ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

Αριθμός απόφασης

1982/2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(τακτική διαδικασία)

 

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευλαμπία Καπελούζου, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα Χρυσούλα Σαχίνη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την 28^η Μαρτίου 2023, για να δικάσει την υπόθεση:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Ναυτιλιακής εταιρείας πλοίων αναψυχής με την επωνυμία «…», που εδρεύει στη … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία υπέβαλε νομότυπα και εμπρόθεσμα προτάσεις δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Ανάργυρου Κουτσούκου (ΑΜ ΔΣΠ 1327), κατοίκου … και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρείας με την επωνυμία … που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία υπέβαλε νομότυπα και εμπρόθεσμα προτάσεις δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Ιωάννη Παντελίδη (ΑΜ ΔΣΑ 8255), κατοίκου …, οδός …, εταίρου της δικηγορικής εταιρείας με την επωνυμία «…» που εδρεύει στην ίδια ως άνω διεύθυνση και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 31-5-2022 αγωγή, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4923/2444/1-6-2022, μετά το πέρας των προθεσμιών που προβλέπουν τα άρθρα 237 και 238 ΚΠολΔ προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα των πολυμελών πρωτοδικείων, κατά τη διάταξη του άρθρου 18 ΚΠολΔ, υπάγονται όλες οι χρηματικώς αποτιμητές διαφορές που δεν υπάγονται στην αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων και των μονομελών πρωτοδικείων και έχουν αντικείμενο αξίας άνω των 250.000 ευρώ (άρθρο 14 ΚΠολΔ), καθώς και οι μη αποτιμητές σε χρήμα διαφορές που δεν υπάγονται στην κατ’ άρθρο 17 αρμοδιότητα του μονομελούς πρωτοδικείου και αν ακόμη η απόφαση μπορεί να έχει συνέπειες οικονομικής φύσης. Υπάγεται λοιπόν και η αγωγή αναγνώρισης της ακυρότητας της σύμβασης, όπως επίσης και η αγωγή αναγνώρισης ακυρότητας όρου ΓΟΣ λόγω καταχρηστικότητας, διότι δεν έχουν περιουσιακό χαρακτήρα και δεν μπορούν από τη φύση τους να αποτιμηθούν σε χρήμα (βλ. ΕφΠειρ 406/2022-ΝΟΜΟΣ, ΠΠΑ 967/2022-ΝΟΜΟΣ, ΜΠΘεσ 5410/2016-ΝΟΜΟΣ, ΜΠΡοδ 35/2016-ΝΟΜΟΣ, ΜΠΑ 757/2015-ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜΠΡοδ 11/2010-ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜΠΘεσ 29478/2009-ΤΝΠ ΔΣΑ). Περαιτέρω, οι διατάξεις του άρθρου 31 του ΚΠολΔ ρυθμίζουν την ειδική αποκλειστική δωσιδικία της συνάφειας, που αποσκοπεί στην οικονομία της δίκης και την αποφυγή έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων, με παράλληλη διεξαγωγή δύο ή και περισσοτέρων δικών, σε δύο ή και περισσότερα διαφορετικά δικαστήρια, και η οποία διέπει όχι μόνο την κατά τόπο, αλλά και την καθ’ ύλην αρμοδιότητα, υπό την έννοια ότι στην αρμοδιότητα της κύριας δίκης μπορεί να υπαχθούν και οι παρεπόμενες αυτής δίκες, καθώς και οι κύριες δίκες, που ανήκουν στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα κατώτερου δικαστηρίου. Συνάφεια υπάρχει και όταν τα δικαιώματα, που αποτελούν τα αντικείμενα των περισσοτέρων κύριων δικών, βρίσκονται σε εσωτερικό ουσιαστικό σύνδεσμο, που απορρέει από την ίδια έννομη σχέση του ουσιαστικού δικαίου ή το ένα από τα υπό διάγνωση δικαιώματα αποτελεί προϋπόθεση της γέννησης του άλλου υπό διάγνωση δικαιώματος, ή όταν το ίδιο βιοτικό συμβάν αποτελεί στοιχείο της ιστορικής βάσης όλων των διαγνωστέων δικαιωμάτων, δηλαδή κοινή βάση περισσοτέρων αγωγών και συνακόλουθα, η συνεκδίκασή τους είναι απαραίτητη προς αποφυγή έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων. Συνεπώς στην αρμοδιότητα του πολυμελούς πρωτοδικείου υπάγεται και η σωρευόμενη συναφής απαίτηση για την οποία καθ’ ύλην αρμόδιο είναι το μονομελές πρωτοδικείο ή το ειρηνοδικείο. Σε περίπτωση δε αντικειμενικής σώρευσης αγωγών κατ’ άρθρο 218 του ΚΠολΔ, επί συνάφειας αυτών κατ’ άρθρο 31 του ΚΠολΔ, αρμόδιο καθ’ ύλην δικαστήριο είναι το ανώτερο για την εκδίκαση όλων των συναφών δικών (ΤρΕφΑιγαιου 100/2021, ΤρΕφΠειρ 459/2016, ΜΕφΠειρ 215/2021, ΜΕφΠειρ 580/2021, ΜΕφΔωδ 41/2021, όλες δημοσιευμένες στη ΝΟΜΟΣ – X. Απαλαγάκη, ΚΠοΛΔ Ερμηνεία κατ’ άρθρο, τόμος I, εκδ. 2016, άρθρο 31, σελ. 125-127 – Μ. Μαργαρίτης, Ερμηνεία ΚΠοΛΔ, τόμος I, εκδ. 2012, άρθρο 31, σελ. 75-76). Εξάλλου, η καθ’ ύλην αρμοδιότητα ελέγχεται αυτεπαγγέλτως, ανεξάρτητα δηλαδή από τη συμπεριφορά των διαδίκων (ΑΠ 51/2004-Δίκη 2004/965, ΕφΛαρ 92/2006-Δικογραφία 2006/304). Μάλιστα, ως διαδικαστική προϋπόθεση της δίκης ερευνάται απαρεγκλίτως πριν από τη νομική βασιμότητα της αγωγής (ΑΠ 1392/1987-ΕΕΝ 1988 [55]/751, ΜΠΜεσολ 85/2010-ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Ν. Νίκας, ΠολΔ I, §20.1, αριθμ. 3, σελ. 281). Κατά τη διάταξη δε του άρθρου 46 ΚΠολΔ, αν το δικαστήριο δεν είναι καθ’ ύλην ή κατά τόπον αρμόδιο αποφαίνεται για αυτό αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο δικαστήριο στο οποίο παραπέμπει την υπόθεση. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι σε περίπτωση εισαγωγής ενώπιον του μονομελούς πρωτοδικείου υπόθεσης για την οποία τούτο δεν είναι καθ’ ύλην αρμόδιο το εν λόγω δικαστήριο, αφού αποφανθεί περί της αναρμοδιότητας του αυτεπαγγέλτως, ενόψει του ότι η καθ’ ύλην αρμοδιότητα αφορά τη δημόσια τάξη (ΑΠ 1392/1987 ο.π., ΜΠΑθ 757/2015, ο.π.), παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστήριο. Τέλος, μολονότι η απόφαση περί παραπομπής δεν καταργεί την εκκρεμοδικία, θεωρείται οριστική διότι εφεσιβάλλεται και περιέχει για το λόγο αυτό διάταξη για τη δικαστική δαπάνη (υπό άρθρο 46, Νίκας σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα Ερμηνεία ΚΠολΔ, αρ. 1, 4, 6, 9). Στην προκείμενη περίπτωση, με την υπό κρίση αγωγή, η ενάγουσα εκθέτει ότι τυγχάνει πλοιοκτήτρια του πολυτελούς επαγγελματικού σκάφους αναψυχής (θαλαμηγού) «…», με αριθμό νηολογίου Λιμεναρχείου …, το οποίο απέκτησε την 17-12-2020 από τη ναυτιλιακή εταιρεία πλοίων αναψυχής με την επωνυμία «…». Ότι δυνάμει σύμβασης θαλάσσιας ασφάλισης που συνήψε με την εναγόμενη εταιρεία ασφάλισε σε αυτήν για το χρονικό διάστημα από την 17-12-2020 έως την 17-12-2021 το παραπάνω σκάφος, αφενός για ίδιες ζημίες ή απώλεια αυτού (Hull and Machinery cover) μέχρι του ποσού των 600.000 ευρώ κι αφετέρου για την αστική της ευθύνη έναντι τρίτων, ήτοι για θάνατο, σωματική βλάβη, υλικές ζημίες τρίτων και πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης με ανώτατο όριο κάλυψης το ποσό των 2.000.000 ευρώ. Ότι το πρώτο μέρος της ασφάλισης, ήτοι αυτό της κάλυψης των ίδιων ζημιών, παρεχόταν με βάση τους όρους της στερεότυπης ασφαλιστικής ρήτρας του Ινστιτούτου των Ασφαλιστών του Λονδίνου (Institute Yacht Clauses 1/11/85 Cl 328), στο προοίμιο της οποίας ρητά προβλέπεται ότι η ασφάλιση διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, ενώ το έτερο σκέλος της ασφάλισης, ήτοι αυτό της αστικής έναντι τρίτων ευθύνης, διεπόταν από το ελληνικό δίκαιο, κατ’ υιοθέτηση του συστήματος depecage του ενωσιακού δικαίου, δηλαδή της διάσπασης της σύμβασης σε περισσότερα μέρη με κάθε ξεχωριστό μέρος να διέπεται από διαφορετικό δίκαιο. Ότι το σκάφος, μετά την περιέλευσή του στην κυριότητα της ενάγουσας, υποβλήθηκε σε επιθεωρήσεις από το Διεθνές Γραφείο Επιθεωρήσεων Πλοίων – Νηογνώμονα (ΙΝSB), εντός και εκτός θαλάσσης, μετά τις οποίες εκδόθηκε το υπ’ αριθ. … Πιστοποιητικό Γενικής Επιθεώρησης αυτού με διάρκεια ισχύος από 27-4-2021 έως 26-3-2023. Ότι επιπλέον το μήνα Μάρτιο του 2021 το σκάφος ανελκύστηκε στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, για την ετήσια συντήρηση των υφάλων και των λοιπών μέσων του, όπου μεταξύ άλλων ελέγχθηκε προληπτικά και η κατάσταση του ελαστικού μονωτικού υλικού της καιροστεγάνωσης των κρυστάλλων των πλωριών παραθύρων στο κατάστρωμα του σαλονιού έμπροσθεν του κάτω σταθμού πλοήγησης, παρά το γεγονός ότι έξι μήνες νωρίτερα και δη τον Οκτώβριο του 2020 το σχετικό μονωτικό υλικό είχε αντικατασταθεί πλήρως από επαγγελματικό συνεργείο κατ’ εντολή της δικαιοπαρόχου της ενάγουσας. Ότι την 22-7-2021 και περί ώρα 19.30 το προαναφερόμενο επιβατηγό – τουριστικό σκάφος, στο πλαίσιο εκτέλεσης πλου υπό εξόχως αντίξοες καιρικές συνθήκες, υπό τη διακυβέρνηση διπλωματούχου πλοιάρχου Ε.Ν. με τριμελές πλήρωμα και επτά επιβάτες, περιήλθε σε κατάσταση μόνιμης ακυβερνησίας σε θέση περί τα 2 με 2,5 ναυτικά μίλια ανατολικά του βορειοανατολικού άκρου της Αίγινας, λόγω αιφνίδιας παύσης λειτουργίας των μηχανών του, μετά από πρόσκρουση στο πρωραίο τμήμα των υπερκατασκευών του κύματος ασυνήθιστου μεγέθους. Ότι συνεπεία της ανωτέρω πρόσκρουσης το σκάφος σείστηκε συθέμελα, τραντάχτηκε και κλυδωνίστηκε επικίνδυνα, ενώ προκλήθηκαν μικροζημιές στο εσωτερικό του και δη έσπασαν οι μεντεσέδες των πορτών των ντουλαπιών της επιπλοκατασκευής του σαλονιού, έπεσαν στο πάτωμα μπουκάλια με ποτά, που λέρωσαν τις μοκέτες, άνοιξε η πόρτα του πλυντηρίου και έσπασαν οι μεντεσέδες κι έσπασε ο μεντεσές στο θυρόφυλλο της ντουλάπας σε μία καμπίνα επιβατών. Ότι εξαιτίας της έντασης και της διεύθυνσης του ανέμου (ΑΒΑ άνεμοι τοπικής ισχύος 7 μποφόρ) και των ανεμογενών κυμάτων, σε συνδυασμό με τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα που επικρατούν στην εν λόγω θαλάσσια περιοχή, το ακυβέρνητο σκάφος άρχισε να παρασύρεται με κατεύθυνση προς τις ανατολικές – νοτιοανατολικές ακτές της Αίγινας, κινδυνεύοντας να προσκρούσει σε αυτές και να συνθλιβεί. Ότι μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες για την ανάκτηση της ικανότητας αυτοδύναμης κίνησης και πηδαλιουχίας του ο πλοίαρχος του σκάφους εξέπεμψε σήμα κινδύνου με ενεργοποίηση του συστήματος VHF DSC/GMDSS, ενώ παράλληλα με ενέργειες της ενάγουσας ναυλώθηκε ταχύπλοο σκάφος ανοικτής θάλασσας παντός καιρού για την άμεση απομάκρυνση των επιβατών από το ακυβέρνητο σκάφος και την ασφαλή μεταφορά και αποβίβασή τους στη μαρίνα Αγίου Κοσμά. Ότι κατόπιν σχετικών εκκλήσεων του πλοιάρχου για παροχή εξωτερικής βοήθειας προσέτρεξε από το λιμάνι της Αίγινας το υπό την κοινή διαχείριση των … αρωγό σκάφος «…», το οποίο περί ώρα 21.45 της ίδιας ημέρας εντόπισε το παρασυρόμενο σκάφος «…» σε απόσταση περί τα 700 μέτρα από τις νοτιοανατολικές ακτές της Αίγινας, στις οποίες αναπόδραστα θα προσέκρουε στα επόμενα 10 -15 λεπτά, το προσέδεσε κι ακολούθως το ρυμούλκησε στο αγκυροβόλιο του λιμένα Αίγινας, ενώ ακολούθως το επίδικο σκάφος μεταφέρθηκε και προσδέθηκε εντός του παραπάνω λιμένα με τη βοήθεια του υπό την πλοιοκτησία του … ρυμουλκού «…» και του υπό την πλοιοκτησία του … βοηθητικού σκάφους «…». Ότι κατόπιν επιθεωρήσεων που πραγματοποιήθηκαν την επόμενη ημέρα από τεχνικό συνεργείο της ενάγουσας διαπιστώθηκε ότι το θαλασσινό νερό που είχε προφανώς περάσει στο εσωτερικό του σκάφους μέσα από τις ελαστικές μονώσεις καιροστεγάνωσης των πλωριών τζαμιών, κατά τη στιγμιαία παραμόρφωση του πλαστικού στοιχείου της υπερκατασκευής λόγω πρόσκρουσης του μεγάλου κύματος στα κρύσταλλα των πλωριών παραθύρων, αφού είχε κυλίσει κάτω από την κονσόλα των οργάνων, είχε διαβρέξει και εμποτίσει τρεις από τις πέντε ηλεκτρονικές πλακέτες ελέγχου λειτουργίας των μηχανών και ηλεκτρομηχανών, με αποτέλεσμα οι τελευταίες να βραχυκυκλώσουν και να διακόψουν ακαριαία τη λειτουργία των μηχανών, χωρίς δυνατότητα επανεκκίνησης. Ότι, για προληπτικούς λόγους και δη για την ασφαλή επιστροφή του σκάφους από την Αίγινα στη μαρίνα Αγίου Κοσμά, την 24-7-2021 πραγματοποιήθηκε από τον πλοίαρχο αυτού προσωρινού χαρακτήρα επανασυγκόλληση των αποκολλημένων αρμών του υπάρχοντος μονωτικού υλικού με πρόχειρη επάλειψη ελαστικού μονωτικού υλικού (λαστιχόκολλας), στα σημεία που είχαν εντοπιστεί μη μακροσκοπικά ορατές αποκολλήσεις. Ότι κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων ορίστηκε ως αμοιβή των … για την επιθαλάσσια αρωγή που παρείχαν στο ένδικο σκάφος το ποσό των 40.000 ευρώ, το οποίο, αφού προηγουμένως εγκρίθηκε ως εύλογο από την εναγομένη, τους κατέβαλε η ενάγουσα σε εκτέλεση του σχετικού από 15-10-2021 ιδιωτικού συμφωνητικού συμβιβασμού. Ότι παρότι είχε συμφωνηθεί μεταξύ των διαδίκων το πρώτο μέρος της ασφάλισης να διέπεται από το αγγλικό δίκαιο και την αγγλική πρακτική, η εναγομένη επιχείρησε αυθαιρέτως να ενσωματώσει στη σύμβαση Γενικούς Όρους Συναλλαγών (ΓΟΣ), οι οποίοι δεν υπήρξαν προϊόν διαπραγμάτευσης με την ενάγουσα και φέρουν τον παραπλανητικό τίτλο «Οδηγός Ασφάλισης Σκαφών 11/2020». Ότι ειδικότερα στη σελίδα 58 των παραπάνω ΓΟΣ προβλέπεται υπό τον μεν τίτλο «Αρμοδιότητα Δικαστηρίων» ότι «το συμβόλαιο αυτό υπόκειται στους νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας … Ειδικά ως προς τις ρήτρες του Ινστιτούτου για Ασφάλιση Θαλαμηγών εφαρμόζεται το Αγγλικό Δίκαιο με την εξαίρεση της παρ. 20 “Ακύρωση και επιστροφή Ασφαλίστρου”, για την οποία υπερισχύει το Ελληνικό Δίκαιο (άρθρ. 6 παρ. 2 Ν. 2496/1997)» και υπό το δε τίτλο «Παραγραφή» ότι «οι απαιτήσεις οι δικές σας, αλλά και της Εταιρείας από το Συμβόλαιό σας παραγράφονται σύμφωνα με την Ελληνική Νομοθεσία». Ότι οι παραπάνω όροι, εκτός του ότι υποχωρούν μπροστά στη ρητή, μετά από ατομική διαπραγμάτευση, συμφωνία των μερών περί συνολικής εφαρμογής του αγγλικού δικαίου στο μέρος της κάλυψης για ίδιες ζημίες, τυγχάνουν άκυροι, αφού έχουν ως αποτέλεσμα τη διατάραξη της ισορροπίας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων σε βάρος του λήπτη της ασφάλισης, ενώ επιπλέον είναι και καταχρηστικοί, αφού σκοπό έχουν να περιορίσουν υπέρμετρα χρονικά την ευθύνη του προμηθευτή του ασφαλιστικού προϊόντος και την έκθεσή του στον κίνδυνο να υποχρεωθεί δικαστικά στην εκπλήρωση της παροχής του, μιας και το εφαρμοστέο αγγλικό δίκαιο προβλέπει εξαετή παραγραφή των ασφαλιστικών αξιώσεων εν αντιθέσει με το ελληνικό δίκαιο που προβλέπει διετή παραγραφή των ίδιων άνω αξιώσεων. Ότι υπό τον όρο 9 της εφαρμοστέας Ρήτρας Ασφάλισης Θαλαμηγών Σκαφών του Ινστιτούτου των Ασφαλιστών του Λονδίνου η ασφάλιση καλύπτει ζημία ή απώλεια που προκαλείται στο ασφαλιζόμενο αντικείμενο, μεταξύ άλλων, από κινδύνους της θάλασσας, ενώ με τον όρο 14 της προαναφερόμενης ρήτρας στις ασφαλιστικά καλυπτόμενες δαπάνες του ασφαλισμένου περιλαμβάνονται και τα έξοδα διάσωσης του αντικειμένου της ασφάλισης, τα οποία πραγματοποιήθηκαν προς αποτροπή ή ελαχιστοποίηση της ασφαλιστικής ζημίας/απώλειας από κάποιον από τους ασφαλιζόμενους κινδύνους, ήτοι εν προκειμένω τα έξοδα που καταβλήθηκαν ως αμοιβή για την παρασχθείσα επιθαλάσσια αρωγή. Ότι οι υλικές ζημίες, η ακυβερνησία του σκάφους και ο κίνδυνος συντριβής του στις βραχώδεις ακτές της Αίγινας οφείλονται σε επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου, ήτοι του κινδύνου των θαλασσών, ο οποίος υπήρξε η εγγύτερη αιτία για τις επελθούσες ζημίες και συνεπώς υφίσταται ευθύνη της εναγομένης για καταβολή των δαπανών στις οποίες υποβλήθηκε η ενάγουσα: α) για την προσωρινή και οριστική αποκατάσταση των υλικών ζημιών του σκάφους, β) για τη διενέργεια επιθεωρήσεων επ’ αυτού προς το σκοπό εγκυροποίησης του απαιτούμενου Πιστοποιητικού Γενικής Επιθεώρησης και γ) για τη διάσωση του σκάφους υπό τη μορφή της καταβολής αμοιβής επιθαλάσσιας αρωγής, οι οποίες (δαπάνες) συνολικά ανέρχονται στο ποσό των 41.586,60 ευρώ (όπως το ποσό παραδεκτώς περιορίστηκε με τις έγγραφες προτάσεις της ενάγουσας), ήτοι 46.586,60 ευρώ οι συνολικές δαπάνες μείον 5.000 ευρώ το ποσό απαλλαγής της εναγομένης λόγω σχετικής συμβατικής πρόβλεψης. Ότι επιπλέον υφίσταται ευθύνη της εναγομένης να καταβάλει στην ενάγουσα, ως ασφαλιστική κάλυψη της αστικής της ευθύνης έναντι τρίτων, το ποσό των 1.500 ευρώ που η τελευταία δαπάνησε για τη ναύλωση του ταχύπλοου σκάφους ανοικτής θάλασσας για την απομάκρυνση των επιβατών από το ακυβέρνητο σκάφος. Τέλος, ότι η εναγομένη βαρύνεται με πρόσθετη υποχρέωση καταβολής του ποσού των 5.000 ευρώ, ως εύλογη ειδική αποζημίωση της ενάγουσας για τη μη έγκαιρη καταβολή της ασφαλιστικής αποζημίωσης, σύμφωνα με τη διάταξη του όρου 13^Α του εφαρμοστέου νόμου Insurance Act 2015. Ότι καίτοι η ενάγουσα ανήγγειλε την επομένη του επίδικου συμβάντος και δη την 23-7-2021 στην εναγομένη, μέσω του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή, …, την επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωσης κι ακολούθως την 29-10-2021 της κοινοποίησε την από 27-10-2021 «εξώδικη υποβολή απαίτησης για ασφαλιστική αποζημίωση και πρόσκληση προς πληρωμή με τις έννομες συνέπειες της εξώδικης όχλησης», εντούτοις η τελευταία την 23-12-2021 αρνήθηκε την ευθύνη της υποστηρίζοντας ότι η δηλωθείσα ζημία δεν καλύπτεται με βάση τους όρους του ασφαλιστηρίου συμβολαίου, καθώς οφείλεται σε προϋπάρχοντα ελαττώματα ή/και ελλιπή συντήρηση του ασφαλισμένου σκάφους. Με βάση το ιστορικό αυτό και κατόπιν παραδεκτού με τις έγγραφες προτάσεις της περιορισμού των αγωγικών αιτημάτων (άρθρ. 223 εδ. β΄, 294 και 295 παρ. 1 εδ. β΄ ΚΠολΔ), η ενάγουσα ζητεί: 1) να αναγνωριστεί ότι οι Γενικοί Όροι Συναλλαγών που έθεσε η εναγομένη, κατά την έκταση που αντιφάσκουν προς το περιεχόμενο της σύμβασης που αποτέλεσε προϊόν ατομικής διαπραγμάτευσης, είναι άκυροι και καταχρηστικοί και δεν δεσμεύουν την ενάγουσα. Ειδικότερα: 1.1) να αναγνωριστεί ότι η επίδικη σύμβαση, κατά το μέρος που καλύπτει ίδιες ζημίες ή απώλεια του επίδικου σκάφους, διέπεται συνολικά από το αγγλικό δίκαιο και την αγγλική πρακτική, όπως ρητά προβλέπεται στο προοίμιο της στερεότυπης ασφαλιστικής ρήτρας Institute Yacht Clauses 1/11/85 Cl 328, η οποία υπερισχύει των αντίθετων προβλέψεων στη σελίδα 58 του «Οδηγού Ασφάλισης Σκαφών 11/2020» και 1.2) να αναγνωριστεί ότι το ζήτημα της παραγραφής αναφορικά με τις αξιώσεις του σκέλους ασφάλισης που αφορά ίδιες ζημίες διέπεται επίσης από το αγγλικό δίκαιο κι ότι ο αυθαίρετος όρος στην ίδια ως άνω σελίδα του Οδηγού Ασφάλισης Σκαφών είναι άκυρος. 2) Να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 48.082,60 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας κατά τις ακόλουθες διακρίσεις: 2.1) το ποσό των 41.586,60 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την 29-10-2021 που έλαβε χώρα εξώδικη όχληση της εναγομένης έως την επίδοση της ένδικης αγωγής (17-6-2022) με ετήσιο επιτόκιο 3,52%, 2.2) το ποσό των 1.500 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την 29-10-2021 έως την επίδοση της ένδικης αγωγής με το ισχύον επιτόκιο κατά το δίκαιο του δικάζοντος Δικαστηρίου και 2.3) το ποσό των 5.000 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την 23-12-2021, ότε απορρίφθηκε επίσημα εξωδίκως η απαίτηση της ενάγουσας έως την επίδοση της ένδικης αγωγής με ετήσιο επιτόκιο 3,52 %. 3) Επικουρικά, σε περίπτωση που γίνει δεκτό ότι η αποκόλληση του υλικού μόνωσης των αρμών μεταξύ των κρυστάλλων των πλωριών παραθύρων και μεταξύ των υπόψη κρυστάλλων και των ανοιγμάτων των παραθύρων περιμετρικά επί της πλαστικής υπερκατασκευής δεν οφειλόταν τόσο στη βίαιη πρόσκρουση της τεράστιας υδάτινης μάζας στα κρύσταλλα, αλλά σε μη ορθή τοποθέτηση και/ή μη επαρκή πρόσφυση του μονωτικού υλικού από το συνεργείο που το τοποθέτησε τον Οκτώβριο του 2020, οπότε το παραπάνω υποβόσκον ελάττωμα χαρακτηριστεί ως συμφυές ελάττωμα, και πάλι ως εγγύτερη αιτία των ζημιών εκλαμβάνονται οι θαλάσσιοι κίνδυνοι, οπότε παρέχεται πλήρης ασφαλιστική κάλυψη: Να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ίδιο ως άνω συνολικό ποσό των 48.082,60 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας κατά τις αμέσως ανωτέρω διακρίσεις. 4) Επικουρικότερα, σε περίπτωση που γίνει δεκτό ότι η τοπική αποκόλληση της επίμαχης μόνωσης των πλωριών παραθύρων οφειλόταν σε κρύφιο ελάττωμα, οπότε η οφειλόμενη αποζημίωση δεν περιλαμβάνει το κόστος αντικατάστασης ή επισκευής του ελαττωματικού στοιχείου, ήτοι εν προκειμένω δεν περιλαμβάνει το ποσό των 1.116 ευρώ που κόστισε στην ενάγουσα η αντικατάσταση της ξεκολλημένης μόνωσης με καινούρια: Να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 46.966,60 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας κατά τις ακόλουθες διακρίσεις: 4.1) το ποσό των 40.470,60 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την 29-10-2021 έως την επίδοση της ένδικης αγωγής με ετήσιο επιτόκιο 3,52%, 4.2) το ποσό των 1.500 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την 29-10-2021 έως την επίδοση της ένδικης αγωγής με το ισχύον επιτόκιο κατά το δίκαιο του δικάζοντος Δικαστηρίου και 4.3) το ποσό των 5.000 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την 23-12-2021 έως την επίδοση της ένδικης αγωγής με ετήσιο επιτόκιο 3,52 %. 5) Όλως επικουρικότερα, σε περίπτωση που γίνει δεκτό ότι η παραβίαση της μόνωσης των παραθύρων από το θαλασσινό νερό, με συνέπεια το βραχυκύκλωμα των ηλεκτρονικών πλακετών και την εντεύθεν ακυβερνησία του σκάφους, οφειλόταν σε παλιό και φθαρμένο από χρήση μονωτικό υλικό και παράλειψη έγκαιρης αντικατάστασής του από την ενάγουσα, οπότε η πρώτη ζημία που αφορά στις υλικές ζημίες του σκάφος δεν δύναται να αποκατασταθεί, πλην όμως η δεύτερη ζημία που αφορά στα έξοδα διάσωσης του σκάφους από τον καλυπτόμενο κίνδυνο των θαλάσσιων κινδύνων αποκαθίσταται: Να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 41.500 ευρώ [(40.000 η αποκαταστατέα ζημία μείον 5.000 ευρώ το ποσό απαλλαγής της εναγομένης =) 35.000 + 1.500 + 5.000), με το νόμιμο τόκο υπερημερίας κατά τις ακόλουθες διακρίσεις: 5.1) το ποσό των 35.000 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την 29-10-2021 έως την επίδοση της ένδικης αγωγής με ετήσιο επιτόκιο 3,52%, 5.2) το ποσό των 1.500 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την 29-10-2021 έως την επίδοση της ένδικης αγωγής με το ισχύον επιτόκιο κατά το δίκαιο του δικάζοντος Δικαστηρίου και 5.3) το ποσό των 5.000 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας από την 23-12-2021 έως την επίδοση της ένδικης αγωγής με ετήσιο επιτόκιο 3,52 %. 6) Να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα τόκους επιδικίας κατά το δίκαιο της lex fori επί οποιουδήποτε επιδικασθησόμενου ποσού από το χρόνο άσκησης της ένδικης αγωγής μέχρι και το χρόνο της πραγματικής πληρωμής αυτού. Τέλος, ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγομένη στην καταβολή της εν γένει δικαστικής της δαπάνης. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή, στο δικόγραφο της οποίας παραδεκτά, κατ’ άρθρο 218 ΚΠολΔ, σωρεύονται: α) αγωγή αναγνώρισης ακυρότητας επιμέρους Γενικών Όρων Συναλλαγών σε σύμβαση θαλάσσιας ασφάλισης και β) αγωγή καταβολής ασφαλιστικής αποζημίωσης, ανεξαρτήτως του εάν είναι ορισμένη και νόμιμη (βλ. ΕφΠειρ 406/2022-ΝΟΜΟΣ), απαραδέκτως (αναρμοδίως) εισάγεται στο Δικαστήριο τούτο, το οποίο είναι καθ’ ύλην αναρμόδιο, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στη νομική σκέψη της παρούσας, καθόσον το υπό στοιχείο (α) αίτημα ως μη αποτιμητό σε χρήμα υπάγεται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του πολυμελούς πρωτοδικείου κατ’ άρθρο 18 ΚΠολΔ, το ίδιο δε ισχύει κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 31 ΚΠολΔ και για το αντικειμενικώς σωρευόμενο και επιδεκτικό χρηματικής αποτίμησης αίτημα υπό στοιχείο (β) περί καταβολής της οφειλόμενης ασφαλιστικής αποζημίωσης, ενόψει της προφανούς συνάφειας των αιτημάτων της αγωγής και προς αποτροπή του κινδύνου έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων για την ίδια επίδικη διαφορά. Ειδικότερα, η επίδικη διαφορά υπάγεται στο σύνολό της στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του πολυμελούς πρωτοδικείου, χωρίς εν προκειμένω να ασκεί επιρροή η αντικειμενική σώρευση του αιτήματος περί καταβολής της ασφαλιστικής αποζημίωσης, το οποίο λόγω ποσού υπάγεται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρ. 14 παρ. 2 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι πρόκειται περί κυρίας αντικειμενικής σώρευσης (άρθρ. 218 παρ. 1 ΚΠολΔ) διαφοράς, που έχει συναφές αντικείμενο με την αγωγή αναγνώρισης της ακυρότητας των όρων της επίδικης σύμβασης θαλάσσιας ασφάλισης, ήτοι το δικόγραφο της υπό κρίση αγωγής περιέχει συναφείς αξιώσεις-αιτήματα της ενάγουσας που έχουν συνενωθεί στο ίδιο δικόγραφο και που απορρέουν από το ίδιο βιοτικό συμβάν και οι οποίες, αν γίνει χωρισμός τους και οι σχετικές δίκες εξελιχθούν χωριστά, θα οδηγήσουν ενδεχομένως σε ασυμβίβαστα μεταξύ τους αποτελέσματα, οπότε καθ’ ύλην αρμόδιο και για την τελευταία αυτή διαφορά, κατ’ άρθρο 31 ΚΠολΔ, είναι το ανώτερο για την εκδίκαση όλων των συναφών δικών, ήτοι το πολυμελές πρωτοδικείο και όχι το Δικαστήριο αυτό, ανεξαρτήτως του αν το τελευταίο επιλήφθηκε πρώτο της εν λόγω διαφοράς. Πρέπει, συνεπώς, το παρόν Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 46 εδ. α΄ ΚΠολΔ, να κηρύξει εαυτό καθ’ ύλην αναρμόδιο και να παραπέμψει την υπόθεση να δικασθεί στο καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της ενάγουσας, λόγω της ήττας της (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό, ενόψει του χαρακτήρα της παρούσας απόφασης ως οριστικής.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ εαυτό καθ’ ύλην αναρμόδιο προς εκδίκαση της ένδικης αγωγής.

ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την υπόθεση προς εκδίκαση στο αρμόδιο καθ’ ύλην και κατά τόπον Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της ενάγουσας τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης, τα οποία καθορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.

 

ΚPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, την                     , χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

 

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                Η  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ