένει τους Έλληνας πλοιοκτήτας και εργάτας θαλάσσης, πληρώματα πλοίων ανηκόντων εις την κατηγορίαν ήτις προεβλέφθη υπό των συλλογικών συμβάσεων». Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών, προκύπτει ότι 1) ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας εξουσιοδοτήθηκε, όπως, με απόφασή του, η οποία έχει χαρακτήρα κανονιστικής διοικητικής πράξης και χρήζει, για το λόγο αυτό, δημοσίευσης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, επεκτείνει την ισχύ των συλλογικών συμβάσεων που έχουν συναφθεί, κατά τις διατάξεις του νόμου αυτού και σε μέλη οργανώσεων, οι οποίες δεν έχουν συμβληθεί ή και σε άλλα πρόσωπα, δηλαδή σε τρίτους, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι αφορούν σε πλοία τα οποία ανήκουν στην ίδια κατηγορία, η οποία προβλέφθηκε από τη συλλογική σύμβαση, 2) η ισχύς της συλλογικής σύμβασης που κυρώθηκε, για να δεσμεύονται οι τρίτοι, αρχίζει, γι’ αυτούς, από την κύρωση, έστω και αν η επικυρούμενη συλλογική σύμβαση καθορίζει χρόνο έναρξης της ισχύος της προγενέστερο, γιατί η κανονιστική διοικητική πράξη ορίζει για το μέλλον, εκτός αν υπάρχει νομοθετική, για το λόγο αυτό, εξουσιοδότηση. Από την προπαρατεθείσα όμως διάταξη του άρθρου 5 § 1, που ορίζει ότι οι κυρούμενες συλλογικές συμβάσεις δεσμεύουν τους τρίτους «κατά την εν αυταίς χρονικήν διάρκειαν», δε συνάγεται ότι παρασχέθηκε νομοθετική εξουσιοδότηση αναδρομικής επέκτασης των κυρουμένων συλλογικών συμβάσεων, αλλά προσδιορίζεται, με αυτήν η χρονική διάρκεια της δέσμευσης των τρίτων, η οποία αρχίζει από την επέκταση και συνεχίζεται μέχρι τη λήξη της χρονικής διάρκειας της επεκτεινόμενης συλλογικής σύμβασης και 3) οι επεκτεινόμενες συλλογικές συμβάσεις καταλαμβάνουν και αποτελούν περιεχόμενο εκείνων των ατομικών συμβάσεων, που υφίσταντο και δεν είχαν λυθεί κατά το χρόνο έναρξης της ισχύος του (οράτε ΕφΠειραιά 770/2008 ΕΝΑΥΤΔ 2008 σ. 275, 1132/2005, ΕΝΑΥΤΔ 2005 σ. 425, 1277/1990 ΕΝΔ 1991 σ. 226, 844/1994, ΝομΝαυτΤμΕφΠειραιά 1994-1995 σ. 451, ΜΕφΠειραιά 98/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 285/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Με τον ΑΝ 3276 της 26/27 Ιουν. 1944 (ΦΕΚ Α΄24) (Αναδημ. ΦΕΚ. 172 της 6 Ιουλ. 1945) «Περί Συλλογικών Συμβάσεων εν τη Ναυτική Εργασία» ορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις σύναψης και ισχύος συλλογικών συμβάσεων εργασίας αποκλειστικά μεταξύ οργανώσεων εφοπλιστών και εργατών θαλάσσης. Ο άνω ΑΝ δεν καταργήθηκε ούτε ανεστάλη η ισχύς του μετά την ψήφιση του Ν. 4046/2012 και την ισχύ της ΠΥΣ 6/2012. Οι μόνες τροποποιήσεις που επήλθαν, μετά το νόμο αυτόν, είναι οι ακόλουθες: Α) Με το άρθρο πρώτο υποπαρ. ΣΤ.3 του Ν. 4254/2014 (ΦΕΚ Α` 85/07.4.2014) προστέθηκε στο πρώτο άρθρο του Α.Ν. η § 4, η οποία αντικαταστάθηκε με το άρθρο 38 § 1 Ν. 4262/2014 (ΦΕΚ Α` 114/10.5.2014) ως εξής : «4.α) Προκειμένου περί Επιβατηγών και Επιβατηγών – Οχηματαγωγών πλοίων που εκτελούν δρομολογιακούς πλόες μεταξύ λιμένων στην ημεδαπή, κάθε θέμα από τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, που δύναται να καθορίζεται με συλλογική σύμβαση, επιτρέπεται να ρυθμίζεται και με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις. β) Κατά τη διάρκεια εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας υπερισχύουν των αντίστοιχων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ανεξαρτήτως εάν περιλαμβάνουν όρους που αποκλίνουν από αυτούς των αντίστοιχων συλλογικών συμβάσεων εργασίας με την επιφύλαξη των διεθνών Συμβάσεων που έχουν κυρωθεί». Β) Με το άρθρο 38 § 2 του Ν. 4262/2014 (ΦΕΚ Α` 114/10.5.2014), προστέθηκε στην § 1 του άρθρου 5 και 2ο εδάφιο ως εξής: «Κατά τη διάρκεια εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής και προκειμένου περί Επιβατηγών και Επιβατηγών – Οχηματαγωγών πλοίων, που εκτελούν δρομολογιακούς πλόες μεταξύ λιμένων στην ημεδαπή, συλλογικές συμβάσεις που έχουν συναφθεί, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον παρόντα νόμο, εφόσον ήθελε με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου να κυρωθούν, θεωρούνται ισχυρές και δεσμεύουν κατά την αναφερόμενη σε αυτές χρονική διάρκεια μόνο τους πλοιοκτήτες και τους ναυτικούς που είναι μέλη των συμβαλλόμενων οργανώσεων με την επιφύλαξη των Διεθνών Συμβάσεων που έχουν κυρωθεί.» Συνεπώς, στις ΣΣΝΕ, δεν εφαρμόζονται, από 14.5.2012, οι διατάξεις της ΠΥΣ 6/2012 που αφορούν στις συλλογικές συμβάσεις στη χερσαία και όχι στη ναυτική εργασία, στην οποία επήλθαν μόνο οι τροποποιήσεις που προεκτέθηκαν (οράτε ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π., 366/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, στις ΣΣΝΕ, δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 9 του Ν. 1876/1990 για την επιβίωση των κανονιστικών όρων της συλλογικής σύμβασης που έληξε ή καταγγέλθηκε υπό τη μορφή αρχικώς της παράτασης της ισχύος τους για ένα διάστημα και ακολούθως, μετά την παρέλευσή του, της μετενέργειάς τους επί των ατομικών συμβάσεων εργασίας (οράτε ΑΠ 1107/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π.). Συνεπώς, με τη λήξη της χρονικής διάρκειας της ΣΣΝΕ, παύει ευθύς αυτή να ισχύει και τις συνθήκες παροχής και τις αμοιβές της εργασίας των ναυτικών ρυθμίζουν, στο εξής, οι όροι της ατομικής σύμβασης ναυτικής εργασίας για την υπόλοιπη συμφωνημένη διάρκειά της. Συναφώς, αν ατομική σύμβαση ναυτικής εργασίας συναφθεί σε χρόνο μεταγενέστερο της λήξης της ισχύος της τελευταίας σχετικής ΣΣΝΕ, το εργασιακό καθεστώς δεν διέπεται πλέον από τη λήξασα ΣΣΝΕ αλλά προσδιορίζεται αυτοτελώς από τους όρους της ατομικής σύμβασης. Άλλως, βέβαια, θα έχει το πράγμα αν οι συμβαλλόμενοι, κατά τη σύναψη της ατομικής σύμβασης ναυτικής εργασίας, συμφωνήσουν να καταστούν περιεχόμενο της σύμβασης αυτής οι όροι κάποιας ΣΣΝΕ και μέλλουσας ακόμα (οράτε ΑΠ 692/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π.) ή και αυτής που έληξε. Τούτο είναι σύμφωνο με τις αρχές της αυτονομίας της ιδιωτικής βούλησης και της ελευθερίας των συμβάσεων, που απορρέουν από τη διάταξη του άρθρου 361 του ΑΚ, από την οποία συνάγεται ότι είναι δυνατόν να συμφωνηθεί εγκύρως λ.χ. το ύψος του μισθού με παραπομπή σε συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή διαιτητικές αποφάσεις, οι οποίες καλύπτουν άλλη κατηγορία εργαζομένων ή θέτουν προϋποθέσεις, που δε συγκεντρώνει ο συγκεκριμένος μισθωτός (οράτε ΑΠ 1150/2017, 1109/2017, /2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 228/2014 ΔΕΕ 14 σ. 864, 251/2012, 1494/2010, 637/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 225/2002 ΔΕΕ 2003 σ. 331 ΕΕΔ 2003 σ. 1166, 443/1999 ΕλλΔνη 1999 σ. 1559 = ΔΕΝ 2000 σ. 151 = ΕΕΔ 2000 σ. 567, = ΕπιθΙΚΑ 2000 σ. 203, 332/1997 ΔΕΕ 1997 σ. 1104 = ΕΕργΔ 1998 σ. 696, ΤρΕφΠειραιά 720/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΤρΕφΘεσ 262/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π., Γ. Λεβέντη – Κ. Παπαδημητρίου, Ατομικό Εργατικό Δίκαιο, 2011, σ. 521, Ι. Ληξουριώτη, Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις, 2013, σ. 301). Αν, με την ατομική σύμβαση εργασίας, έχει γίνει ρητή παραπομπή στους όρους συγκεκριμένης ΣΣΕ, τότε οι όροι αυτοί αποκτούν συμβατική ισχύ (οράτε ΑΠ 773/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π.), δηλαδή καθίστανται και θεωρούνται εξαρχής περιεχόμενο της ατομικής σύμβασης εργασίας σαν να είχαν συμφωνηθεί με ελεύθερη των μερών διαπραγμάτευση σε ατομικό επίπεδο και γενεσιουργός όρος της δεσμευτικότητάς τους είναι τότε η ατομική βούληση του εργοδότη και του προσλαμβανόμενου εργαζομένου (οράτε ΑΠ 256/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π., Στ. Βλαστό, Συλλογικές Εργασιακές Σχέσεις, 2017, αρ. 124, σ. 263 – 264). Η παραπομπή μπορεί να γίνει και σε ΣΣΝΕ της οποίας η ισχύς έχει ήδη λήξει, καθόσον, στην περίπτωση αυτή, τα μέρη δεν ενδιαφέρει η δεσμευτική της ισχύς, αλλά η ποιότητα των κανονιστικών ρυθμίσεων που περιείχε. Για το κύρος της συμφωνίας αυτής, δεν απαιτείται η τήρηση τύπου (οράτε ΑΠ 874/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 567/2004 ΕΕΔ 2005 σ. 589, ΕφΑθ 6808/1994 ΔΕΝ 1995 σ. 665 = ΕπιθΑσφΔ 1995 σ. 392, ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π.). Για να καταστεί, όμως, οποιοσδήποτε όρος ΣΣΝΕ και όρος της ατομικής σύμβασης ναυτικής εργασίας, πρέπει η παραπομπή να γίνει σε συγκεκριμένη ΣΣΝΕ και όχι αορίστως στις εκάστοτε ισχύουσες στις σχέσεις του εργοδότη και των ναυτικών ΣΣΝΕ, διότι, στην τελευταία περίπτωση, θα ισχύει είτε η νεότερη, αν υπάρχει, ΣΣΝΕ, έστω και αν περιέχει δυσμενέστερες, για τους ναυτικούς διατάξεις, αφού ρητά συμφωνήθηκε µε την ατομική σύμβαση εργασίας ότι θα εφαρμοσθεί η εκάστοτε ισχύουσα ΣΣΝΕ (οράτε ΑΠ 277/2009 ΕΕΔ 2010 σ. 1353, 860/2010 ΔΕΝ 2010 σ. 1061, ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π., Δ. Ζερδελή, Εργατικό Δίκαιο – Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις, 2011, αριθμ. 1050α, σ.662) είτε, ελλείψει νεότερης, η τελευταία ισχύσασα ΣΣΝΕ, εωσότου συναφθεί νέα ΣΣΝΕ, η οποία, για τον ίδιο λόγο, θα καταλάβει και την ατομική σύμβαση. Αποτελεί δε, αυτονόητα, ζήτημα πραγματικό το περιεχόμενο της σχετικής συμφωνίας των μερών (οράτε ΑΠ 515/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π.,) και το δικαστήριο κρίνει περί αυτού με βάση, καταρχάς, τους όρους που αποτυπώθηκαν στο έγγραφο της ατομικής συμφωνίας και, σε περίπτωση άτυπης κατάρτισης της σύμβασης ναυτολόγησης, με βάση το σύνολο των αποδεικτικών μέσων (οράτε ΜΕφΠειραιά 98/2020 ό.π., 205/2019 Ιστότοπος Εφετείου Πειραιά). γ.α. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 551/1915, εργατικό ατύχημα θεωρείται κάθε βίαιο συμβάν που πλήττει το μισθωτό κατά την εκτέλεση της εργασίας του ή εξ αφορμής αυτής και επιφέρει είτε το θάνατό του είτε ανικανότητα αυτού προς εργασία για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων ημερών, με εξαίρεση την περίπτωση κατά την οποία ο παθών προκάλεσε με δόλο το ατύχημα. Εφ’ όσον επέλθουν οι δυσμενείς συνέπειες του ατυχήματος, δημιουργείται προεχόντως αξίωση του παθόντος για αποκατάσταση της υλικής, θετικής ή αποθετικής ζημίας αυτού (ΑΚ 297, 298, 330 ή 914 και 919). Η ευθύνη του εργοδότη για την ικανοποίηση της αξίωσης αυτής είναι αντικειμενική, δηλαδή δεν προϋποθέτει δικό του πταίσμα. Η λειτουργία της ρυθμίζεται με ειδικό τρόπο στην εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία (άρθρα 16 του Ν. 551/1915, 34 § 2 και 60 § 3 του ΑΝ 1846/1951) (οράτε ΟλΑΠ 1287/1986 ΝοΒ 35 σ. 1605, ΑΠ 370/2018 ΕλλΔνη 2019 σ. 104, 614/2017, 19/2014 με σημείωση Κ. Παπαδημητρίου ΕλλΔνη 2014 σ. 1024, 1858/2011 ΕλλΔνη 2012 σ. 1554, 52/2011 ΕλλΔνη 2011 σ. 1611, 460/2010, 138/2010 ΕλλΔνη 2011 σ. 1612, 1085/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1481/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειραιά 745/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). γ.β. Παράλληλα, σε περίπτωση τέτοιου ατυχήματος, οφείλεται, κατ’ αρχήν, η προβλεπόμενη από το άρθρο 3 του άνω νόμου αποζημίωση για την οποία η ευθύνη του εργοδότη είναι, όπως παραπάνω αναφέρθηκε, αντικειμενική, δηλαδή αυτός ευθύνεται σε καταβολή της αποζημίωσης ανεξάρτητα από την ύπαρξη πταίσματός του ή πταίσματος των προστηθέντων από αυτόν προσώπων, μπορεί δε, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 16 § 4 εδ. α΄, β΄ και γ΄ του νόμου αυτού, να μειωθεί, κατά την κρίση του δικαστηρίου, η αποζημίωση, μέχρι το μισό της, μόνο όταν ο παθών επέδειξε την ειδική αμέλεια που συνίσταται στην, από μέρους του, αδικαιολόγητη παράβαση των διατάξεων νόμων, διαταγμάτων ή συναφών κανονισμών που θέτουν τους όρους ασφαλείας στην εργασία και έχουν εκδοθεί από την αρμόδια αρχή ή τον κύριο της επιχείρησης, εφόσον, στην τελευταία περίπτωση, κυρώθηκαν από την αρχή (οράτε ΑΠ 1858/2011 ό.π.). γ.γ. Εξάλλου, επί εργατικού ατυχήματος, ο παθών έχει το επιλεκτικό δικαίωμα να αξιώσει, από τον κύριο της επιχείρησης, είτε την περιορισμένη αποζημίωση, κατ’ αποκοπή, του άρθρου 3 του Ν. 551/1915, είτε την πλήρη αποζημίωση του κοινού δικαίου κατά τα άρθρα 297, 298, 914, 922, 928 έως 932 ΑΚ, εφόσον, όμως, στη δεύτερη περίπτωση, το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του εργοδότη ή των προστηθέντων του ή στη μη τήρηση των διατάξεων ισχυόντων νόμων, διαταγμάτων και κανονισμών περί ειδικών όρων ασφαλείας των εργαζομένων. γ.δ. Ωστόσο, από τις διατάξεις των άρθρων 34 § 2 και 60 § 3 ΑΝ 1846/1951 («Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων») συνάγεται ότι εάν ο παθών από ατύχημα, που προκλήθηκε εξαιτίας βίαιου συμβάντος κατά την εκτέλεση της εργασίας του, υπάγεται στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α. (τομέας Ι.Κ.Α.) (η ασφάλιση του E.Φ.Κ.Α. επεκτάθηκε σε όλη την Επικράτεια με το άρθρο τρίτο Ν. 1305/1982), ο εργοδότης απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση για αποζημίωση του εργαζομένου, δηλαδή απαλλάσσεται τόσο από την ευθύνη για αποζημίωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του κοινού δικαίου (Αστικού Κώδικα), όσο και από την προβλεπόμενη, κατά τις διατάξεις του Ν. 551/1915 [που κωδικοποιήθηκε με το β.δ. της 24ης-7/25ης-8-1920 και διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του ΑΚ (οράτε άρθρο 38 εδ. α΄ ΕισΝΑΚ)], ειδική αποζημίωση, ακόμη και εάν το ατύχημα οφειλόταν στο ότι δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις νόμων, διαταγμάτων ή κανονισμών σχετικών με τους όρους ασφάλειας των εργαζομένων. Μόνο αν το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του εργοδότη ή των προστηθέντων από αυτόν προσώπων, τότε αυτός υποχρεούται να καταβάλει στον παθόντα τη διαφορά μεταξύ της οφειλόμενης κατά το κοινό δίκαιο αποζημίωσης και του ολικού ποσού των παροχών, που λόγω του ατυχήματος ο Ε.Φ.Κ.Α. (τομέας Ι.Κ.Α.) χορηγεί στον εργαζόμενο. Η απαλλαγή αφορά όχι μόνο την περίπτωση που το ατύχημα προκλήθηκε από ενέργεια ή παράλειψη του εργοδότη ή του παθόντος, αλλά και όταν αυτό προκλήθηκε από ενέργεια ή παράλειψη των προστηθέντων από τον εργοδότη, οι οποίοι επίσης καλύπτονται από την απαλλαγή, ενώ καλύπτεται και η περίπτωση της ειδικής αμέλειας, που αφορά την παράβαση ειδικών διατάξεων για τους όρους ασφάλειας των εργαζομένων. Σε όλες, όμως, τις περιπτώσεις ο παθών από εργατικό ατύχημα και αναλόγως τα μέλη της οικογένειάς του διατηρούν κατά του εργοδότη ή των προστηθέντων από αυτόν προσώπων τις αξιώσεις τους για χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης, εφόσον το ατύχημα οφείλεται σε πταίσμα τους (οράτε ΑΠ 599/2020 TNΠ NOMOΣ). Διότι η απαλλαγή από κάθε υποχρέωση για «αποζημίωση», δηλαδή για αξίωση εντελώς περιουσιακού χαρακτήρα δεν καλύπτει και τη μη περιλαμβανομένη σε αυτήν αξίωση για χρηματική ικανοποίηση, αφού καμία παροχή χορηγούμενη από τον Ε.Φ.Κ.Α. μπορεί να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό της συγκεκριμένης – διαφορετικής φύσης – αξίωσης (οράτε ΜΕφΔωδ 47/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Μάλιστα, όταν ο παθών εργαζόμενος υπάγεται στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α. ούτε τη χρηματική παροχή του άρθρου 931 ΑΚ δικαιούται να αξιώσει, λόγω του περιουσιακού χαρακτήρα αυτής (οράτε ΟλΑΠ 18/2008, ΑΠ 1778/2012, ΜΕφΘεσ 88/2020, ΜΕφΛαμίας 48/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η απαλλαγή του εργοδότη από την ευθύνη για αποζημίωση για περιουσιακή ζημία από εργατικό ατύχημα χωρεί, έστω κι αν δεν έχει γίνει η καταβολή των οφειλόμενων εισφορών στον Ε.Φ.Κ.Α. και ανεξάρτητα από το χρόνο ασφάλισης του μισθωτού σε αυτό, διότι ο Νόμος απαιτεί απλά ο μισθωτός, που υπέστη το ατύχημα, να υπάγεται στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α., χωρίς να αξιώνει και την προηγούμενη εγγραφή του στα μητρώα ασφαλισμένων του φορέα, ενώ είναι αδιάφορο αν έχουν καταβληθεί οι εισφορές ή αν οφείλονται και από ποιον. Αρκεί το ότι ο παθών δικαιούται να αξιώσει ασφαλιστικές παροχές από τον Ε.Φ.Κ.Α., χωρίς να απαιτείται να έχει λάβει πράγματι αυτές (οράτε ΕφΠατρών 151/2009 ΑχΝομ 2010 σ. 57, ΕφΑθ 2406/2004 ΕλλΔνη 2004 σ. 1075, ΜΕφΔωδ 47/2015 ό.π.). Περαιτέρω, αναφορικά με τον βασικό ασφαλιστικό φορέα των ναυτικών, το Ν.Α.Τ., μετά το Ν. 4387/2016, αυτός συνεχίζει να λειτουργεί αυτόνομα καταρχήν για τις μη ασφαλιστικές του αρμοδιότητες, καθώς και για εκείνες τις ασφαλιστικές αρμοδιότητες που του έχουν ανατεθεί με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο (ΥΑ Φ.80000/οικ.46214/1903/2017 (ΑΠΔ), ΥΑ 54410/16088 (ΦΕΚ 3/04.01.2021, νόμος για τη διεκπεραίωση εργασιών σε θέματα Παροχών και Εσόδων) (οράτε https://www.nat.gr/istoriko-skopos). δ. Στη διάταξη του άρθρου 66 του ΚΙΝΔ ορίζεται ότι «ο ναυτικός ασθενήσας δικαιούται εις μισθόν και νοσηλεύεται δαπάναις του πλοίου, εάν δε η σύμβαση λυθεί λόγω της ασθενείας και νοσηλεύεται αυτός εκτός του πλοίου δικαιούται εις τα νοσήλεια και το μισθό εφόσον διαρκεί η ασθένεια, όχι όμως πέραν των τεσσάρων μηνών». Επομένως και σύμφωνα με τη διάταξη, η προστασία που παρέχεται στον ναυτικό καλύπτει ολόκληρο το χρόνο της σχέσης ναυτικής εργασίας, από την κατάρτισή της μέχρι τη λήξη της, αφορά δε ασθένεια με την ευρεία του όρου έννοια οποιασδήποτε μορφής, οφειλόμενη σε οποιαδήποτε αιτία, με εξαίρεση τις με ειδικές διατάξεις ρυθμιζόμενες περιπτώσεις (οράτε ΕφΠειραιά 359/1998 ΕΝΔ 26 σ. 490 1368/1982 ΕΝΔ 11 σ. 483, ΜΕφΠειραιά 216/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), χωρίς να είναι αναγκαία, για την εν λόγω προστασία του ναυτικού που ασθένησε κατά τη διάρκεια της ναυτολόγησής του, η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ εργασίας και ασθενείας, σε αντίθεση με τη θεμελίωση της αξίωσης που απορρέει από εργατικό ατύχημα. Συνεπώς, ασθένεια που εμφανίστηκε, κατά τη διάρκεια της εργασίας του ναυτικού στο πλοίο, θεωρείται απότοκος της εργασίας του σε αυτό (οράτε ΕφΠειραιά 162/2006 ΕΝΔ 2006 σ. 401, 359/1998 ΕΝΔ 26 σ. 490 511/1996 Νομ. Ναυτ. Τμήματος Εφετείου Πειραιά 1996-1997 σ. 48 – ΕφΠειραιά 706/1992 ΕΝΔ 21 σ. 141, 1628/1989 ΕΝΔ 18 σ. 102 454/1986 ΕΝΔ 12 σ. 254, ΜΕφΠειραιά 216/2021 ό.π.). Η παραπάνω διάταξη κάνει λόγο για ναυτικό που ασθένησε και όχι για ασθενή ναυτικό γενικά. Η διατύπωση αυτή οδηγεί στην ερμηνεία ότι η διάταξη προστατεύει το ναυτικό που ασθένησε κατά τη διάρκεια της σύμβασης ναυτολόγησης και, κατά συνέπεια, η προστασία καλύπτει τον πλου, το χρόνο ναυλοχίας του πλοίου, της φόρτωσης, εκφόρτωσης κ.λπ. (οράτε Ιωάννη Κοροτζή, Ναυτικό Δίκαιο, Τόμος πρώτος σ. 348 επ., έκδοση 2004, ΜΕφΠειραιά 216/2021 ό.π.). ε. Από την διάταξη του άρθρου 60 ΚΙΝΔ, προκύπτει ότι, εάν ο μισθός της συμβάσεως ναυτολογήσεως έχει συνομολογηθεί κατά μήνα, ο ναυτικός δικαιούται του μισθού των μηνών και ημερών, κατά τους οποίους διήρκεσε η ναυτολόγηση, εάν, όμως, η ναυτολόγηση διήρκεσε έλασσον του μηνός, ο ναυτικός δικαιούται πλήρους μηνιαίου μισθού, εκτός εάν η λύση της συμβάσεως προήλθε εξ υπαιτιότητας ή εκ της αποκλειστικής βουλήσεως του ιδίου, οπότε δεν δικαιούται πλήρους μισθού, ισχυρισμός, ο οποίος αποτελεί ένσταση κατά της σχετικής αξιώσεως του ναυτικού. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 72 ΚΙΝΔ, η σύμβαση ναυτολόγησης μπορεί να λυθεί με καταγγελία του πλοιάρχου οποτεδήποτε, χωρίς ο τελευταίος να υποχρεούται να τηρήσει προθεσμία καταγγελίας, είτε η σύμβαση είναι αορίστου χρόνου είτε ορισμένου χρόνου και χωρίς να απαιτείται να επικαλεστεί λόγο που να δικαιολογεί στην ορισμένου χρόνου σύμβαση την πρόωρη απόλυση μέλους του πληρώματος. Στην περίπτωση αυτή ο ναυτικός δικαιούται αποζημίωση, εκτός εάν η καταγγελία δικαιολογείται από παράπτωμά του (άρθρο 75 εδ. β ΚΙΝΔ). Η αποζημίωση αυτή προβλέπεται και προσδιορίζεται από τα άρθρα 75 εδ. δ και 76 ΚΙΝΔ και είναι ίση προς τις αποδοχές δεκαπέντε (15) ημερών, εφόσον η απόλυση έγινε εντός των ορίων της ελληνικής επικρατείας, και προς υπολογισμό της λαμβάνονται υπόψιν ο καταβαλλόμενος μισθός κατά τον τελευταίο μήνα υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης. Στις αποδοχές αυτές συνυπολογίζεται το επίδομα Κυριακών, το επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας, το αντίτιμο τροφής, η αποζημίωση αδείας, τα επιδόματα εορτών, η αμοιβή για υπερωριακή εργασία, εφόσον αυτή, όπως στην εξεταζόμενη υπόθεση, παρέχεται τακτικώς, ως και πάσα άλλη παροχή καταβαλλόμενη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας τακτικώς καθ` έκαστο μήνα ή κατ` επανάληψη περιοδικώς καθ` ορισμένα χρονικά διαστήματα (οράτε Δ. Καμβύση: «Ναυτεργατικό Δίκαιο», έκδοση 1994, σ. 355, Ι. Κοροτζή: «Ναυτικό Δίκαιο», έκδοση 2004, υπό άρθρο 72 ΚΙΝΔ, σ. 372, ΑΠ 1224/2019 ΕλλΔνη 2020 σ. 1672 με σημείωση Ευ. Στασινόπουλου). Εξάλλου, όπως συνάγεται από τη διατύπωση του άρθρου 76 ΚΙΝΔ ο ναυτικός, όταν ενάγει για την καταβολή της κατά το άρθρο 72 του ίδιου Κώδικα αποζημίωσής του, αρκεί να επικαλεστεί και, αν αμφισβητηθεί, να αποδείξει ότι η σύμβαση ναυτολόγησης λύθηκε μονομερώς, ύστερα από καταγγελία του πλοιάρχου. Η κατά τα άνω αξίωση του ναυτικού καταλύεται με την προβολή και την απόδειξη από τον εργοδότη του ισχυρισμού ότι η καταγγελία της σύμβασης ναυτολόγησης, που έγινε από τον πλοίαρχο, οφείλεται σε παράπτωμα του ναυτικού, στο οποίο υπέπεσε υπαιτίως αυτός και το οποίο δικαιολογεί την καταγγελία. Ο ισχυρισμός αυτός, όπως ήδη εκτέθηκε, αποτελεί ένσταση (οράτε ΑΠ 1224/2019 ό.π.).
Β. Με την υπό κρίση αγωγή, όπως το περιεχόμενο και το αιτητικό της εκτιμάται και αξιολογείται από το Δικαστήριο και όπως αυτή διορθώθηκε, αναφορικά το ποσό που η εναγομένη έχει καταβάλλει στον ενάγοντα και δη, από το εσφαλμένο 900,00 ευρώ, στο ορθό 1.100,00 ευρώ, με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου του δικηγόρου που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά και με τις προτάσεις που κατατέθηκαν κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (άρθρα 223 εδ. β’, 295 § 1 εδ. β’ και 297 ΚΠολΔ), ο ενάγων αναφέρει ότι, με την εναγομένη ναυτιλιακή εταιρεία, κατήρτισε τις αναφερόμενες τέσσερις συμβάσεις ναυτικής εργασίας, ναυτολογηθείς ως Β΄ Οικονομικός Αξιωματικός, επί του αναφερόμενου στην αγωγή επιβατηγού – οχηματαγωγού πλοίου, με τα αναφερόμενα καθήκοντα, εργαζόμενος για τέσσερις ώρες πέραν του οχταώρου, όπως στην αγωγή αναφέρει, αμοιβόμενος βάσει της ΣΣΝΕ πληρωμάτων επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων. Επίσης, ότι η εναγομένη ουδέποτε του κατέβαλε ποσά για υπερωριακή εργασία καθημερινών και Κυριακών, ενώ για την εργασία του κατά τα Σάββατα και τον πλήρωνε μόνο για 8ωρη εργασία, καταβάλλοντας, αντίστοιχα, περικεκομμένα τα δώρα εορτών. Επίσης, ότι δεν του κατέβαλε καθόλου δεδουλευμένες αποδοχές για το χρονικό διάστημα από 01.8.2021 – 10.9.2021, όπως επίσης και την προβλεπόμενη αποζημίωση εργατικού ατυχήματος που υπέστη την 05.02.2020, υπηρετών στο επίδικο πλοίο, κατά τα στην αγωγή αναφερόμενα, τους αναλογούντες μισθούς ασθένειας και μέρος των νοσηλίων, καθώς επίσης και την αποζημίωση για την από 10.9.2021 απόλυσή του. Έτσι, ο ενάγων υπολογίζει της αξιώσεις του ως εξής : Α) αποδοχές Αυγούστου – Σεπτεμβρίου 2021 (1,37 μήνες) 4.388,99 ευρώ, Β) αα) αμοιβή για υπερωριακή εργασία τα διαστήματα 26.7.2019-31.8.2019 και 28.11.2019-31.12.2019, Σαββάτων και αργιών, 729,55 ευρώ, αβ) διαφορά αμοιβής υπερωριακής εργασίας καθημερινών και Κυριακών, τα ίδια διαστήματα 1.858,08 ευρώ, βα) αμοιβή για υπερωριακή εργασία τα διαστήματα 01.01.2020-05.02.2020, 23.4.2020 – 04.9.2020 και 13.5.2021 – 10.9.2021, Σαββάτων και αργιών, 2.708,00 ευρώ, ββ) διαφορά αμοιβής υπερωριακής εργασίας καθημερινών και Κυριακών, τα ίδια διαστήματα 10.794,56 ευρώ. Γ) α) διαφορά δώρου Χριστουγέννων 2019, 651,30 ευρώ, β) ενώ για αναλογία δώρου Πάσχα 2020, προβάλλει ότι θα έπρεπε αν του είχε καταβληθεί ποσό 1.289,69 ευρώ, β) αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2020 προβάλλει ότι θα έπρεπε να του είχε καταβληθεί ποσό, 3.135,13 ευρώ, γ) αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2021 προβάλλει ότι θα έπρεπε να του είχε καταβληθεί ποσό, 2.987,40 ευρώ. Σύνολο προβάλλει ότι θα έπρεπε να του είχε καταβληθεί, για τις αιτίες αυτές, το ποσό των (1.289,69 + 3.135,13 + 2.987,40=) 7.412,22 ευρώ, έναντι του οποίο έλαβε 3.772,33 ευρώ, με αποτέλεσμα να του οφείλεται η διαφορά 3.639,89 ευρώ, που με την αγωγή ζητείται, για τα κονδύλια αυτά. Εκτός αυτών, ο ενάγων αναφέρει ότι υπέστη, εργαζόμενος στο πλοίο, την 05.02.2020 εργατικό ατύχημα, με αποτέλεσμα να υποστεί σωματική βλάβη, λαμβάνοντας αναρρωτική άδεια 6 εβδομάδων, απολυθείς, πλην όμως, στο ναυτικό του φυλλάδιο, αναγράφηκε ότι απολύθηκε λόγω άδειας μέχρι την 07.3.2020, ενώ η εναγομένη κατέβαλε μέρος μόνο των νοσηλίων του. Έτσι και προβάλλοντας ότι δεν μπόρεσε να εργαστεί, από την 06.02.2020 μέχρι την 17.3.2020, αξιώνει, κατά τους υπολογισμούς του, το ποσό των 3.611,16 ευρώ. Παράλληλα, ζητεί, ως μισθούς ασθένειας, κατ’ άρθρο 66 ΚΙΝΔ, για το ανωτέρω χρονικό διάστημα που ήταν ανίκανος για εργασία, όπως αυτοί υπολογίζονται από την οικεία ΣΣΝΕ και κατά τους υπολογισμούς του, 2.983,52 ευρώ. Επίσης, για νοσήλια, αξιώνει το ποσό των (400,00 + 1.600,00=) 2.000,00 ευρώ. Τέλος, ο ενάγων ζητεί το ποσό των 3.783,12 ευρώ, ως αποζημίωση απόλυσης λόγω διακοπής των δρομολογίων. Σύνολο αξιούμενου ποσού (4.388,99 + 729,55 + 1.858,08 + 2.708,00 + 10.794,56 + 651,30 + 3.639,89 + 3.611,16 + 2.983,52 + 2.000,00 + 3.783,12=) 37.148,17 ευρώ. Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει 37.148,18 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από τότε που η αξίωσή του κατέστη απαιτητή, άλλως από της επομένης της απόλυσής του, άλλως από της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφλησή του. Παρεπομένως, ζητείται να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση που θα εκδοθεί και να καταδικαστεί η εναγομένη στην δικαστική του δαπάνη και στην αμοιβή του πληρεξουσίου του δικηγόρου. Η αγωγή, με το περιεχόμενο αυτό και αιτήματα και εφόσον έχει τηρηθεί η αναγκαία, για το παραδεκτό της συζήτησής της, προδικασία της εξωδικαστικής διαμεσολάβησης, διότι, από την παραδεκτή και αναγκαία, για την εξέταση του θέματος αυτού, επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, προκύπτει ότι έλαβε χώρα η ενημέρωση του ενάγοντος, κατ’ άρθρο 3 § 2 Ν. 4640/2019, για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση (οράτε το με αναγραφόμενη ημερομηνία 27.12.2021 έγγραφο), παραδεκτώς φέρεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο είναι αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπον, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 7, 8, 9, 10, 14 § 2, 16 περ. 2 και 25 § 2 και 51 §§ 1, 2α και 3Α Ν. 2172/1993 και 82 ΚΙΝΔ, κατά την Ειδική Διαδικασία Εκδίκασης των Περιουσιακών – Εργατικών Διαφορών. Περαιτέρω, η αγωγή είναι, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς της πρώτης των εναγομένων, επαρκώς ορισμένη και νόμω βάσιμη εν μέρει, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 192, 193, 341, 346, 361 και 648 – 649, 651 – 653, 655, 656, 659 ΑΚ (ήδη 1-2, 3-5, 7, 8, 11 του ΚωδΠΔ 80/2022) και 669, 680 του ΑΚ, της ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2019, η οποία κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/56040/2019 (ΦΕΚ Β’ 3170/12.8.2019) απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, 39, 53, 54, 57, 60, 74, 75 και 76 του ΚΙΝΔ (Ν. 3816/1958), 176, 191 § 2 και 904 § 2α, 907 και 908 § 1 στοιχ. ε΄ ΚΠολΔ. 39, 53, 54, 57, 60, 66, 72, 75 και 76 του ΚΙΝΔ (Ν. 3816/1958), 68, 176, 191 § 2 και 904 § 2α, 907 και 908 § 1 στοιχ. ε΄ ΚΠολΔ. Ωστόσο, είναι απορριπτέο ως νόμω αβάσιμο το κονδύλιο που ζητείται ως αποζημίωση, λόγω εργατικού ατυχήματος ύψους 3.611,16 ευρώ, εφόσον πλέον και το Ν.Α.Τ. έχει με το άρθρο 53 Ν. 4387/2016, υπαχθεί στον ΕΦΚΑ, αναφορικά με τις κρίσιμες, εν προκειμένω, ασφαλιστικές του αρμοδιότητες (οράτε και τη μείζονα πρόταση ανωτέρω
υπό στοιχείο Α.γ.δ.). Παράλληλα, το αίτημα επιδίκασης τόκων, από την απόλυση του ενάγοντος, δεν είναι νόμω βάσιμο, εφόσον ούτε ο νόμος ούτε και η εφαρμοστέα ΣΣΝΕ συνδέουν την καταβολή των αποδοχών του ναυτικού με το χρονικό αυτό σημείο, σε αντίθεση με το κονδύλιο που αφορά στην διαφορά δώρων εορτών (άρθρο 14 § 3 της ΣΣΝΕ). Περαιτέρω, καθ’ ο μέτρο η αγωγή κρίθηκε παραδεκτή και νόμω βάσιμη, είναι ερευνητέα και επί της ουσίας, εφόσον κατατέθηκε στο φάκελο το προβλεπόμενο (υπ’ αριθμ. Α470915) γραμμάτιο προκαταβολής του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά (άρθρο 61 Ν. 4194/2013), ενώ, ωσαύτως, κατατέθηκε το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου (οράτε το υπ’ αριθμ. … ηλεκτρονικό παράβολο μετά του συνημμένου γραμματίου πληρωμής), αναφορικά με το ύψος του αξιούμενου ποσού που υπερβαίνει το όριο της καθ’ ύλη αρμοδιότητας του ειρηνοδικείου.
Γ.α.α. Κατά το άρθρο 289 του ΚINΔ (Ν. 3816/1958) σε ετήσια παραγραφή υπόκεινται οι αξιώσεις που αναφέρονται στο άρθρο αυτό, στις οποίες, σύμφωνα με την πρώτη περίπτωση, περιλαμβάνονται και εκείνες οι οποίες προέρχονται «Του πλοιάρχου και του πληρώματος δια την πληρωμήν των μισθών και λοιπών παροχών των πηγαζουσών εκ της συμβάσεως ναυτολογήσεως..» Κατά δε το άρθρο 291 § 1 του ιδίου Κώδικα, η παραγραφή των παραπάνω αξιώσεων αρχίζει μόλις λήξει το έτος μέσα στο οποίο συμπίπτει η αφετηρία αυτής, ήτοι από την πρώτη Ιανουαρίου του επόμενου έτους. Εξάλλου, κατά τα άρθρα 251 και 253 του ΑΚ, η παραγραφή αρχίζει από τότε που γεννήθηκε η αξίωση και είναι δυνατή η δικαστική επιδίωξή της, στις περιπτώσεις, όμως των αξιώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 250 η παραγραφή αρχίζει μόλις λήξει το έτος μέσα στο οποίο συμπίπτει η πιο πάνω, από το άρθρο 251 οριζόμενη, αφετηρία αυτής (οράτε σχετικά ΑΠ 684/1998 ΕλλΔνη 1999 σ. 137, ΑΠ 402/1994 ΕΝΔ 23 σ. 6, ΕφΠειραιά 52/95 ΕΝΔ 23 σ. 220, 949/1993 ΕΕργΔ 54 σ. 798. α.β. Σύμφωνα με το άρθρο 257 του ΑΚ «Το χρονικό διάστημα της αναστολής δεν υπολογίζεται στο χρόνο της παραγραφής. Όταν πάψει η αναστολή, η παραγραφή συνεχίζεται, σε καμιά όμως περίπτωση δεν συμπληρώνεται πριν περάσουν έξι μήνες.». Τέλος, με το άρθρο 74 του Ν. 4690/2020 ορίστηκε ότι το χρονικό διάστημα της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της χώρας προς τον σκοπό της αποφυγής κινδύνου εμφάνισης ή και διάδοσης κορωνοϊού COVID-19 (13.3.2020-31.5.2020) δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, ενώ, με το άρθρο 83 του Ν. 4790/2021, όλες οι δικαστικές και εξώδικες προθεσμίες ανεστάλησαν, για τον ίδιο λόγο, εκ νέου, για χρονικό διάστημα από 07.11.2020 έως και 05.4.2021 (οράτε ΠΠρΑθ 3114/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). β.α. Η εναγομένη προβάλλει, αναφορικά με τις επίδικες αξιώσεις που αφορούν στο έτος 2019, ότι έχουν υποκύψει στην ενιαύσια παραγραφή του άρθρου 289 ΚΙΝΔ, επικαλούμενη, ειδικότερα, ότι, εν προκειμένω, αυτή έχει αρχίσει την 01.01.2020 και ο χρόνος της έχει συμπληρωθεί την 31.12.2020, τη στιγμή που η κρινόμενη αγωγή έχει ασκηθεί το τέλος του 2021. Ο ισχυρισμός αυτός συνιστά νόμω βάσιμη ένσταση, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 289 και 291 ΚΙΝΔ. Εκτός αυτών, προβάλλει ότι οι όποιες αξιώσεις του ενάγοντος, αναφορικά με παροχή υπερωριακής εργασίας, τις οποίες υπολογίζει σε σαφώς χαμηλότερα επίπεδα, αρνούμενη το ύψος αυτών, έχουν εξοφληθεί. β.β. Αντίστοιχα, ο ενάγων προβάλλει ισχυρισμό περί αναστολής της παραγραφής των αξιώσεών του για το έτος 2019, επικαλούμενος ότι, δυνάμει των διατάξεων των άρθρων 74 Ν. 4690/2020 και 83 Ν. 4790/2021, έχουν εκδοθεί οι αναφερόμενες κανονιστικές διοικητικές πράξεις, με τις οποίες προβλεπόταν η αναστολή της λειτουργίας των δικαστηρίων, για τα χρονικά διαστήματα 13.3.2020-31.5.2020 και 07.11.2020-05.4.2021, για τα οποία, αντίστοιχα, είχε ανασταλεί και η παραγραφή των σχετικών αξιώσεων και ότι, με βάση το άρθρο 83 § 1 εδ. τελευταίο του Ν. 4790/2021, οι προθεσμίες που ανεστάλησαν κατά τα προηγούμενα εδάφια της διάταξης, δεν συμπληρώνονται, εάν δεν παρέλθουν επιπλέον δέκα ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους. Τέλος, κατά τον ενάγοντα, στην υπό κρίση περίπτωση, είναι εφαρμοστέα και η διάταξη του άρθρου 257 ΑΚ, με αποτέλεσμα να πρέπει να αθροιστεί χρονικό διάστημα επιπλέον έξι μηνών από το πέρας της αναστολής. Με βάση, τα ανωτέρω, υποστηρίζει ότι ο χρόνος παραγραφής των αξιώσεών του για το έτος 2019, θα συμπληρωνόταν την 22.02.2022. Αναφορικά με τους ισχυρισμούς αυτούς, επισημαίνεται ότι η εναγομένη προτείνει νόμω βάσιμη ένσταση παραγραφής που είναι ερευνητέα και επί της ουσίας, ενώ, αναφορικά με την αναστολή της παραγραφής, ο ισχυρισμός αυτός είναι επίσης νόμω βάσιμος, αποτελώντας αντένσταση αναστολής της παραγραφής.
Ε.α. Το γεγονός ότι ο εργαζόμενος – ενάγων υπογράφει ανεπιφύλακτα τις μηνιαίες μισθολογικές αποδείξεις, αφενός, δεν ενέχει, άνευ άλλου τινός, παραίτησή του από τις ως άνω νόμιμες αποδοχές του, αφετέρου, είναι άνευ νομίμου επιρροής, κατά τη γενική αρχή του εργατικού δικαίου η οποία συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 3, 174, 180, 679 ΑΚ, 8 Ν. 2112/1920 και 8 § 4 Ν. 4020/1959, σύμφωνα με την οποία κάθε παραίτηση του εργαζόμενου από το δικαίωμα λήψης των νόμιμων αποδοχών, επιδομάτων ή άλλων από την εργασία του παροχών, έστω και υπό τη μορφή άφεσης χρέους, κατ’ άρθρο 454 ΑΚ, είναι άκυρη και θεωρείται ως μη γενόμενη (οράτε ΑΠ 1635/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1402/2006, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 587/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1524/2004 ΝΟΜΟΣ, 495/2006 ΔΕΕ 2006 σ. 948, ΕφΠειραιά 6/2016, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 361/2013 ΕΝαυτΔ 2013 σ. 208, ΜΕφΑθ 38/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειραιά 698/2014 ΕλλΔνη 2015 σ. 499 με σημείωση Ευαγγέλου Στασινόπουλου). β. Εν προκειμένω, από την εκτίμηση της κατάθεσης ενός μάρτυρα που προσήχθη και εξετάστηκε στο ακροατήριο επιμελεία του ενάγοντος (η εναγομένη δεν εξέτασε μάρτυρα), ο οποίος νόμιμα εξετάστηκε στο ακροατήριο και του οποίου η κατάθεση εμπεριέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, όλων των εγγράφων τα οποία νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, προς άμεση ή έμμεση (διά τεκμηρίων) απόδειξη, οι διάδικοι, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα, τα οποία ναι μεν δε λαμβάνονται υπόψη συμπληρωματικά, πλην όμως, αυτό γίνεται υπό τους όρους πλέον των άρθρων 393 και 394 ΚΠολΔ, [οράτε Ειδικές Διαδικασίες κατά τον ΚΠολΔ 2η έκδοση, Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη σ. 51 πλαγ. 115, Παν. Γιαννόπουλου – Χρήστου Τριανταφυλλίδη (μελέτη) Οι τροποποιήσεις του Ν. 4335/2015 στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας στο πεδίο του δικαίου της αποδείξεως], καθώς επίσης και τις ομολογίες των διαδίκων που εκτίθενται ανωτέρω και κατωτέρω, αποδείχτηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα κάτωθι πραγματικά περιστατικά (σημειώνεται ότι η μνεία παρακάτω ορισμένων εγγράφων είναι ενδεικτική, αφού ουδενός νόμιμα και με επίκληση προσκομιζομένου εγγράφου η συνεκτίμηση παραλείφθηκε) : ο ενάγων είναι Έλληνας απογεγραμμένος ναυτικός, κάτοχος του με στοιχεία … ναυτικού φυλλαδίου, διαθέτων δίπλωμα, όπως συνομολογείται από την εναγομένη, Β΄ Οικονομικού Αξιωματικού. Αντίστοιχα, η εναγομένη είναι πλοιοκτήτρια του υπό κυπριακή σημαία επιβατηγού οχηματαγωγού (Ε/Γ-Ο/Γ) πλοίου «…», νηολογίου … και Δ.Δ.Σ 5BJJ3, αριθμό ΙΜΟ 7432733, κ.ο.χ. 12338, το πλοίο εκτελεί ακτοπλοϊκούς πλόες εσωτερικού, μεταφέροντας επιβάτες και οχήματα. Επίσης, δυνάμει των κάτωθι έγκυρων ατομικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που συνομολόγησε ο ενάγων με τον εκάστοτε υπηρετούντα ως Πλοίαρχο του πλοίου, ναυτολογήθηκε, την ειδικότητα του Β’ Οικονομικού Αξιωματικού στο πλοίο «…» τα κάτωθι χρονικά διαστήματα : α) από 26.7.2019 έως 13.8.2019, απολυθείς λόγω ετήσιας άδειας δεκαπέντε ημερών, β) από 28.11.2019 έως 07.02.2020, απολυθείς λόγω άδειας έως 07.3.2020, στην πραγματικότητα, όμως, λόγω ατυχήματος που υπέστη την 05.02.2020, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο ως άνω πλοίο, κατά τα κάτωθι αναφερόμενα, γ) από 30.3.2020, (οπότε και τέθηκε αυθημερόν σε καθεστώς αναστολής σύμβασης εργασίας μέχρι 22.4.2020) έως 04.9.2020, απολυθείς λόγω διακοπής δρομολογίων και δ) από 13.5.2021 έως 10.9.2021, απολυθείς λόγω διακοπής δρομολογίων. Όπως είχε συνομολογηθεί σε όλες τις συμβάσεις ναυτολόγησης, οι αποδοχές του υπολογίζονταν βάσει της ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2019, η οποία κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/56040/2019 (ΦΕΚ Β’ 3170/12.8.2019) απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Περαιτέρω, το πλοίο ήταν δρομολογημένο και εκτελούσε πλόες, ως κάτωθι, από την 23.4.20202 μέχρι την 01.5.2020.
| ΠΕΜΠΤΗ 23.4 | ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24.4 | ΣΑΒΒΑΤΟ 25.4 | ΚΥΡΙΑΚΗ 26.4 | ||||||||||||||||||||
| ΑΦ. | AM. | ΑΦ. | AΝ | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 20:00 | ΜΗΛΟΣ | 00:45 | 01:15 | ΜΗΛΟΣ | 02:40 | 3:10 | ΜΗΛΟΣ | 00:45 | 01:15 | |||||||||||||
| ΘΗΡΑ | 05:00 | 06:00 | ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 07:53 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:00 | 06:00 | |||||||||||||||
| ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:10 | 18:90 | ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:10 | 18·00 | ||||||||||||||||||
| ΘΗΡΑ | 22:10 | 22:55 | ΘΗΡΑ | 22:10 | 22:55 | ||||||||||||||||||
| ΔΕΥΤΕΡΑ 27.4 | |||||||||||||||||||||||
| ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||||||||||||||||||
| ΜΗΛΟΣ | 02:40 | 3:10 | |||||||||||||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 07:55 | 20:00 | |||||||||||||||||||||
| ΤΡΙΤΗ 28.4 | ΤΕΤΑΡΤΗ 29.4 | ΠΕΜΠΤΗ 30.4 | |||||||||||||||||||||
| ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||||||||||||||
| ΜΗΛΟΣ | 00:45 | 01:15 | ΜΗΛΟΣ | 02:40 | 3:10 | ΜΗΛΟΣ | 00:45 | 01:15 | |||||||||||||||
| ΘΗΡΑ | 05:00 | 06:00 | ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 07:55 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:00 | 06:00 | |||||||||||||||
| ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:10 | 18:00 | ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:10 | 18:00 | ||||||||||||||||||
| ΘΗΡΑ | 22:10 | 22:55 | ΘΗΡΑ | 22:10 | 22:55 | ||||||||||||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 01.5 | |||||||||||||||||||||||
| ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||||||||||||||||||
| ΜΗΛΟΣ | 02:40 | 3:10 | |||||||||||||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 07:55 | ||||||||||||||||||||||
Το μήνα Μάιο του 2020, ως εξής
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||||
| ΑΝ | ΑΦ. | ΑΝ | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | ΑΝ. | |||||||
| 21:00 | ΜΗΛΟΣ | 00:45 | 01:15 | ΜΗΛΟΣ | 02:55 | 03:25 | ΜΗΛΟΣ | 00:45 | 01:15 | ||||
| ΘΗΡΑ | 05:00 | 06:00 | ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 08:10 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:00 | 06.03 | |||||
| ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:10 | 18:00 | ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:10 | 18:00 | ||||||||
| ΘΗΡΑ | 22:10 | 23:10 | ΘΗΡΑ | 22:10 | 23:10 | ||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | |||||||||||||
| ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||||||||
| ΜΗΛΟΣ | 02:55 | 03:25 | |||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 08:10 | ||||||||||||
Το σαββατοκύριακο δεν εκτελούνταν πλόες.
Από 01.6.2020 έως 16.7.2020
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||||||||||||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | AM. | ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||||||||||
| ΜΗΛΟΣ | 02:55 | 03:25 | ΜΗΛΟ
Σ |
00:45 | 01:15 | ΜΗΛΟΣ | 02:55 | 03:25 | ΜΗΛΟΣ | 00:45 | 01:15 | ||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ
|
08:10 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:00 | 06:00 | ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 08:10 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:00 | 06:00 | ||||||||||
| ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:10 | 18:00 | ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:10 | 18:00 | ||||||||||||||||
| ΘΗΡΑ | 22:10 | 23:10 | ΘΗΡΑ | 22:10 | 23:10 | ||||||||||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | |||||||||||||||||||
| ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | AΝ | ||||||||||||||||
| ΜΗΛΟΣ | 02:55 | 03:25 | ΜΗΛΟΣ | 00:45 | 01:15 | ΡΕΘΥΜΝΟ· | 18:00 | ||||||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 08:10 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:00 | 06:00 | ΘΗΡΑ | 22:10· | 23:10 | |||||||||||||
| ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:10 | ||||||||||||||||||||
Από 17.7.2020 έως 30.8.2020
| ΛΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | |||||||||||||||||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | AM. | ΑΦ. | ΑΝ. | |||||||||||||
| ΜΗΛΟΣ | 03:00 | 03:30 | ΜΗΛΟΣ | 00:50 | 01:20 | ΜΗΛΟΣ | 03:00 | 03:30 | ΜΗΛΟΣ | 00:45 | 01:15 | |||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 08:20 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:05 | 06:05 | ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 08:20 | 20:00 | ΘΜΡΑ | 05:05 | 06:05 | |||||||||
| ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:20 | 18:00 | ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:20 | 11:00 | |||||||||||||||
| ΘΗΡΑ | 22:15 | 23:15 | ΘΗΡΑ | 22:10 | 20:30 | |||||||||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | ||||||||||||||||||
| ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | ΑΝ. | |||||||||||||||
| ΜΗΛΟΣ | 01:20 | 01:50 | ΘΗΡΑ | 03:00 | 04:00 | ΜΗΛΟΣ | 03:20 | 03:50 | ||||||||||||
| ΡΕΘΥΜΝΟ | 07:05 | 07:30 | ΡΕΘΥΜΝΟ | 08:15 | 08:30 | ΘΗΡΑ | 07:35 | 08:35 | ||||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 15:30 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 12:45 | 13:15 | ΡΕΘΥΜΝΟ | 12:50· | 18:00 | ||||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 20:15 | 22:30 | ΘΗΡΑ | 22:15 | 23:15 | |||||||||||||||
Από 31.8.2020 έως 31.10.2020
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||
| ΛΦ | ΑΝ | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ||||
| ΜΗΛΟΣ | 03:00 | 03:30 | ΜΗΛΟΣ | 00:50 | 01:20 | ΜΗΛΟΣ | 03:00 | 03:30 | ΜΗΛΟΣ | 00:50 | 01:20 |
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 08:20 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:05 | 06:·05 | ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 03:20 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:05 | 06:05 |
| ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:20 | 18:00 | ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:20 | 18:00 | ||||||
| ΘΗΡΑ. | 22:15· | 23:15 | ΘΗΡΑ | 22:15 | 23:15 | ||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | ||||||
| ΑΦ. | AM. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΑΦ. | AM. | |||
| ΜΗΛΟΣ | 03:00 | 03:30 | ΜΗΛΟΣ | 00:50 | 01:20 | ΡΕΘΥΜΝΟ | 18:00 | |
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 08:20 | 20:00 | ΘΗΡΑ | 05:05 | 06:05 | ΘΗΡΑ | 22:15 | 23:15 |
| ΡΕΘΥΜΝΟ | 10:20 | |||||||
Από 14.5.2021 έως 04.7.2021 και από 06.9.2021 έως 31.10.2021
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | |||||||||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ||||||||
| ΣΙΦΝΟ | 1:15 | 1:40 | ΜΗΛΟ | 0:15 | ΣΙΦΝΟ | 1:15 | 1:40 | ΜΗΛΟ | 0:15 | ||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 6:00 | 17:30 | ΘΗΡΑ | 4:15 | 19:30 | ΠΕΙΡΑΙΑ | 6:00 | 17:30 | ΘΗΡΑΣΙΑ | 4:00 | 4:15 | ||||
| ΣΙΦΝΟ | 21:50 | 22:15 | ΜΗΛΟ | 23:15 | 23:45 | ΣΙΦΝΟ | 21:50 | 22:15 | ΘΗΡΑ | 05:00 | 8:00 | ||||
| ΜΗΛΟ | 23:45 | ΜΗΛΟ | 23:45 | ΜΗΛΟ | 11:45 | 12:15 | |||||||||
| ΣΙΦΝΟ | 13:45 | 14:10 | |||||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 18:30 | Διαν/ση | |||||||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | |||||||||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ||||||||||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | AΝ | ΑΦ | ΑΝ | ||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 17:30 | ΜΗΛΟ | 0:15 | ΣΙΦΝΟ | 2:20 | 2:45 | |||||||||
| ΣΙΦΝΟ | 21:50 | 22:15 | ΘΗΡΑ | 4:15 | 8:00 | ΜΗΛΟ | 4:15 | 4:45 | |||||||
| ΜΗΛΟ | 23:45 | ΜΗΛΟ | 11:45 | 12:15 | ΘΗΡΑ | 8:45 | 19:30 | ||||||||
| ΣΙΦΝΟ | 13:45 | 14:10 | ΜΗΛΟ | 23:15 | 23:45 | ||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 18:30 | 22:00 | |||||||||||||
Από 05.7.2021 έως 05.9.2021
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ||||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ||||
| ΣΙΦΝΟ | 01:15 | 01:40 | ΜΗΛΟ | 00:15 | ΣΙΦΝΟ | 01:15 | 01:40 | ΜΗΛΟ | 00:15 | ||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 06:00 | 17:30 | ΘΗΡΑ | 04:15 | 19:30 | ΠΕΙΡΑΙΑ | 06:00 | 17:30 | ΘΗΡΑΣΙΑ | 04:00 | 04:15 |
| ΣΙΦΝΟ | 21:50 | 22:15 | ΜΗΛΟ | 23:15 | 23:45 | ΣΙΦΝΟ | 21.50 | 22:15 | ΘΗΡΑ | 05:00 | 08:00 |
| ΜΗΛΟ | 23:45 | ΜΗΛΟ | 23:45 | ΜΗΛΟ | 11:45 | 12:15 | |||||
| ΣΙΦΝΟ | 13:45 | 14:10 | |||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 18:30 | Διαν/ση | |||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | ||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | |||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | |||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 17:30 | ΜΗΛΟ | 00:15 | ΣΙΦΝΟ | 02:20 | 02:45 | ||
| ΣΙΦΝΟ | 21:50 | 22:15 | ΘΗΡΑ | 04:15 | 08:00 | ΜΗΛΟ | 04:15 | 04:45 |
| ΜΗΛΟ | 23:45 | ΜΗΛΟ | 11:45 | 12:15 | ΘΗΡΑ | 08:45 | 18:30 | |
| ΣΙΦΝΟ | 13:45 | 14:10 | ΜΗΛΟ | 23:15 | 23:45 | |||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 18:30 | 22:00 | ||||||
| Ειδικά δρομολόγια που πραγματοποίησε το πλοίο το χρονικό διάστημα από 17.6.2021 έως 23.6.2021 | |||||||||||
| ΠΕΜΠΤΗ 17.6.21 | ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18.6.21 | ΣΑΒΒΑΤΟ 19.6.21 | ΚΥΡΙΑΚΗ 20.6.21 | ||||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩPA | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ||||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | AN | ΑΦ | ΑΝ | ||||
| ΜΗΛΟΣ | 00:15 | ΠΕΙΡΑΙΑ | 17:30 | ΜΗΛΟ | 00:15 | – | – | ||||
| ΘΗΡΑΣΙΑ | 04:00 | 04:15 | ΣΙΦΝΟ | 21:50 | 22:15 | ΘΗΡΑ | 04:15 | 05:45 | – | – | |
| ΘΗΡΑ | 05:00 | 08:00 | ΜΗΛΟ | 23:45 | ΑΝΑΦΗ | 07:15 | Διαν/ση | – | – | ||
| ΜΗΛΟΣ | 11:45 | 12:15 | |||||||||
| ΣΙΦΝΟΣ | 13:45 | 14:10 | |||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑΣ | 18:30 | Διαν/ση | |||||||||
| ΔΕΥΤΕΡΑ 21.6.21 | ΤΡΙΤΗ 22.6.21 | ΤΕΤΑΡΤΗ 23.6.21 | ||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩPA | |||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ
|
ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | |||
| ΑΝΑΦΗ | 16:00 | ΣΙΦΝΟ | 01:15 | 01:40 | ΠΕΙΡΑΙΑ | 17:30 | ||
| ΘΗΡΑ | 17:30 | 19:30 | ΠΕΙΡΑΙΑ | 06:00 | Διαν/ση | ΣΙΦΝΟ | 21:50 | 22:15 |
| ΜΗΛΟ | 23:15 | 23:45 | ΜΗΛΟ | 23:45 | ||||
Προσεγγίσεις που πραγματοποίησε το πλοίο στην Ανάφη 21-23.5, 04-06.6, 02-04.7, 10-12.9, 24-26.9, 08-10.10, 22-24.10.2021
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | |||||||||||||||||||||||
| ΛΙMANI | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ||||||||||||||||||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ· | ΑΝ | ΑΦ | |||||||||||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 17:30 | ΜΗΛΟ | 00:15 | ΑΝΑΦΗ | 16:00 | ΣΙΦΝΟ | 01:15 | ||||||||||||||||||
| ΣΙΦΝΟΣ | 21:50 | 22:15 | ΘΗΡΑ | 04:15 | 05:45 | ΘΗΡΑ | 17:30 | 19:30 | ΠΕΙΡΑΙΑ | 06:00 | |||||||||||||||
| ΜΗΛΟ | 23:45 | ΑΝΑΦΗ | 07:15 | Διαν/ση | ΜΗΛΟ | 23:15 | 23:45 | ||||||||||||||||||
| Δρομολόγια που πραγματοποίησε το πλοίο το χρονικό διάστημα από 02.8.2021 έως 05.9.2021 | |||||||||||||||||||||||||
| ΔΕΥΤΕΡΑ
|
ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||||||||||||||||
| ΛΙΜΑΝΙ
|
ΩΡΑ |
ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ||||||||||||||||||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ||||||||||||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 8:45 | ΘΗΡΑ | 10:00 | ΠΕΙΡΑΙΑ | 08:45 | …: ΜΑΣΙΑ | 07:40 | ||||||||||||||||||
| ΣΙΦΝΟ | 13:06 | 13:30 | ΜΗΛΟ | 14:00 | 14:30 | ΣΙΦΝΟ | 13:05 | 13:30 | ΘΗΡΑ | 08:30 | 10.00 | ||||||||||||||
| ΜΗΛΟ | 15:00 | 15:30 | ΣΙΦΝΟ | 1β:00 | 16.25 | ΜΗΛΟ | 13:00 | 15:30 | ΜΗΛΟ | 14.00 | 14:30 | ||||||||||||||
| ΘΗΡΑ | 19:30 | Διαν/ση | ΠΕΙΡΑΙΑ | 20:45 | Διαν/ση | ΘΗΡΑ | 19:30 | 20:15 | ΣΙΦΝΟ | 15:00 | 18:25 | ||||||||||||||
| ΘΗΡΑΣΙΑ | 21:05 | Διαν/ση | ΠΕΙΡΑΙΑ | 20:45 | Διαν/ση | ||||||||||||||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | ||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | |||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | |||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 08:45 | ΑΝΑΦΗ | 07:45 | |||||
| ΣΙΦΝΟ | 13:05 | 13:30 | ΘΗΡΑ | 09:15 | 11:00 | |||
| ΜΗΛΟ | 15:00 | 15:30 | ΜΗΛΟ | 15:00 | 15.30 | |||
| ΘΗΡΑ | 19:30 | 20:16 | ΣΙΦΝΟ | 17:00 | 17:25 | |||
| ΑΝΑΦΗ | 21:45 | Διαν/ση | ΠΕΙΡΑΙΑ | 21:45 | Διαν/ση | |||
Ειδικά δρομολόγια – τροποποιήσεις
| ΚΥΡΙΑΚΗ | |||||||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ||||||||||
| ΑΦ | ΑΝ | ||||||||||
| ΘΗΡΑ | 9:30 | ||||||||||
| ΜΗΛΟ | 13:15 | 13:45 | |||||||||
| ΣΙΦΝΟ | 15:30 | 15.55 | |||||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 20:15 | Διαν/ση | |||||||||
| ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΠΟ 05.8.2021 ΕΩΣ 07.8.2021 | |||||||||||
| ΠΕΜΠΤΗ | ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | |||||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ||||||
| ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ΑΦ | ΑΝ | ||||||
| ΘΗΡΑΣΙΑ | 05:40 | ΠΕΙΡΑΙΑ | 22:00 | ΣΙΦΝΟ | 02:20 | 02:45 | |||||
| ΘΗΡΑ | 06:30 | 08:00 | ΜΗΛΟ | 04:15 | 04:45 | ||||||
| ΜΗΛΟ | 12:00 | 12:30 | ΘΗΡΑ | 08:45 | 09:30 | ||||||
| ΣΙΦΝΟ | 14:00 | 14:25 | ΑΝΑΦΗ | 11:00 | Διαν/ση | ||||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 18:45 | Διαν/ση | |||||||||
| ΚΥΡΙΑΚΗ 08.8.2021 | |||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ||||
| ΑΦ | ΑΝ | ||||
| ΑΝΑΦΗ | 07:00 | ||||
| ΘΗΡΑ | 06:30 | 09:30 | |||
| ΜΗΛΟ | 13:15 | 13.45 | |||
| ΣΙΦΝΟ | 15:30 | 15:55 | |||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 20:15 | Διαν/ση | |||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13.8.2021 | |||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΩΡΑ | ||||
| ΑΦ | ΑΝ | ||||
| ΠΕΙΡΑΙΑ | 07:45 | ||||
| ΣΙΦΝΟ | 12:05 | 12:20 | |||
| ΜΗΛΟ | 13:35 | 13:55 | |||
| ΘΗΡΑ | 17:55 | 18:40 | |||
| ΑΝΑΦΗ | 20:10 | Διαν/ση | |||
Περαιτέρω, αναφορικά με τα αξιούμενα αγωγικά κονδύλια, λεκτέα τα εξής. Ως προς το κονδύλιο που ζητείται ως αποδοχές του μηνός Αυγούστου 2021 και υπόλοιπο αποδοχών Σεπτεμβρίου 2021, βάσει των διατάξεων της ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων, έτους 2019 (Υ.Α. 2242.5-1.5/56040/2019, ΦΕΚ Β’ 3170/12-8-2019), ως Β’ Οικονομικός Αξιωματικός, θα έπρεπε να λαμβάνει μηνιαίως τα εξής χρηματικά ποσά : α) για μισθό ενεργείας το ποσό των 1.531,69 ευρώ, β) για επίδομα Κυριακών το ποσό των 336,97 ευρώ, γ) για 8ωρη εργασία Σαββάτων και αργιών το ποσό των 602,01 ευρώ, δ) για επίδομα παραλαβής και επίβλεψης φορτοεκφόρτωσης οχημάτων το ποσό των 137,85 ευρώ (1.531,69 ευρώ X 9%), ε) για επίδομα διαχειριστικών λαθών, το ποσό των 33,88 ευρώ, ε) για επίδομα βαρειάς και ανθυγιεινής εργασίας το ποσό των 36,64 ευρώ, στ) για αντίτιμο αδείας το ποσό των (1.531,69 + 336,97 = 1.868,66 : 22 = 84,94 X 5 =) 424,70 ευρώ, ζ) για τροφοδοσία επί της αδείας το ποσό των 99,90 ευρώ (19,98 ευρώ X 5 ημέρες = 99,90 ευρώ). Σύνολο, το ποσό των 3.203,64 ευρώ, για το μήνα Αύγουστο και την αναλογία για τις δέκα ημέρες του Σεπτεμβρίου του 2021, που είναι το 1/3, ήτοι 1.067,88 ευρώ. Σύνολο 4.271,52 ευρώ. Έναντι του ποσού αυτού, έχει λάβει, με βάση τα με επίκληση προσκομισθέντα, από 02.9.2021 και 10.9.2021 γραμμάτια κατάθεσης της Τράπεζας Πειραιώς, για το μήνα Αύγουστο το ποσό των 1.015,64 ευρώ, με αποτέλεσμα να του οφείλεται η διαφορά (2.808,11 – 1.015,64 =) 1.792,47 + 1.067,88 ευρώ (οι αποδοχές των δέκα ημερών του Σεπτεμβρίου 2021), ήτοι σύνολο = 2.860,35 ευρώ, για την αιτία αυτή. Περαιτέρω, αναφορικά με τα κονδύλια που αφορούν σε υπερωριακή εργασία, εν προκειμένω, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων παρείχε εργασία, προ της ενάρξεως εκάστου δρομολογίου όντας στο χώρο στάθμευσης των οχημάτων του πλοίου, καταγράφοντας τον αριθμό των οχημάτων (φορτηγά, Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες) και των ασυνόδευτων δεμάτων που μετέφερε το πλοίο, ενημερώνοντας, κατόπιν τον προϊστάμενό του. Επίσης, κατά τη διαδικασία της επιβίβασης των επιβατών σε κάθε λιμάνι, έλεγχε τα εισιτήρια. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια των δρομολογίων του πλοίου, μετρούσε, με μετροταινία, το μήκος των μεταφερόμενων φορτηγών, συντάσσοντας αντίστοιχο κατάλογο με το μήκος των φορτηγών, αποστέλλοντας αναφορές στο σύστημα SafeSeaNet, συνέτασσε το δελτίο κίνησης επιβατών και οχημάτων και ενημέρωνε προφορικά τους Αξιωματικούς γέφυρας για την κίνηση του πλοίου. Παράλληλα, προέβαινε και σε καθημερινούς, έκτακτους ελέγχους στα δύο μπαρ και στο εστιατόριο αυτοεξυπηρέτησης του πλοίου, συντάσσοντας και τις ατομικές συμβάσεις ναυτολόγησης όλου του πληρώματος και, γενικά, του είχαν ανατεθεί όλες οι γραφειοκρατικές διαδικασίες του λογιστηρίου. Επιπλέον, το πλοίο, έχει μέγιστη επιτρεπόμενη μεταφορική ικανότητα 1.100 επιβατών και 420 Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτων. Από τα ανωτέρω, συνάγεται ότι η διάρκεια εργασίας του ενάγοντος, κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα ναυτολόγησής του, στο άνω πλοίο, δεν ήταν επακριβώς καθορισμένη και ότι, προς κάλυψη των ποικίλλων και μεταβαλλόμενων αναλόγως των περιστάσεων, λειτουργικών αναγκών που προέκυπταν, αλλά και των – κατά κανόνα – ευάριθμων επιβατών στο πλοίο κατά τη διάρκεια των ανωτέρω πολύωρων δρομολογίων του, ο ενάγων απασχολούταν επιπλέον ώρες πέραν του νόμιμου ωραρίου του, όπως συνομολογεί η εναγομένη. Περαιτέρω, ως προς την ημερήσια διάρκεια απασχόλησης του ενάγοντος, εκείνος ισχυρίζεται ότι εργαζόταν επί 12 ώρες ημερησίως, κατά μέσον όρο, η δε εναγόμενη ότι, για τις λίγες ώρες που εργάστηκε υπερωριακά, έχει εξοφληθεί, ενώ, από την άλλη, την παροχή υπερωριακής εργασίας επιβεβαιώνει ο μάρτυρας απόδειξης. Με βάση, λοιπόν, όλα τα προαναφερθέντα και ενόψει : α) των συνθηκών και περιστάσεων που επικρατούσαν, κατά την απασχόληση του ενάγοντος επί του άνω πλοίου, το οποίο ήταν ενταγμένο στις ως άνω ακτοπλοϊκές γραμμές, με αρκετές προσεγγίσεις σε ενδιάμεσα λιμάνια, β) της συνομολόγησης, εκ μέρους της εναγομένης, παροχής υπερωριακής εργασίας του ενάγοντος, έστω και για λιγότερες ώρες από όσες εκείνος ισχυρίζεται, γ) της μη προσκόμισης από την εναγόμενη του βιβλίου υπερωριών και ιδιαίτερων αμοιβών του πληρώματος, το οποίο όφειλε να τηρεί, δια του αρμοδίου οργάνου της, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 107 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας Επιβατηγών Πλοίων και 19 των άνω ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων, δ) της λειτουργίας του εστιατορίου των επιβατών και δύο κυλικείων τα οποία ο ενάγων επόπτευε, ε) του σταθερού αριθμού των σιτιζόμενων μελών του πληρώματος, στ) της φύσης και του αντικειμένου της απασχόλησης του ενάγοντος, ζ) του γεγονότος ότι το πλοίο ταξίδευε, αρκετές φορές, με ευάριθμους επιβάτες, κατά τη χειμερινή περίοδο και δη και σε περιόδους που η κίνηση ήταν ακόμα πιο μειωμένη, λόγω των μέτρων για την αναχαίτηση της διασποράς της covid-19 και, τέλος, η) των διδαγμάτων της κοινής πείρας, το Δικαστήριο οδηγείται στην κρίση ότι ο μέσος όρος της συνολικής ημερήσιας απασχόλησης του ενάγοντος ήταν 10 ώρες. Επομένως, ο ενάγων παρείχε, σύμφωνα με την ανωτέρω Σ.Σ.Ν.Ε, κατά τις καθημερινές και Κυριακές, δύο ώρες υπερωριακής εργασίας και κατά τα Σάββατα και τις αργίες, δέκα ώρες τέτοιας εργασίας. Αντίστοιχα, η ανεπιφύλακτη, εκ μέρους του ενάγοντος, υπογραφή των μηνιαίων μισθοδοτικών του καταστάσεων δεν υποδηλώνει, άνευ άλλου τινός και σε αρμονία με όσα στη μείζονα πρόταση ανωτέρω αναφέρθηκαν υπό στοιχείο Ε.α., παραίτησή του από τα ως άνω νόμιμα δικαιώματά του. Έτσι, για μεν το έτος 2019, κατά τα 11 συνολικά Σάββατα και αργίες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, απασχολήθηκε επί 10 ώρες καθ’ εκάστη, που όλες αμείβονται υπερωριακά προς 13,28 ευρώ και συνολικά επί 110 ώρες, για τις οποίες δικαιούται, 1.460,80 ευρώ, έναντι του οποίου η εναγομένη δεν προβάλλει ότι έχει καταβάλλει στον ενάγοντα κάποιο ποσό, με αποτέλεσμα αυτό να οφείλεται ακέραιο. Τις υπόλοιπες 42 καθημερινές και Κυριακές του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, εργάσθηκε επί 10 ώρες, πραγματοποιώντας 2 ώρες υπερωριακής εργασίας ημερησίως, αμειβόμενης προς 11,06/ώρα και συνολικά 2 Χ 42 = 84 ώρες, για τις οποίες δικαιούται 929,04 ευρώ, έναντι του οποίου η εναγομένη δεν προβάλλει ότι έχει καταβάλλει στον ενάγοντα κάποιο ποσό, με αποτέλεσμα αυτό να οφείλεται ακέραιο. Στο σημείο αυτό, πρέπει διευκρινιστεί ότι η ένσταση περί αναστολής της παραγραφής των αξιώσεων που αφορούν στο έτος 2019, είναι βάσιμη και στην ουσία, εν προκειμένω, εφόσον συνυπολογίζεται στην αναστολή του χρονικού διαστήματος της χρονικά προγενέστερης αναστολής (13.3.020-31.5.2020), ελλείψει σχετικής πρόβλεψης, η διάταξη του άρθρου 257 εδ. β΄ ΑΚ [οράτε Δημητρίου Κ. Βασιλείου, Η αναστολή της παραγραφής λόγω αναστολής της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού και η συμπλήρωση αυτής, Με επτά πρακτικά παραδείγματα (μελέτη) ΕΕργΔ 2021 σ. 285], με αποτέλεσμα, εφόσον το εξάμηνο δεν εξαντλείται πριν την έναρξη της νέας αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων (07.11.2020), το υπολειπόμενο χρονικό διάστημα της αναστολής της παραγραφής των αξιώσεων [είκοσι τρεις (23) ημέρες], να συνυπολογίζεται μετά το χρόνο λήξης της αναστολής αυτής (05.4.2021) η οποία συμπληρώνεται, έτσι, την 28.4.2021, στην οποία αθροίζονται και οι δέκα (10) ημέρες της χρονικά μεταγενέστερης αναστολής της παραγραφής των αξιώσεων, η οποία συμπληρώνεται την 08.5.2021. Έτσι, η ενιαύσια παραγραφή των διατάξεων των άρθρων 289 και 291 του ΚΙΝΔ, έχει ανασταλεί, στην υπό κρίση περίπτωση, καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από την 13.3.2020 μέχρι και την 08.5.2021. Εφόσον, λοιπόν, μέχρι την αναστολή της λειτουργίας των δικαστηρίων (13.3.2020), διέτρεξε χρονικό διάστημα δύο (2) μηνών και δεκατριών (13) ημερών, υπολείπεται, για τη συμπλήρωσή της, χρονικό διάστημα εννέα (9) μηνών και δεκαεφτά (17) ημερών, το οποίο εκκινεί την 09.5.2021 και συμπληρώνεται εννέα (9) μήνες και δεκαεφτά (17) ημέρες από το χρονικό αυτό σημείο και, συγκεκριμένα, την 25.02.2022. Αντίστοιχα, για τα χρονικά διαστήματα που, κατά τα ανωτέρω, ήταν ναυτολογημένος, κατά τα έτη 2020 και 2021, στο πλοίο, εργάστηκε 48 Σάββατα και αργίες Χ 10 ώρες = 480 ώρες Χ 13,28 ευρώ/ώρα, για τις οποίες δικαιούται 6.374,40 ευρώ, έναντι του οποίου η εναγομένη του έχει καταβάλλει, όπως ο ίδιος συνομολογεί, 4.941,28 ευρώ, με αποτέλεσμα να του οφείλεται η διαφορά (6.374,40 – 4.941,28=) 1.433,12 ευρώ. Αντίστοιχα, τις υπόλοιπες 244 καθημερινές και Κυριακές του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, εργάσθηκε επί 10 ώρες, πραγματοποιώντας 2 ώρες υπερωριακής εργασίας ημερησίως, αμειβόμενη προς 11,06/ώρα και συνολικά 2 Χ 244 = 488 ώρες, για τις οποίες δικαιούται, κατ’ αρχήν, 5.397,28 ευρώ, έναντι του οποίου η εναγομένη έχει καταβάλλει στον ενάγοντα [(2.931,82+2.623,79)= 5.555,61 – 4.941,28=] 614,33 ευρώ, το οποίο είναι αφαιρετέο από το κονδύλιο αυτό, με αποτέλεσμα να οφείλεται 4.783,95 ευρώ. Περαιτέρω, αναφορικά με τις διαφορές εορτών που ο ενάγων αξιώνει, λεκτέα τα κάτωθι, α) αναφορικά με το δώρο Χριστουγέννων 2019, εφόσον εργάστηκε από 26.7.2019 έως 13.8.2019 και από 28.11.2019 έως 31.12.2019 (53 ημέρες) και οι πραγματικές αποδοχές του ανέρχονταν στο συνολικό ποσό των [(μισθός ενεργείας) 1.531,69 ευρώ + (επίδομα Κυριακών) 336,97 ευρώ + (αντίτιμο τροφής) 599,40 ευρώ + (επίδομα παραλαβής και επίβλεψης φορτοεκφόρτωσης οχημάτων) 137,85 ευρώ + (επίδομα διαχειριστικών λαθών) 33,88 ευρώ + (επίδομα βαρειάς και ανθυγιεινής εργασίας) 36,64 ευρώ + (αντίτιμο αδείας) 424,70 ευρώ + (τροφοδοσία επί της αδείας) 99,90 ευρώ + (μέσος όρος υπερωριακής αμοιβής Σαββάτων, αργιών για το 2019) 829,96 ευρώ + (μέσος όρος υπερωριακής αμοιβής καθημερινών και Κυριακών για το 2019) 527,86 ευρώ=] 4.558,85 ευρώ, έπρεπε να λάβει για αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2019, το ποσό των 1.156,08 ευρώ (4.558,85 ευρώ τακτικές μηνιαίες αποδοχές : 22 ημέρες = 207,22 ευρώ X 5,579 ημερομίσθια, που είναι η αναλογία δώρου Χριστουγέννων για 53 ημέρες εργασίας), έναντι του οποίου εισέπραξε, από την εναγομένη, το συνολικό ποσό των 680,74 ευρώ, με αποτέλεσμα να δικαιούται την διαφορά των 475,34 ευρώ (1.156,08 ευρώ – 680,74 ευρώ). Επίσης, αναφορικά με τις διαφορές εορτών 2020 και 2021, εφόσον εργάστηκε από 01.01.2020 έως 05.02.2020 (1,16 μήνες), από 23.4.2020 έως 04.9.2020 (4,36 μήνες) και από 13.5.2021 έως 10.9.2021 (3,9 μήνες), ήτοι επί συνολικά 9,42 μήνες και οι πραγματικές αποδοχές του ανέρχονταν στο συνολικό ποσό των [(μισθός ενεργείας) 1.531,69 ευρώ + (επίδομα Κυριακών) 336,97 ευρώ + (αντίτιμο τροφής) 599,40 ευρώ + (επίδομα παραλαβής και επίβλεψης φορτοεκφόρτωσης οχημάτων) 137,85 ευρώ + (επίδομα διαχειριστικών λαθών) 33,88 ευρώ + (επίδομα βαρειάς και ανθυγιεινής εργασίας) 36,64 ευρώ + (αντίτιμο αδείας) 424,70 ευρώ + (τροφοδοσία επί της αδείας) 99,90 ευρώ + (μέσος όρος υπερωριακής αμοιβής Σαββάτων-αργιών για τα έτη 2020-2021) 676,68 ευρώ (6.374,40 : 9,42 μήνες) + (μέσος όρος υπερωριακής αμοιβής καθημερινών-Κυριακών για τα έτη 2020-2021) 572,95 ευρώ (=5.397,28 ευρώ : 9,42 μήνες)=] 4.450,66 ευρώ, έπρεπε να λάβει : για αναλογία δώρου Πάσχα 2020, εφόσον εργάστηκε από 01.01.2020 έως 05.02.2020 και από 23.4.2020 έως 30.4.2020 (44 ημέρες), έπρεπε να λάβει 1.112,65 ευρώ (4.450,66 ευρώ τακτικές μηνιαίες αποδοχές : 22 ημέρες = 202,30 ευρώ X 5,5 ημερομίσθια, αναλογία δώρου Πάσχα για 44 ημέρες εργασίας). Επίσης, για αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2020, εφόσον εργάστηκε από 01.5.2020 έως 04.9.2020 (127 ημέρες), έπρεπε να λάβει το ποσό των 3.135,13 ευρώ (4.450,66 ευρώ τακτικές μηνιαίες αποδοχές : 22 ημέρες = 202,30 ευρώ X 13,37 ημερομίσθια, αναλογία δώρου Χριστουγέννων για 127 ημέρες εργασίας = 2.704,75 ευρώ) και για αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2021, εφόσον εργάστηκε από 13.5.2021 έως 10.9.2021 (121 ημέρες), έπρεπε να λάβει το ποσό των 2.987,40 ευρώ (4.450,66 ευρώ τακτικές μηνιαίες αποδοχές : 22 ημέρες = 202,30 ευρώ X 12,74 ημερομίσθια, που είναι η αναλογία δώρου Χριστουγέννων για 121 ημέρες εργασίας =) 2.577,30 ευρώ, ήτοι κατά τα έτη 2020 και 2021 έπρεπε να λάβει, για τις ως άνω αναλογίες δώρων εορτών, το συνολικό ποσό των (1.112,65 + 2.704,75 + 2.577,30=) 6.394,70 ευρώ, έναντι του οποίου, όπως συνομολογεί, έχει λάβει 3.772,33 ευρώ, με αποτέλεσμα να του οφείλεται διαφορά (6.394,70 – 3.772,33=) 2.622,37 ευρώ. Εκτός αυτών, ο ενάγων υπέστη εργατικό ατύχημα, κατά τη διάρκεια της εργασίας του στο πλοίο. Ειδικότερα, λόγω κακών καιρικών συνθηκών, περί ώρα 12:00 της 05.02.2020, η πυροστεγής θύρα που βρίσκεται έξωθεν του χώρου του λογιστηρίου του πλοίου, ξεκόλλησε από τον μαγνήτη που τη συγκρατεί κλειστή, τραυματίζοντάς τον στο μικρό δάκτυλο του αριστερού του χεριού. Στη συνέχεια και μόλις το πλοίο κατέπλευσε στον Πειραιά, ο ενάγων επισκέφθηκε, με τη συνδρομή συγγενικού του προσώπου, το ιδιωτικό θεραπευτήριο «…» στο …. Εκεί, αφού υπεβλήθηκε σε Α/Α άκρας χειρός – δακτύλων (F/Pr), διαπιστώθηκε ότι υπέστη κάταγμα στο άπω πέρας της μεσαίας φάλαγγος του μικρού δακτύλου με ήπια παρεκτόπιση κατεαγόντων άκρων. Στη συνέχεια, υποβλήθηκε σε ανοικτή ανάταξη με εσωτερική οστεοσύνθεση του κατάγματος της φάλαγγος του μικρού δακτύλου αριστερού χεριού, νοσηλευθείς εκεί για μία ημέρα. Κατά την έξοδό του, την 06.02.2020, του συνεστήθη αναρρωτική άδεια έξι εβδομάδων. Ως εκ τούτου και, εφόσον δεν μπορούσε, υπ’ αυτές τις συνθήκες, να εργαστεί, η εναγομένη προχώρησε σε καταγγελία της σύμβασης εργασίας του, πλην όμως, στο ναυτικό του φυλλάδιο, αντί της πραγματική αιτίας απόλυσής του (που ήταν ο τραυματισμός του αυτός), αναγράφηκε ότι δήθεν απολύεται λόγω αδείας ενός μηνός (έως την 07.3.2020). Λόγω, λοιπόν, του τραυματισμού του αυτού – μετά την απόρριψη, κατά τα ανωτέρω του κονδυλίου της αποζημίωσης του Ν. 551/1915 – και λόγω της εντεύθεν ανικανότητάς του για εργασία το χρονικό διάστημα από 06.02.2020 έως 17.3.2020 (42 ημέρες ή 1,4 μήνες), δικαιούται να λάβει για μισθούς ασθένειας και αντίτιμο τροφής, με βάση την ως άνω ΣΣΕ, το συνολικό ποσό των 2.983,52 ευρώ [=(1.531,69 ευρώ ο μισθός ενεργείας του Β’ Οικονομικού Αξιωματικού X 1,4 μήνες = 2.144,36 ευρώ) + (19,98 ευρώ X 42 ημέρες = 839,16 ευρώ)], έναντι του οποίου ουδέν έλαβε, με αποτέλεσμα να του οφείλεται. Επίσης, κατ’ άρθρο 66 του ΚΙΝΔ, δικαιούται νοσήλια για τις εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε στο ανωτέρω ιδιωτικό θεραπευτήριο και την νοσηλεία την 05 και 06.02.2020, δαπανώντας 1.500,00 ευρώ, εκ των οποίων η εναγομένη κατέβαλε 1.100,00 ευρώ, με αποτέλεσμα, μέχρι σήμερα, να υπάρχει οφειλή ύψους 400,00 ευρώ που είναι καταβλητέο. Παράλληλα, δυνάμει του από 10.3.2020 ιατρικού σημειώματος του χειρουργού ορθοπεδικού …, συνεστήθη στον ενάγοντα, να υποβληθεί σε δεκαπέντε συνεδρίες φυσικοθεραπείας με laser, u/s. Tens, κινησιοθεραπείες. Επίσης, β) δυνάμει του από 13.4.2020 ιατρικού σημειώματος του ίδιου ιατρού, συνεστήθη να υποβληθεί σε επιπλέον δεκαπέντε συνεδρίες φυσικοθεραπείας με laser, u/s. Tens, κινησιοθεραπείες και γ) δυνάμει του από 15.5.2020 ιατρικού σημειώματος του ίδιου ιατρού, συνεστήθη να υποβληθεί σε επιπλέον δέκα συνεδρίες φυσικοθεραπείας με laser, u/s. Tens, κινησιοθεραπείες. Πράγματι, ο ενάγων υποβλήθηκε, με βάση τις με επίκληση προσκομισθείσες αποδείξεις υπ’ αριθμ. … και … αποδείξεις παροχής υπηρεσιών του φυσικοθεραπευτή …, στις ανωτέρω 40 συνολικά συνεδρίες, δαπανώντας, γι’ αυτές, το συνολικό ποσό των 1.600,00 ευρώ (4 X 400,00 ευρώ), έναντι του οποίου ουδέν έλαβε. Στο σημείο αυτό, κρίνεται απορριπτέο το αίτημα για διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, εφόσον, αφενός, από τον κρίσιμο χρόνο (άνοιξη του 2020) έχει μεσολαβήσει χρονικό διάστημα τριών ετών και, αφετέρου, υπάρχουν τα ιατρικά πιστοποιητικά από ιδιώτη ιατρό που συνιστούν την διενέργεια των ανωτέρω φυσικοθεραπειών, όπως και οι σχετικές αποδείξεις παροχής υπηρεσιών. Τέλος, εφόσον ο ενάγων είχε δυνάμει της από 13.5.2021 σύμβασης ο ενάγων ναυτολογηθεί, με την άνω ειδικότητα, στο πλοίο «…» για αόριστο χρόνο και, τη 10.9.2021, απολύθηκε από αυτό, στον Πειραιά λόγω «διακοπής δρομολογίων», όπως αναγράφηκε στο ναυτικό του φυλλάδιο (χωρίς δηλαδή να συντρέχει παράπτωμα ή από υπαιτιότητά του), αλλά λόγω της διακοπής των πλόων του παραπάνω πλοίου, δικαιούται, βάσει του άρθρου 27 της εφαρμοστέας ΣΣΝΕ, υπό τον τίτλο «Αποζημίωση λόγω διακοπής πλόων» για την περίπτωση που η διακοπή των πλόων, για οπουδήποτε λόγο, διήρκεσε πέραν των εξήντα ημερών και εφόσον έλαβε χώρα απόλυσή του, αποζημίωση ίση προς τις αποδοχές είκοσι δύο (22) ημερών, χωρίς να ναυτολογηθεί εκ νέου, εντός του χρονικού διαστήματος των εξήντα ημέρων, όπως αυτές υπολογίζονται, υπό καθεστώς πλήρους απασχολήσεως. Έτσι, για την αιτία αυτή, είναι καταβλητέα στον ενάγοντα η αναλογία του ποσού αυτού, υπολογιζόμενων επί των πλήρων τακτικών αποδοχών ενός μήνα (4.450,66 ευρώ), ήτοι 3.263,81 ευρώ. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, ούσα εν μέρει ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των (2.860,35 + 1.460,80 +929,04 +1.433,12 + 4.783,95 + 2.983,52 + 400,00 + 1.600,00 + 3.263,81 =) 19.714,59 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση και το ποσό των (475,34 + 2.622,37=) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της απόλυσής του και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση. Περαιτέρω, θα πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή εν μέρει η απόφαση, ως προς την καταψηφιστική της διάταξη, μέχρι του ποσού των 4.000,00 ευρώ, ως προς το μεγαλύτερο ποσό, εφόσον κρίνεται ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση θα προκαλέσει σημαντική ζημία στον ενάγοντα και πρόκειται για διαφορά του άρθρου 614 αρ. 3 ΚΠολΔ (908 § 1 ε΄ ΚΠολΔ). Τέλος, θα πρέπει να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος σε βάρος της εναγομένης, κατά το λόγο νίκης και ήττας των διαδίκων (178 § 1 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ με παρόντες τους διαδίκους.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι στο σκεπτικό κρίθηκε απορριπτέο.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή εν μέρει και κατά τα λοιπά.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των δεκαεννέα χιλιάδων εφτακοσίων δέκα τεσσάρων ευρώ και πενήντα εννέα λεπτών (19.714,59 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα εκτελεστή μέχρι του ποσού των τεσσάρων χιλιάδων (4.000,00) ευρώ.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των τριών χιλιάδων ενενήντα εφτά ευρώ και εβδομήντα ενός λεπτών (3.097,71 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από την επομένη της απόλυσής του.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος το ύψος των οποίων προσδιορίζει σε εφτακόσια ογδόντα (780,00) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του τη Απριλίου 2023.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Περίληψη
Συλλογική σύμβαση ναυτικής εργασίας πληρωμάτων ακτοπλοϊκών πλοίων 2019. Β΄ οικονομικός αξιωματικός. Μπορεί και μη ισχύουσας ΣΣΝΕ οι όροι να καταστούν περιεχόμενο σύμβασης ναυτικής εργασίας, εφόσον οι συμβαλλόμενοι συμφωνήσουν. Αποζημίωση Ν. 551/1915. Νόμω αβάσιμο το αίτημα επιδίκασής της εφόσον και το ΝΑΤ έχει, από το έτος 2016, υπαχθεί στον ΕΦΚΑ. Επιδίκαση νοσηλίων, κατ’ άρθρο 66 ΚΙΝΔ, όταν ο ναυτικός ασθένησε και ειδικά όταν λύθηκε η σύμβαση ναυτικής εργασίας συνεπεία της ασθένειάς του. Αποζημίωση σε ναυτικό λόγω διακοπής δρομολογίων και μη εκ νέου ναυτολόγησης. Τοκοδοσία, ως προς τις διαφορές δώρων εορτών από τη λύση της σύμβασης ναυτικής εργασίας ενώ, για τα υπόλοιπα από την επίδοση της αγωγής. Ενιαύσια παραγραφή αξιώσεων από παροχή ναυτικής εργασίας 289 – 291 ΚΙΝΔ. Αναστολή παραγραφής αξιώσεων λόγω μέτρων αναχαίτισης της covid – 19, Εφαρμογή και της διάταξης του άρθρου 257 ΑΚ που προβλέπει και εξάμηνη επιπλέον αναστολή ελλείψει σχετικής ειδικής πρόβλεψης. Άκυρη η παραίτηση του εργαζομένου από τις ελάχιστες νόμιμες αποδοχές του. Δεκτή εν μέρει η αγωγή.