ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης
294 / 2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : κλήση)
(Γ.Α.Κ./ Α.Κ.Δ. : … αγωγή)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσούλα Γκοτόβου, Πρωτοδίκη, η οποία ορίσθηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Αθανασία Πουλοπούλου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την 4η Δεκεμβρίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της καλούσας-ενάγουσας :Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…», η οποία εδρεύει στο Μ. Α. (οδός …), όπως νόμιμα εκπροσωπείται με Α.Φ.Μ…. και παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Γεωργίου Γκιολμα (ΑΜ ΔΣΑ :…).
Των καθ’ών η κλήση-εναγομένων : 1) Της εταιρείας με την επωνυμία «…», η οποία έχει εγκαταστήσει γραφείο στον Πειραιά (…) ως εταιρεία διαχείρισης πλοίου σύμφωνα με τις διατάξεις των Α.Ν. 378/1968 και Ν. 27/1975 ,814/1978, 2234/1994 και 3752/2009, όπως νόμιμα εκπροσωπείται και 2) Της εταιρείας με την επωνυμία «…», η οποία τύποις εδρεύει στην αλλοδαπή ενώ στην πραγματικότητα εδρεύει στον Πειραιά (…), όπως νόμιμα εκπροσωπείται, οι οποίες δεν παραστάθηκαν στο Δικαστήριο με πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 15-7-2011 με Γ.Α.Κ./Α.Κ.Δ. : … αγωγή της, την οποία απηύθυνε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, και ότε στις 12-11-2014 συζητήθηκε από το ως άνω Δικαστήριο, αυτό με την υπ’αριθμ. 6691/2015 οριστική του απόφαση κήρυξε εαυτό λειτουργικώς και κατά τόπον αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση στο παρόν Δικαστήριο προκειμένου να εκδικασθεί από το τμήμα ναυτικών διαφορών. Η υπόθεση επαναφέρθηκε προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος λειτουργικά αρμόδιου τμήματος (ναυτικών διαφορών) με την από 15-6-2016 με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : … κλήση, η οποία προσδιορίστηκε αρχικώς για τη δικάσιμο της 25ης-10-2016, ότε αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας που παραστάθηκε στο ακροατήριο, ανέπτυξε τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται προς συζήτηση με την από 15-6-2016 με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : … κλήση, η οποία προσδιορίστηκε αρχικώς για τη δικάσιμο της 25ης-10-2016, ότε αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο η υπό κρίση από 15-7-2011 με Γ.Α.Κ./Α.Κ.Δ. : … αγωγή της καλούσας, την οποία απηύθυνε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, και ότε στις 12-11-2014 συζητήθηκε από το ως άνω Δικαστήριο, αυτό με την υπ’αριθμ. 6691/2015 οριστική του απόφαση κήρυξε εαυτό λειτουργικώς και κατά τόπον αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση στο παρόν Δικαστήριο προκειμένου να εκδικασθεί από το τμήμα ναυτικών διαφορών .
Περαιτέρω, κατά την εκφώνηση της προκειμένης υπόθεσης από το πινάκιο, οι καθ’ών η κλήση-εναγόμενες δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο. Από τις προσκομιζόμενες μετά νομίμου επικλήσεως με τις προτάσεις της καλούσας-ενάγουσας υπ’αριθμ. … εκθέσεις επιδόσεως αντίστοιχα του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών Βασίλειου … και της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών ……. …, προκύπτει ότι επιδόθηκαν στις εναγόμενες αντίγραφα τόσο της από 15-6-2016 κλήσης όσο και της από 15-7-2011 αγωγής μετά πράξεων ορισμού δικασίμου και κλήσεων προς συζήτηση για τις αναφερόμενες σε αυτές δικασίμους. Δεδομένου δε ότι κατά τη δικάσιμο της 25ης-10-2016 που προσδιορίστηκε αρχικώς η συζήτηση της αγωγής με την από 15-6-2016 με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : … κλήση, αναβλήθηκε η συζήτηση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, για την οποία δεν απαιτείτο νέα κλήτευση των εναγομένων σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 226 ΚΠολΔ παρ. 4 εδ.γ και δ καθώς η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων, ενόψει όλων αυτών οι εναγόμενες εταιρείες που δεν παραστάθηκαν με πληρεξούσιο δικηγόρο κατά την εκφώνηση της υποθέσεως στη σειρά που ήταν εγγεγραμμένη στο πινάκιο και δεν έλαβαν μέρος στη συζήτηση, ούτε κατέθεσαν προτάσεις, πρέπει να δικασθούν ερήμην (άρθρο 271 παρ.2 και 3 ΚΠολΔ).
Με την υπό κρίση αγωγή της, η ενάγουσα εκθέτει ότι η ίδια είναι ανώνυμη εταιρεία και κύριο αντικείμενο της εμπορικής δραστηριότητάς της αποτελεί η πώληση και ο εφοδιασμός πετρελαιοειδών προϊόντων και λιπαντικών. Ότι στο πλαίσιο της εμπορικής της αυτής δραστηριότητας με διαδοχικές συμβάσεις πώλησης που κατήρτισε προφορικώς με τις εναγόμενες ως αγοράστριες στις 4-2-2010, στις 2-3-2010, στις 26-4-2010,στις 28-5-2010 και στις 22-6-2010 πώλησε σε αυτές τα αναφερόμενα αναλυτικώς στην αγωγή κατά είδος ποσότητα και τιμή πετρελαιοειδή προϊόντα και λιπαντικά για τον εφοδιασμό του πλοίου “…” σημαίας Παναμά με ΔΔΣ 3EOR . Ειδικότερα, ότι παρέδωσε τα ένδικα εμπορεύματα στις εναγόμενες αγοράστριες και εξέδωσε τα επισυναπτόμενα στην αγωγή-αποτελούντα ενιαίο σώμα με αυτήν- τιμολόγια με στοιχεία … επί των οποίων αναγράφεται μεταξύ άλλων ρητά η επωνυμία της πρώτης εναγομένης, ο λιμένας φόρτωσης των λιπαντικών, η ημερομηνία παράδοσης αυτών στο πλοίο, η τιμή και το είδος κάθε ποσότητας που παραδόθηκε και δη η συνολική αξία της παραδοθείσας ποσότητας σε δολάρια ΗΠΑ και η αξία αυτής με την ισοτιμία της σε ευρώ κατά τη ημέρα εξόφλησης κάθε τιμολογίου καθώς και ότι το αντίτιμο πώλησης ήταν εξοφλητέο εντός 60 ημερών από την έκδοσή τους. Τέλος ότι τα ως άνω τιμολόγια εξεδόθηκαν σε ελληνική μετάφραση προς τον πλοίαρχο, τον πλοιοκτήτη , τον ιδιοκτήτη και ναυλωτή και διαχειριστή και εφοπλιστή και πράκτορα του εν λόγω πλοίου καθώς ανεγράφη στα αγγλικά επί αυτών η σημείωση “to master & owners & charterers & managing owners & managers & operators 7 agents of MV LIBERATOR T” .Πλην όμως ότι παρότι η ίδια απέστειλε στις εναγόμενες τα επίδικα εμπορεύματα με τα ως άνω τιμολόγια πώλησης , ότι αυτές τα παρέλαβαν ανεπιφύλακτα όμως παρήλθαν οι ημερομηνίες που ήταν εξοφλητέα οι εναγόμενες εξακολουθούν να της οφείλουν το συνολικό οφειλόμενο ποσό των 83.379,47 δολαρίων ΗΠΑ ή των 65.176,98 ευρώ το οποίο αρνούνται να της καταβάλουν παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της . Με βάση το ιστορικό αυτό, και επικαλούμενη την εις ολόκληρον ευθύνη των εναγομένων εταιρειών κυρίως ως αγοραστριών-αντισυμβαλλομένων της στην ένδικη σύμβαση πώλησης και επικουρικώς της μεν πρώτης εναγομένης ως εφοπλίστριας του ως άνω πλοίου κατά τον επίδικο χρόνο και της δεύτερης εναγομένης ως κυρίας αυτού κι επίσης επικουρικώς της πρώτης εναγομένης ως βοηθού εκπλήρωσης της δεύτερης εναγομένης ως πλοιοκτήτριας ευθυνομένως και λόγω αδικοπραξίας, ζητεί κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου: 1) να υποχρεωθούν οι εναγόμενες να της καταβάλουν εις ολόκληρον το συνολικό ποσό των 83.379,47 δολαρίων ΗΠΑ ή των 65.176,98 ευρώ με το νόμιμο τόκο για κάθε επιμέρους κονδύλιο που αφορά κάθε τιμολόγιο πώλησης από την επομένη ημέρα της ημερομηνίας (δήλης ημέρας) κατά την οποία κάθε τιμολόγιο πώλησης ήταν εξοφλητέο, ήτοι :α) το ποσό των 3.050,70 ευρώ (… τιμολόγιο πώλησης) με το νόμιμο τόκο από τις 9-4-2010, β) το συνολικό ποσό των 18.245,95 ευρώ (=11.377,28 ευρώ + 125,80 ευρώ + 6.742,87 ευρώ- …, …, … τιμολόγια πώλησης) με το νόμιμο τόκο από τις 4-5-2010 , γ) το συνολικό ποσό των 4.480,64 ευρώ (=4.391,27 ευρώ + 89,37 ευρώ – …, … τιμολόγια πώλησης) με το νόμιμο τόκο από τις 1-7-2010, δ) το συνολικό ποσό των 22.123,17 ευρώ (=21.591,84 ευρώ + 531,33 ευρώ – …, … τιμολόγια πώλησης) με το νόμιμο τόκο από τις 24-8-2010, και ε) το ποσό των 17.276,52 ευρώ (… τιμολόγιο πώλησης) με το νόμιμο τόκο από τις 31-8-2010, 2) να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η εκδοθησομένη απόφαση και 3) να καταδικασθούν οι εναγόμενες στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης.
Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή, για το παραδεκτό της παράστασης της οποίας κατά τη συζήτηση, προσκομίζεται το υπ’αριθμ. … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ.Πειραιώς από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της ενάγουσας (άρθρο 61 παρ.4 Ν.4194/2013) και για το αντικείμενο της οποίας καταβλήθηκε από την ενάγουσα το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις του (βλ. τα υπ’ αριθμ. … -σειρά Α παράβολα αγωγοσήμου), παραδεκτώς εισάγεται προς εκδίκαση κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο τυγχάνει αρμόδιο καθ’ ύλην (άρθρα 7, 8, 9, 10, 12 παρ. 1, 13 και 14 παρ. 2 ΚΠολΔ) και κατά τόπον (άρθρα 22, 25 παρ. 2, 33,37 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 του Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς). Συνακολούθως, το Δικαστήριο αυτό έχει και διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της προκειμένης διαφοράς σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 3 παρ. 1 και 4 ΚΠολΔ, 4 και 63 του Κανονισμού (ΕΚ) 1215/2012 που αντικατέστησε τον Κανονισμό (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου «Για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις», ο οποίος αντικατέστησε την από 27-9-1968 Σύμβαση των Βρυξελλών, με βάση τον οποίο καθιερώνεται ως βάση της διεθνούς δικαιοδοσίας η κατοικία του εναγομένου και τίθενται διαζευκτικά ως κριτήρια για την έδρα που έχει το νομικό πρόσωπο :η καταστατική έδρα ή η κεντρική διοίκηση ή η κύρια εγκατάσταση του νομικού προσώπου κι εν προκειμένω σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στο αγωγικό δικόγραφο, η εγκατάσταση της πρώτης των εναγομένων και η πραγματική έδρα της δεύτερης των εναγομένων βρίσκονται στον Πειραιά. Περαιτέρω, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση και επίλυση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας, τίθεται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου, που διέπει την επίδικη διαφορά (Ηλίας Κρίσπης, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιον, Γενικόν Μέρος, παρ. 2, σ. 12 επ.). Σύμφωνα με τα ιστορούμενα στο αγωγικό δικόγραφο, και δη λόγω της κύριας βάσης της αγωγής περί ενδοσυμβατικής ευθύνης των εναγομένων από την σύμβαση πώλησης εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δίκαιο ενόψει του Κανονισμού του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) – που αντικατέστησε την κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1792/1988, από 19.6.1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» και εφαρμόζεται στις συμβάσεις που συνήφθησαν μετά τις 17 Δεκεμβρίου 2009, το οποίο ορίζει ότι οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα συμβαλλόμενα μέρη σε συνδ.με το άρθρο 25 ΑΚ. Πλέον συγκεκριμένα εκ του συνόλου των επικαλούμενων με την υπό κρίση αγωγή, περιστάσεων, εφαρμοστέο είναι το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο, κατά το τεκμήριο του άρθρου 4 παρ. 2 του ως άνω Ν. 1792/1988, ως το δίκαιο της χώρας με την οποία η επίδικη σύμβαση συνδέεται στενότερα, δεδομένου ότι τόσο η ενάγουσα πωλήτρια όσο και οι εναγόμενες αγοράστριες είχαν έδρα και εγκατεστημένα γραφεία κατά τον χρόνο συνάψεως της συμβάσεως πώλησης στην Ελλάδα και η σύμβαση συνήφθη στην Ελλάδα.Επομένως κατά το ελληνικό δίκαιο η αγωγή είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 291, 334, 341 εδ. α΄, 345 εδ. α΄, 361,513 επ. 481 ΑΚ, 84 ΚΙΝΔ, 176,907, 908 παρ.1στ ΚΠολΔ,ως προς την βάση περί ενδοσυμβατικής ευθύνης των εναγομένων από τη σύμβαση πώλησης κατά το επικουρικό σκέλος της της μεν πρώτης εναγομένης ως βοηθού εκπληρώσεως, της δε δεύτερης εναγομένης ως πλοιοκτήτριας. Επομένως ως προς τη βάση αυτή, η ένδικη αγωγή, θα πρέπει να εξετασθεί κατ’ουσίαν περαιτέρω με την επισημείωση ότι η ένδικη απαίτηση προέρχεται από σύμβαση που έγκυρα καταρτίστηκε σε αλλοδαπό νόμισμα κατά το άρθρο του Ν. 740/1977 και 6 παρ.1 Ν. 5422/1931 υπολογιζομένου σε ισόποσο εγχώριο νόμισμα με την ισοτιμία κατά το χρόνο πληρωμής (ΟλΑΠ 21/1990 ΕλλΔνη 31.1811, ΑΠ 971/1996 ΕλλΔνη 38.1848, ΑΠ 698/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ», 613/1974 ΝοΒ 23. 169, ΕφΠειρ 546/2010 ΕΝΔ 2010. 397), κι ως εκ τούτου τυγχάνει νόμιμο το σχετικό αγωγικό αίτημα όπως προσδιορίζεται με την ισοτιμία του σε ευρώ κατά το χρόνο πληρωμής του και το υπολογισθέν με τον τρόπο αυτό αιτούμενο επιμέρους ποσό ανεγράφη ρητώς στα επίδικα τιμολόγια. Αντιθέτως η αγωγή είναι απορριπτέα ως αόριστη όσον αφορά την κύρια βάση της αγωγής αμφοτέρων των εναγομένων ως αγοραστριών καθ’ο μέρος δεν εκτίθεται στο δικόγραφο η ιδιότητα που συμβλήθηκαν εκάστη εξ αυτών στη σύμβαση, ως μη νόμιμη, όσον αφορά την πραγματοπαγή ευθύνη της δεύτερης των εναγομένων ως κυρία του πλοίου από και δια του πλοίου κατά το ελληνικό δίκαιο γιατί η εξωσυμβατική ευθύνη-πραγματοπαγής περιορισμένη ευθύνη του κυρίου κρίνεται κατά το δίκαιο της σημαίας του πλοίου (βλ.ΕφΠειρ 366/1998 ) και δεν υπάρχει πεδίο εφαρμογής κατά το ελληνικό δίκαιο της διάταξης του άρθρου 106 περ.β ΚΙΝΔ, που καθιερώνει πραγματοπαγή περιορισμένη ευθύνη του κυρίου του πλοίου και όχι του πλοιοκτήτη (αντιθέτως νόμιμη είναι κατά το ελληνικό δίκαιο τυχόν ευθύνη της πρώτης εναγομένης ως εφοπλίστριας κατ’ άρθρα 105 και 106 του ΚΙΝΔ) και τέλος ως μη νόμιμη όσον αφορά την επικουρική βάση της περί αδικοπραξίας που, εν προκειμένω δεν μπορεί να θεμελιωθεί σύμφωνα με τα ιστορούμενα στο αγωγικό δικόγραφο άνευ της συμβάσεως πώλησης.
Κατά της αγωγής δεν υπάρχει ένσταση που να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Πρέπει, επομένως, η υπό κρίσιν αγωγή να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν διότι, εφόσον οι εναγόμενες ερημοδικούν, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο της αγωγής, δεδομένου ότι θεωρούνται ως ομολογημένοι εκ μέρους αυτών (των εναγομένων) σύμφωνα με το άρθρο 352 παρ. 1 και την παρ. 3 του άρθρου 271 ΚΠολΔ, που τυγχάνουν εν προκειμένω εφαρμογής, κατά τα προεκτεθέντα, ενόψει του χρόνου που έλαβε χώρα η διαδικαστική πράξη της συζήτησης. Ακολούθως πρέπει να υποχρεωθούν οι εναγόμενες να καταβάλουν στην ενάγουσα εις ολόκληρον το συνολικό ποσό των εξήντα πέντε χιλιάδων εκατόν εβδομήντα έξι ευρώ και ενενήντα οκτώ λεπτών (65.176,98 €) με το νόμιμο τόκο για κάθε επιμέρους κονδύλιο που αφορά κάθε τιμολόγιο πώλησης από την επομένη ημέρα της ημερομηνίας (δήλης ημέρας) κατά την οποία κάθε τιμολόγιο πώλησης ήταν εξοφλητέο, ήτοι :α) το ποσό των τριών χιλιάδων πενήντα ευρώ και εβδομήντα λεπτών (3.050,70 €) από το … τιμολόγιο πώλησης με το νόμιμο τόκο από τις 9-4-2010, β) το συνολικό ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων διακοσίων σαράντα πέντε ευρώ και ενενήντα πέντε λεπτών (18.245,95 € =11.377,28 ευρώ + 125,80 ευρώ + 6.742,87 ευρώ) από τα …, …, … τιμολόγια πώλησης με το νόμιμο τόκο από τις 4-5-2010 , γ) το συνολικό ποσό των τεσσάρων χιλιάδων τετρακοσίων ογδόντα ευρώ και εξήντα τεσσάρων λεπτών (4.480,64 € =4.391,27 ευρώ + 89,37 ευρώ) από τα … και … τιμολόγια πώλησης με το νόμιμο τόκο από τις 1-7-2010, δ) το συνολικό ποσό των είκοσι δύο χιλιάδων εκατόν είκοσι τριών ευρώ και δεκαεπτά λεπτών (22.123,17 €=21.591,84 ευρώ + 531,33 ευρώ – …, … τιμολόγια πώλησης) με το νόμιμο τόκο από τις 24-8-2010, και ε) το ποσό των δεκαεπτά χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα έξι ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (17.276,52 €) από το … τιμολόγιο πώλησης με το νόμιμο τόκο από τις 31-8-2010. Περαιτέρω, το αίτημα περί κηρύξεως της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής, πρέπει να απορριφθεί στην ουσία του, γιατί κατά την κρίση του Δικαστηρίου η καθυστέρηση της εκτέλεσης δεν θα επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα ούτε συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι. Τέλος τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, γινομένου δεκτού του σχετικού της αιτήματος ως βάσιμου στην ουσία του, θα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εναγομένων λόγω της ερημοδικίας και της ήττας τους (άρθρα 176, 180 παρ.1,3, 184, 189 παρ.1 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ και άρθρο 63 Ν.4194/2013) σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας κι επιπλέον, λόγω της ερημοδικίας των εναγομένων θα πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο (ερημοδικίας) για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας από αυτές (άρθρα 501, 502 παρ.1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην των εναγομένων.
Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από κάθε εναγομένη, στο ποσό των διακοσίων ευρώ (200€).
Απορρίπτει ο,τι κρίθηκε απορριπτέο.
Δέχεται κατά τα λοιπά την αγωγή.
Υποχρεώνει τις εναγόμενες να καταβάλουν στην ενάγουσα εις ολόκληρον το συνολικό ποσό των εξήντα πέντε χιλιάδων εκατόν εβδομήντα έξι ευρώ και ενενήντα οκτώ λεπτών (65.176,98 €) με το νόμιμο τόκο για κάθε επιμέρους κονδύλιο που αφορά κάθε τιμολόγιο πώλησης από την επομένη ημέρα της ημερομηνίας (δήλης ημέρας) κατά την οποία κάθε τιμολόγιο πώλησης ήταν εξοφλητέο, ήτοι :α) το ποσό των τριών χιλιάδων πενήντα ευρώ και εβδομήντα λεπτών (3.050,70 €) από το … τιμολόγιο πώλησης με το νόμιμο τόκο από τις 9-4-2010, β) το συνολικό ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων διακοσίων σαράντα πέντε ευρώ και ενενήντα πέντε λεπτών (18.245,95 € =11.377,28 ευρώ + 125,80 ευρώ + 6.742,87 ευρώ) από τα …, …, … τιμολόγια πώλησης με το νόμιμο τόκο από τις 4-5-2010 , γ) το συνολικό ποσό των τεσσάρων χιλιάδων τετρακοσίων ογδόντα ευρώ και εξήντα τεσσάρων λεπτών (4.480,64 € =4.391,27 ευρώ + 89,37 ευρώ) από τα … και … τιμολόγια πώλησης με το νόμιμο τόκο από τις 1-7-2010, δ) το συνολικό ποσό των είκοσι δύο χιλιάδων εκατόν είκοσι τριών ευρώ και δεκαεπτά λεπτών (22.123,17 €=21.591,84 ευρώ + 531,33 ευρώ – …, … τιμολόγια πώλησης) με το νόμιμο τόκο από τις 24-8-2010, και ε) το ποσό των δεκαεπτά χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα έξι ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (17.276,52 €) από το … τιμολόγιο πώλησης με το νόμιμο τόκο από τις 31-8-2010.
Επιβάλλει στις εναγόμενες την καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων τετρακοσίων ευρώ (2.400 €).
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση, στις , χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου της ενάγουσας.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ